Ya wajah aku senyumnya jarang
Aku tahu memang rautnya garang
Aku mengerti manisnya kurang
Mesra aku bukan sebarang-barangBiarlah orang memandang rupa
Kau kata kau itu berbeza
Kau bilang kau lain caranya
Ayuh lihat, kau benar atau dustaKiranya kau benar berhati ikhlas
Tenang, tarik dan hembus nafas
Usahlah lekas mengharap belas
Janganlah desak aku membalasAku gadis yang rumit teramat
Selalu ku halau siapa yang mendekat
Kau hadir, cuba datang merapat
Namun masih terjaga jarak selamatDingin-dingin aku bakal melebur
Degil-degil aku kian luntur
Hati nyaris-nyaris saja gugur
Barangkali usaha kau, terbukti luhurKau atur langkah lebih laju
Lantas ayah ibu beri restu
Hingga aku bingung; tak tahu
Mencair sedikit keras yang bekuBila sebegini hormat perilaku
Santun sopan memenangi aku
Tadahan doaku terkandung namamu
Moga Tuhan jagakan kau selaluAku mahu yang pertama
Kekal satu, sampai bila-bila
Harapnya tiada yang kedua
Apatah lagi angka-angka seterusnya
YOU ARE READING
Debu yang Terconteng
PoetryHanya kata-kata usang yang bila-bila masa boleh ditiup terbang lantas hilang. Barangkali bisa menebal namun mana mungkin kekal, satu masa debu ini akan tertanggal. Debu-debu yang tak dipeduli, meski terlihat kotor namun masih suci; berbanding hatiku...