Pov Cloë
Al uren lang hield ik Chat in de gaten. Hij wilde maar niet weg gaan en bleef maar naar ons kijken. Ik had het idee dat we een staar wedstrijd aan het doen waren en ik wist niet wie het zou winnen.
Heerlijke geuren kwamen via mijn neus naar binnen en ik voelde mijn maag knorren. 'Chat kom je eten?' hoorde ik Michel vragen.
Zuchtend richtte Chat zich op en liep verder de grot in waar zij hun kampje hadden opgeslagen. Nu Michel over eten was begonnen had ik zelf ook door gehad dat ik eigenlijk wel trek had. Langzaam richtte ik me op, mijn neus volgend naar het vlees wat Zayne eerder had meegenomen. Ik hoopte dat het nog niet zo lang geleden was dat Zayne het van die wolf had afgepakt, waar ik nog steeds kwaad op ben.
Jammer genoeg zaten er al allemaal vliegen op en kwam er een lichte geur van verrotting vanaf. Dan moest ik maar naar buiten en een maaltijd gaan zoeken. Zuchtend keek ik naar het weer. Het regende pijpenstelen en ik wist dat mijn vacht heel lang nat zou blijven toen ik de regen in stapte, op zoek naar een maaltijd.
***
Moeizaam trok ik het jonge hertje mee dat ik dood had gevonden langs de rivier. Het arme dier was vast in de rivier verdronken en aangespoeld, maar wij hadden daar weer een goede maaltijd van.
Na wat een eeuwigheid leek te duren, was ik eindelijk terug bij de grot. Wetend dat ik het dier mee naar binnen moest nemen omdat het anders weg was als ik terug kwam, begon ik aan de moeizame tocht de grot in.
De poten van het hertje bleven steeds haken aan stenen en ik was totaal uitgeput toen ik het hertje eindelijk bij Zayne in de buurt had gekregen. Hij sliep nog steeds, waar ik erg blij mee was. Hij heeft zijn slaap echt nodig om te herstellen.
Geschrokken liet ik het hert los toen ik zag dat alle kogels eruit waren. Snel rook ik aan zijn vacht en rook de lichte geur van Michel, waardoor ik enigszins ontspande. Zayne? vroeg ik zacht terwijl ik met mijn snuit tegen zijn snuit aan tikte. Ik heb wat voor je.
Zijn ogen gingen langzaam open en ik trok het hertje naar hem toe. Ik trok een poot van het hertje af en ging liggen. Zayne had zich opgericht en scheurde met zijn klauwen het hertje open. Met grote happen begon hij het vlees naar binnen te werken. Geamuseerd keek ik hoe hij aan het schansen was.
Ik wilde net een hap nemen toen iets in mijn ooghoek mijn aandacht opeiste. Grommend keek ik naar Chat die weer naar ons aan het kijken was. Ik vroeg me af wat er met hem aan de hand was, waren wij dan zo interessant?
Blijkbaar wel, mompelde Spirit in mijn hoofd. Gewoon negeren, misschien gaat hij dan weg?
En dat was precies wat ik ook deed.
Pov Zayne
Het was heerlijk om na zo'n lange tijd weer een volle buik te hebben. Ik ben blij dat ze op jacht was gegaan, want ik wist niet hoelang ik het vol zou houden.
Egoïst! gromde Jake. Jij had ook gewoon op jacht kunnen gaan toen ze niet wakker was, maar nee hoor, zij moet weer eens op jacht omdat jij zo nodig niet bij haar weg wilde en ons en haar zo uithongerde.
Grommend moest ik hem gelijk geven. De volgende keer ga ik jagen. Een warm gevoel verspreidde zich door mijn lichaam toen ze dichter tegen me aan kwam liggen in haar slaap. Het was me opgevallen dat ze al moe overkwam toen ze terug kwam met het hert en dat ze ook maar heel weinig gegeten had. Onbewust had ik ook wat vlees over gelaten voor haar mocht ze straks wel honger hebben.
Het viel me op dat die gozer of man ons steeds in de gaten bleef houden en wat de vrouw ook zei, de man bleef hier zitten. Michel en Chat, mompelde Cloë zacht. Geen gozer of man of vrouw...
Ik rolde lachend met mijn ogen. Onwillekeurig moest ik gapen. Moe legde ik mijn kop op mijn poten. Eigenlijk zou ik niet moeten gaan slapen. Die Chat had een geweer en straks zou hij ons vermoorden als we sliepen, maar de vermoeidheid wist zich al snel een weg naar binnen te banen. Het liet me weer gapen en mijn ogen sluiten. Al snel werd het achter mijn oogleden nog donkerder dan het al was en nee, ik was niet in slaap gevallen.
Meteen was ik klaar wakker en sprong op. Chat was dichter bij gekomen en stond een meter van ons verwijderd. Ik gromde en blies kwaad. Pas toen hij nog verder weg was dan ervoor ging ik weer liggen. Ik mocht gewoon niet in slaap vallen, hij was gewoon niet te vertrouwen.
Misschien is het handig om gewoon te gaan, opperde Jake toen. We zijn allebei in staat om te reizen, alleen dan moet Cloë wel de controle over Spirit weten te houden, maar dat lukt denk ik wel. Dus waarom gaan we niet?
Eigenlijk was dat nog niet eens zo'n slecht idee. We konden weggaan van deze plek, weg van die enge man die ons maar in de gaten bleef houden. Langzaam richtte ik me weer op en drukte mijn snuit tegen de hare. Haar prachtige bruine ogen ging al snel open en slaperig en verbaasd keek ze me aan.
Ga je met me mee? vroeg ik haar zacht. Misschien is het handig om te gaan voordat er problemen ontstaan tussen mij en die Chat. Dat laatste kwam er bijna met opeengeklemde kaken uit.
Tuurlijk. zei ze slaperig terwijl ze zich loom uitrekte en lang gaapte. Het verbaasd me dat je hem nog helemaal niet hebt aangevallen. Ik keek haar aan en probeerde mijn wenkbrauwen op te trekken wat ik ook zou hebben gedaan als ik gewoon normaal was geweest, maar het enige wat dat opleverde was dat ze heel raar begon te piepen wat ik maar moest opvatten als gelach.
Licht gekrenkt liep ik van haar weg, waarna ik al snel door haar omver werd gebeukt. Het spijt me, zei ze zacht terwijl ze met haar snuit tegen de mijne streek. Maar dat was ik niet. Dat was je vriendin.
Jij... Dat was niet aardig Spirit! Ik wilde het serieus zeggen, maar je kon duidelijk horen dat ik er niks van meende.
Ze zei sorry. lachte Cloë. Ze likte me nog over mijn snuit en liep richting de uitgang van de grot. Ik keek nog een keer achterom en zag dat Chat met Michel aan het praten was, maar ik kon niet verstaan wat er werd gezegd. Toen Chat mijn richting op keek, sprong ik achter Cloë naar buiten, wetend dat we er een vijand bij hebben.
2 hoofdstukken op een dag in minder dan een paar uur, is dat niet leuk? Ik heb een andere makkelijker methode gevonden waarop ik kan schrijven en dat is......
WORD!!!!! Super handig!! (vindt ik dan ;p)
Vergeet niet te voten en van comentjes wordt ik altijd heeeel blij!
Groetjessssss
JE LEEST
Never Expected
RomanceSpirit, een indiaans 16 jaar oud meisje, is op eg naar haar opa en oma als ze haar "eerste" mate tegenkomt. Als al snel blijkt dat hij eigenlijk haar mate niet is en ze haar echte mate vindt, begint het verhaal pas echt. Wat er met hen gebeurt kom j...