Spirit, een indiaans 16 jaar oud meisje, is op eg naar haar opa en oma als ze haar "eerste" mate tegenkomt. Als al snel blijkt dat hij eigenlijk haar mate niet is en ze haar echte mate vindt, begint het verhaal pas echt. Wat er met hen gebeurt kom j...
Voor het eerst deze dagen was het duidelijk dat papa en mama het weer hadden bij gelegd. Ze spraken weer met elkaar en papa deed heel veel voor mama. Ik was blij dat het weer goed ging, want er waren nu minder spanningen.
We waren weer verder getrokken. Het bos maakte plaats voor de rotsen. Ergens maakte me dat wel bang. Het was gevaarlijker in de bergen door de kliffen en ravijnen, maar ook de kans dat er minder wild is dan in het bos. Toch waren papa en mama het allebei eens dat het beter was dat we in de bergen zouden gaan leven in de zomer. Dan zouden de grotere dieren beneden zijn met de wolven en andere gevaarlijke dieren. Wij zouden dan zoeken naar kleinere dieren en minder gevaren trotseren.
Peter en Edmund liepen recht achter papa, die voorop de weg verkende. Af en toe keek hij achterom, bang om ons, Susan, mama en mij, kwijt te raken. Susan en ik liepen langzamer voor mama. Soms gaf ze ons een aanwijzing om ergens anders te lopen. Zo was het voor ons makkelijker om vooruit te komen en de andere bij te houden.
De zon begon al te dalen. Mijn poten konden bijna geen stap meer zetten, maar toch zette ik dapper door. Mama had blijkbaar gemerkt dat ik moe werd, want opeens werd ik aan mijn nek de lucht in getild. Ontspannen spinde ik. Papa keek achterom. We zijn er bijna, kinderen. zei hij met een vriendelijke stem. Susan zat namelijk al bij mama achterop en ook Peter en Edmund begonnen moe te worden.
Papa sprong vast vooruit, maar was al snel terug. Hier is een grot waar we kunnen overnachten vanavond. Peter en Edmund leken nieuwe energie te hebben gevonden, want ze renden naar papa toe. Hij ging hen voor en verdween al snel met hen uit het zicht. Geschrokken piepte ik, maar mama stelde me al snel gerust.
Ze zei: Rustig maar, Lucy. Papa heeft een grot gevonden achter die rotsen. De rotsen beschermen ons tegen buitenstaanders, daarom kun je hen nu niet zien. Zal ik papa anders roepen? Dan kun je zelf zien dat er niets met ze aan de hand is.
Verbaasd probeerde ik haar aan te kijken. Met nadruk op proberen, want mama had me nog steeds in mijn nek vast. Hoe weet je dat? Ik kon niet begrijpen dat mama dat wist terwijl we nog helemaal niet bij hen waren.
Ik heb het aan papa gevraagd, was haar antwoord. Dat zal ik je als je groter bent wel uitleggen.
We naderden de verborgen grot. Het was meer een spleet in de wand, maar al snel kwam ik erachter dat de grot goed verborgen was en daardoor veel bescherming bood. Snel gingen we naar binnen om beschutting te zoeken voor de sneeuwstorm die al reeks begonnen was. Papa zat op ons te wachten met Peter en Edmund die aan het spelen waren.
Susan sprong moeizaam van mama af en ging naast haar liggen. Ik werd langzaam op de grond gezet. Ik gaapte meteen af toen ik de koude grond van de grot raakte. Mijn lichaam voelde uitgeput en mijn maag knorde licht. Mama spinde geruststellend toen ik naar haar piepte. Mama gaat opzoek naar eten, zei ze tegen ons allemaal. Papa houd een oogje in het zeil. Jullie vermaken je wel.
Ze stond op en liep naar de uitgang van de grot. Ze keek nog een keer om voordat ze door de spleet verdween opzoek naar eten. Meteen toen ze door de spleet verdwenen was, richtte ik me tot papa. Hebben jullie het bijgelegd? Het lijkt namelijk alsof het weer goed tussen jullie gaat. Vertel ons alles!
Papa ging zuchtend liggen. Meteen waren we alle vier bij hem, in de hoop dat hij het hele verhaal zou vertellen. We waren allemaal heel nieuwsgierig hoe het nou was gekomen dat mama papa vergeven had. En daar zouden we nu achter komen.
Pov Spirit
Grijzend liep ik de grot uit. Ik heb expres gezegd dat ik zou jagen, zodat Zayne de vragen van Lucy voor de kiezen krijgt. Ik heb al heel lang door dat Lucy alles wilde weten over ons. Op zich snap ik dat wel. Vroeger was ik ook altijd nieuwsgierig. Ik wilde alles altijd weten en ik was niet al te snel tevreden als ik een vaag antwoord kreeg.
In dat opzicht leek Lucy heel erg op mij. Wat haar sierde bij Zayne, want hij had een zwak voor haar opgebouwd.
De sneeuwstorm die op was komen zetten, maakte het voor mij nog best moeilijk om te zoeken naar dieren. Gelukkig voor mij was het hoger op de berg droger, waardoor ik lichte sporen in de sneeuw kon onderscheiden. Het leken sporen van een kleine kudden berggeiten die hoger in de bergen voorkomen. Ik vraag me alleen af wat ze nog zo hoog in de bergen doen, vooral met jongen.
Verbaasd volgde ik het spoor verder de berg op. Ik sprong over een rots heen en kwam op een lange open vlakte die over de berg heen liep.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De sporen werden steeds duidelijker en tot mijn genoegen, zag ik een kleine kudde van acht dieren een halve kilometer voor mij. Blijkbaar komen er meer dieren hier vaker omdat er veel sporen door elkaar heen lopen, wat niet van alleen die kudde kunnen zijn.
Verbaasd keek ik naar de groene stukken die tevoorschijn kwamen uit de witte sneeuw. Ik wist niet dat er zelfs zo hoog in de bergen, zeker na een sneeuwstorm, er nog groene plekken zichtbaar zouden zijn. Het deed me in ieder geval een veilig gevoel geven toen ik meerdere geiten van verschillende kuddes rond zag lopen.
Ik besloot Zayne om hulp te vragen. Uit ervaring wist ik dat ik niet alleen een geit zou kunnen vangen. Daar zijn ze veel te snel en te sterk voor. Ook gaan ze niet snel een gevecht uit de weg als ze hun jongen daarmee kunnen beschermen. Zayne! Ik heb je hulp nodig. Ik kan geen geit vangen in m'n eentje.
Ik kom eraan, onze kinderen komen wel mee. Ik kan ze niet achterlaten. Het is dan ook meteen een goede les voor hun om te leren jagen.
