Iedereen was al wakker behalve Mila en Jonas. Die lagen nog dicht tegen elkaar te slapen. 'Kijk die twee daar nu liggen, zo schattig', fluisterde Charlie. Charlie besloot hen wakker te maken. Ze sprong op de matrassen en riep: 'Goedemorgen bevers!'. Mila en Jonas schoten wakker. 'Charlie er bestaat ook een zachte manier ons wakker te maken!', zei mila. Maar Charlie en rustig dat gaat niet echt goed samen. 'Heb je goed geslapen?', vroeg Charlie. 'Heel goed!', zei mila terwijl ze naar Jonas keek. 'Trouwens Charlie gisteren tijdens dat spel, toen ik vroeg aan jou of je verliefd was, op wie?', vroeg mila nieuwsgierig. 'Ooit kom je het wel te weten', zei Charlie. 'Oké ', zei mila. 'Mag ik een naam geven voor Jonas en mila want dat is zo veel om te zeggen?', vroeg Charlie. 'Verzin maar iets', zei mila. Charlie zat diep na te denken. 'Ik heb het!', riep Charlie enthousiast. 'Wat dacht je van Jila?!'. 'Dat lijkt me leuk!', zei mila. Jonas was niet aan het volgen. 'Waarover hebben jullie het?', vroeg Jonas. 'Ik heb een naam bedacht voor jou en mila!', zei Charlie trots. 'Welke naam?', vroeg Jonas. 'Jila!'. 'Oh leuk!', zei Jonas enthousiast. 'En wat dacht je van Chila, Charlie en mezelf!', zei mila. 'Dat is een bevertastische naam!', zei Charlie tevreden. 'Hey Charlie, wat dacht je van Chalex?!', zei Alex. Alex kwam erbij staan. 'Oh leuk en Chimmy!', Charlie was door het dolle heen. Ze waren heel de tijd namen aan het bedenken. Ze waren zo druk bezig dat ze niet eens doorhadden dat Jonas en mila stiekem aan de andere kant van de tent zijn gaan staan. Daar waar de rest hun niet konden zien. 'Nog eens bedankt voor het armbandje, ik zal hem nooit meer uit doen', zei mila. 'Jij ook bedankt voor het armbandje, je hebt goede smaak!', zei Jonas. Mila lachte. Ze hadden allebei hetzelfde armbandje buiten de letters, maar zo kan je zien dat ze hetzelfde gedacht hebben. Mila smolt van de verliefdheid. Ze omhelsden elkaar. Zo bleven ze staan. 'Ah hier zijn de tortelduifjes!', zei Charlie, 'Kom, bij ons mag je nog zoveel knuffelen als jullie willen!'. Jonas en mila gingen met Charlie terug naar de rest. Jonas deed zijn arm om mila's schouder. Mila nam Jonas rond z'n middel. 'Jullie kunnen elkaar precies geen second meer loslaten!', zei Alex. 'Dat noemt m'n liefde, Alex!', zei Charlie. 'Dat weet ik ook wel!', zei alex. 'Ik weet een leuk spelletje!', zei Charlie. 'Niet weer hé!', klaagde Alex. 'Toch wel, mila denkt aan iets en Jonas moet raden wat!', zei Charlie. 'Oké, ik denk aan iets!', zei mila. Jonas dacht even na. Hij zei dan: 'Het armbandje?'. 'Ja!', zei mila blij. 'Cool, denk nog eens iets!', zei Charlie. Mila dacht aan iets. Jonas dacht na: 'Het feest?'. 'Juist', zei mila. Dat ze elkaar zo goed kende wisten ze niet. 'Jonas denk jij nu eens iets!', zei Charlie. 'Oké', zei Jonas. Mila dacht na. 'Aan zee?', vroeg mila. 'Ja', zei Jonas blij en omhelsde haar. 'Jullie zijn echt wel een bevertastisch koppeltje!', zei Charlie. Mila en Jonas lachten. 'Wat ga jij straks nog doen?', vroeg mila aan Charlie. 'Niks speciaal, gewoon wat tv kijken of zo', zei Charlie ,'en jij?'. 'Ik weet het ook nog niet', zei mila. Charlie keek naar Jonas. 'Dat zal wel!', zei Charlie. 'Echt waar ik weet het echt niet!', zei mila overtuigend. We moesten naar huis. We pakten onze spullen en vertrokken. Mila wandelde naast Jonas. 'Charlie had gelijk, heb jij nog iets te doen?', vroeg mila. 'Nee waarom?', vroeg Jonas. 'Kom we gaan nog iets drinken!', zei mila. Jonas volgde mila. 'Is het daar goed?', vroeg mila. 'Mij maakt het niet uit', zei Jonas lief. Mila ging naar het café om de hoek. Daar gingen ze zitten. Mila legde haar hand op tafel. Jonas legde zijn handen op de hare. Ze keken elkaar heel de tijd aan. Hun ogen konden niet meer bewegen. Ze bleven gewoon, zonder iets te zeggen, naar elkaar staren. Zonder iets te zeggen. De stilte werd onderbroken. 'Wat zouden jullie willen drinken?', vroeg de barman. 'Een plat watertje', zei Jonas. 'Voor mij hetzelfde', zei mila. 'Dat is genoteerd!', zei de barman en hij ging weg. 'Gaan we straks nog even naar het park?', vroeg mila. 'Dat is allemaal goed voor mij zolang ik bij jou ben!', zei Jonas. Mila lachte verlegen. Ze verschoof haar stoel dicht naar Jonas. Ze ging in z'n armen liggen. 'Deze momenten mogen voor mij eeuwig blijven duren', zei mila zacht. 'Voor mij ook', zei Jonas. Hij gaf een kusje op haar voorhoofd. De barman kwam met de twee watertjes. 'Zouden we de rekening mogen alstublieft?', vroeg Jonas. 'Ja tuurlijk!', zei de barman. De barman zette de twee glaasjes op tafel en ging de rekening halen. Hij kwam terug: 'De rekening'. Jonas betaalde en de barman ging weg. Jonas nam een slok. Mila kwam recht en nam ook even een slok. Ze ging daarna terug in Jonas' armen liggen. Ze dronken hun water op en stonden recht. 'Nu naar het park!', zei Jonas blij.
