45. BÖLÜM

78 6 0
                                    



SANIRIM BU HİKAYEDE YAZDIĞIM EN UZUN BÖLÜM.İYİ OKUMALAR...(

Eflin uyandığında bir odadaydı. Bu oda ona çok tanıdık-İstanbul'daki odası. Şimdi o İstanbul'da mıydı? Yanında monitör,üstünde de bazı kablolar vardı. Birden kapısı açıldı.

"Eflin hanım? Uyanmışsınız."

"Neredeyim ben?"

"Şu anda İstanbul'dasınız."

Aklında bir plan vardı. 'Onu uygularsam belki kurtulabilirdim.' diye düşündü.

"İstanbul mu?"

"Evet."

"Şimdi burası benim odam mı?"

"Hatırlamıyor musunuz?"

"Hayır. Hiçbir şey hatırlamıyorum. Neden burada yatıyorum ben?"

"Ben doktor beye haber vereyim."

Planı galiba işe yaramıştı.

*****************

"Aamir. Eflin'i İstanbul'a götürmüşler."

"O zaman İstanbul'a gidiyoruz."

"Ciddi misin sen?" dedi kızlar birden heyecanla.

"Evet. Hadi çabuk hazırlanın."


2 saat sonra yola çıkmışlardı. Havaalanına geldiklerinde kontrollerden geçip uçağa bindiler. Kızlar çok heyecanlıydılar. Aamir daha önce İstanbul'u gördüğü için o kadar heyecanlı değildi. Yanında Salman ve Shahrukh oturuyordu. Onlar da heyecanlılardı. Aamir de kendinde az bir heyecan olduğunu hissetti o an. Onların heyecanı Aamir'den farklıydı. Onun heyecanım Eflin'i göreceği içindi.


Uçaktan indiklerinde Arda'nın İstanbul'daki arkadaşları karşıladı onları. Düğünde görmüşlerdi onları. Aamir daha önce geldiğinde burada boğaza bakan bir ev kiralamıştı. Belki lazım olur diye. Oraya gittiklerinde kızlar direk cama koştular. Boğaz'a hayran kalmışlardı.

"Aamir Eflin'i bulduğumuzda boğazı gezer miyiz?" dedi Asin.

"Olur gezeriz." Dedi gülümseyip.

"Shahrukh. Sende Eflin'lerin evinin adresi var mı?"

"Var."

"Tamam. Evin önüne her an evi gözetleyecek birilerinin olmasını istiyorum. Eflin'i uygun zamanda onlardan almak için."

"Tamam."

2 gün sonra

Eflin oyununa hala devam ediyordu. Hrithik ona sevgili olduğumuzu söylemişti. Hafıza kaybından yararlanmaya çalışıyordu. Şimdi de yemeğe gidiyorlardı. Boğaz manzaralı bir yere. Arabadan indiklerinde buraya daha önceden Aamir ile geldiğini hatırladı. 'Acaba Aamir benim yokluğumda ne yapmıştı? Onlar beni öldü diye biliyorlardı. Umarım iyidirler' diye düşündü Eflin.. 

İçeri girince adlarını söyleyip onlar için ayrılan masaya gittiler. Yemekleri geldiğinde biraz Eflin'in üstüne döküldü.

"Kahretsin. Elbisem mahvoldu. "

"Biraz daha dikkatli olabilir misiniz?"

"Ben tuvalete gidiyorum. Temizlemeye."

"Tamam."

Garsonlara tuvaletin yerini sorduğunda girişin hemen yanında olduğunu söylediler. Girişe doğru gitti. O anda kapıdan girenlerle olduğu yere çakıldı. Kalbi birden çok hızlı atmaya başladı. Sanki yerinden çıkacaktı. Onları görünce yüzünde kendiliğinden bir sırıtış belirdi. Aamir'ler gelmişti. Direk Aamir'in boynuna atladı. O da Eflin'e sıkıca sarıldı. Saçlarına öpücükler kondurdu. Kendiliğinden gözyaşları akmaya başlamıştı.

KAZARA AŞK #YourStoryIndia (DÜZENLENDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin