KAZARA AŞK #YourStoryIndia (DÜZENLENDİ)

31. BÖLÜM

Eflin Ve Aamir ÖZLEYENLERE İTHAF EDİYORUM BU BÖLÜMÜ MULTİDE BÜYÜK SUNİYİ GÖRÜYORUZ...İYİ OKUMALARR...

Bu nottan sonra hepsi sarsılmıştı. Özellikle Ranbir. Her yeri dağıtmıştı. Zor sakinleştirmişlerdi. Eve geldiklerinde Aamir de düşünceliydi.

"Rani böyle bir şeyi nasıl yapar? Hala aklım almıyor."

"Bence geçerli bir sebebi var."

"Eflin bunun neresinde geçerli bir sebep aranabilir? Resmen bize ihanet etti."

Ondan sonra söyleyecek bir söz bulamadı Eflin. Biraz sonra aceleyle kalktı.

"Ne oldu?"

"Uzun zamandır gitmediğim bir yere gitmem gerek. Ne zamandır aklımdaydı ama işlerim yüzünden unutuyordum. Gelmek ister misin?"

"Çocukları hazırlayayım mı?"

"Gerek yok. Anjali yanlarında zaten."

Arabaya binip önce oyuncakçıya geldiler. Biraz oyuncak aldıktan sonra bir yetimhanenin önüne geldiler.

"Hadi inelim. Geldik."

Bagajdan oyuncakları alıp içeriye geçtiler.

"Aamir bey hoş geldiniz. Ne zamandır gelmiyordunuz çocuklar sizi soruyordu. Sizi çok özlediler."

"Bende onları özledim. Neredeler?"

"İçeride çizgi film izliyorlar."

Aamir çocukların yanına gitti. Eflin de peşinden gitti. Çocuklar dikkatlice çizgi film izliyorlardı.

"Çocuklar?"

Çocuklar Aamir'i görünce ona doğru koşmaya başladılar.

"Nasılsınız?"

"İyiyizzz."

"Aamir ne zamandır gelmiyordun."

" İşlerim vardı. Bakın bu Eflin ablanız."

"Merhabbbaaaa."

"Merhaba çocuklar."

Kızlar Eflin'i çekiştirip yere oturttular. Aamir de erkeklerle dışarıda futbol oynuyordu.

"Eflin abla sen Aamir'le sevgili misiniz?"

Gülümsedim.

"Evliyiz."

"Çocuklarınız var mı?"

"2 tane. Suni ve Azad."

"Bizim gibi onları terk etmeyin olur mu?"

Bunu söyleyen kızın gözleri dolmuştu. Direk yukarıya çıktı. Eflin de peşinden gitti. Yanına gittiğinde ağlıyordu.

"Neden ağlıyorsun?"

"Annem beni 2 yıl önce buraya bıraktı.İstemedi beni."

"Adın ne senin."

"Suni."

"Suni? Eflin?"

Aamir'in onlara seslenmesiyle ikisi de oraya döndü.

"Yine mi ağlıyorsun?"

Küçük elleriyle gözyaşlarını sildi.

"Bak kızıma da senin adını verdim. Neden biliyor musun?"

Hayır anlamında kafasını salladı.

"Çünkü senin beni sevdiğin kadar bende seni seviyorum."

Suni direk Aamir'in boynuna sarıldı. Eflin de onları gülümseyerek izliyordu. Aamir'den sonra ona sarıldı.

"Sende beni seviyor musun Eflin abla?"

"Tabiki de seviyorum."

Suni ile birlikte aşağı indiler. Orada biraz daha durduktan sonra eve geldiler.

"Demek Suni adı buradan geliyormuş."

"Söz vermiştim Suni'ye. Kızım olursa senin adını koyacağım demiştim."

Suni ağlamaya başladı.

"Küçük Suni çıldırdı yine."

İkisi de gülümsedi. Çocukların odasına çıktılar.

"Anjali. Bugün izinlisin."

"Teşekkürler Eflin hanım." deyip dışarıya çıktı. Eflin çocukların yanındayken Aamir gelip sarıldı. İkisi de çocuklara bakıyordu.

"Aamir. Bir günlüğüne Suni'yi yanımıza mı alsak. Aile ortamını özlemiştir."

"Aslında iyi olur bencede.Ben hemen alıp geliyorum."

"Şimdi mi?"

Dediğini duymamıştı çünkü kapıyı kapatmıştı. Birkaç saat sonra Suni ile beraber içeriye girdi.

"Gel bakalım Suni."

Aamir ve Suni içeriye girdiler. Suni Eflin'i görünce direk ona koştu.

"Eflin ablaa."

"Suni. Küçük Suni'yi görmeye hazır mısın?"

"Eveett..."

Suni'yi alıp çocukların yanına getirdi Eflin. Suni çocukları çok sevmişti. Yemek saati gelince de çocuklarla birlikte yemeği yediler. Çocukları yatırdıktan sonra Suni ile çizgi film izledi Eflin. Suni'yi de yatırdıktan sonra koltuğa oturdu. Anında Aamir onu kendine çekti. Başını boynuma gömüp kokumu içine çekti.

"İyiki seninle tanışmışım Eflin. Seni çok seviyorum."