'Ben jij dé zangeres van ghost rockers?! En jij de gitarist?!', vroeg de jonge man niet gelovend dat zij hier nu waren. Nu hij op vakantie is. 'Ja', zeiden Jonas en mila in koor. 'Zijn de anderen er ook?', vroeg de jonge man nieuwsgierig. 'Nee, alleen wij twee', zei mila en knipoogde geniepig naar Jonas. 'Sorry dat ik jullie zo overval op vakantie maar ik heb jullie nooit eerder gezien!', zei hij. 'Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, hoe noem jij?', vroeg Jonas. 'Zo stom van mij dat ik me nog niet voorgesteld heb, ik ben Arno, ben 21 jaar en een hele grote fan', zei Arno. Mila vond het raar maar ook wel leuk. Er zijn altijd fans van 8 tot 14 jaar maar dat er nog ouder waren wist ze niet. 'Zijn jullie vandaag ook aangekomen met het vliegtuig?', vroeg Arno. 'Ja en onze valiezen zijn er nog niet', zei Jonas. 'Die van mij ook nog niet', zei Arno. 'Wat studeer je?', vroeg Jonas. 'Fotografie', zei Arno en wees naar de camera om z'n nek. 'Nu je daarover begint mag ik een paar foto van jullie nemen? En met jullie?', vroeg Arno. 'Tuurlijk!', zei mila enthousiast. Mila legde haar hoofd op Jonas z'n schouder. Arno nam al snel foto's ervan. 'Die komen niet online hoor', zei Arno. Dat was al een kleine geruststelling voor mila en Jonas. Arno deed z'n camera weg en nam z'n gsm erbij. Mila en Jonas schoven wat op dat hij tussen hun kon gaan zitten voor de foto. Arno trok er zoveel mogelijk in een keer. Als hij terug thuis zou zijn kon hij dan zeggen dat hij ze gezien heeft en dan de foto's tonen. Alleen wij twee. Die zin schoot in z'n gedachten. Alleen. Hoe kon hij het vergeten. Ze zijn samen. Nu snapte hij waarom ze hier waren. Dat denkt hij toch. Valentijn. Vanuit zijn ooghoeken kon hij zien dat Jonas en mila naar elkaar achter z'n rug aan het kijken waren. Zo verliefd. Hij vindt het heel fascinerend. Hij wilde van hunzelf horen dat ze hier zijn voor valentijn of horen dat ze samen zijn. 'Wat komen jullie hier eigenlijk doen?', vroeg Arno nieuwsgierig. 'Gewoon...van de zo'n genieten en...niks laat maar, gewoon...', zei mila. Ze wilde zeggen 'en van elkaar' maar dat zal raar klinken. Jonas wist wel wat ze wilde zeggen. 'En van elkaar genieten', zei Jonas tenslotte. De fans wisten toch al dat ze samen waren. 'Dat wilde ik ook zeggen', zei mila,'maar durfde niet'. Arno vond het raar. Mila niet durven. Andere fans vertelde hem dat mila altijd stoer is en nooit schrik of bang heeft. Dat hij dit van mila zelf hoort is bizar. 'Vieren jullie hier valentijn?', vroeg Arno. Mila begon te blozen. Dat vertelde Arno al genoeg maar toch wilde hij een antwoord. Jonas nam het initiatief. 'Ja'. Mila kreeg door dat Arno wilde weten of ze nu echt samen zijn en dat ze van elkaar houden. 'We zijn samen en daar ben ik heel blij om en ik hou enorm veel van Jonas, als je dat graag wilde weten', zei mila. Arno lachte. 'Dat was inderdaad wat ik wilde weten', zei Arno. Er sprong inspiratie voor zijn foto's in z'n hoofd. 'Zou ik jullie vanavond bij zonsondergang mogen lenen voor een foto op het strand?', vroeg Arno. 'Zeker! Heel graag, alle foto's die je maakt wil je die ook naar ons doorsturen?', vroeg Jonas. Arno knikte. 'Spreken we af aan de strandstoelen? Daarna kunnen we zien waar het mooiste is', vroeg Arno. 'Oké', zei mila. Arno ging weer verder. Mila kon het niet meer inhouden. Ze kreeg de slappe lach. Jonas begon daarbovenop haar nog te kietelen. 'Vind jij dit grappig?', vroeg Jonas. Mila kon niks zeggen. Alleen maar lachen. Ze schoof bijna van de bank. Voordat ze van de bank was afgeschoven hief Jonas haar op. Jonas zette mila op z'n schoot. Mila haar slappe lach kalmeerde. Ze gaf Jonas een kusje op z'n wang. 'Ik vond het gewoon raar', zei mila 'zo'n verschil van leeftijd met onze jongere fans'. 'Ik zal wel weten door wat of eerder wie ik fan zal zijn', zei Jonas. 'Ja, en door wie?', vroeg mila met een ondeugende blik. 'Die knappe, stoere,... zangeres, diegene die nu naast mij zit en waar ik oneindig veel liefde voor heb', zei Jonas liefdevol. Mila vond al die lieve woorden leuk om te horen. 'Ik weet wel waarom er zoveel vrouwelijke fans zijn...zeker voor die gitaargod, mijn gitaargod', zei mila. Zoals mila vond Jonas het ook fijn om te horen. 'Zullen we iets gaan eten?', vroeg Jonas. Mila knikte. Middagmaal daar was het te laat voor, avondmaal nog iets te vroeg voor. Een laat middagmaal. Samen gingen ze naar een willekeurig restaurant. Het eten was er heel lekker. Ze aten hun bordje op. Dronken hun drankje leeg en betaalden. De zon begon al zachtjes te zakken. Ze besloten om al naar het strand te gaan. Mila liep voorop. Haar haren zwieren heen en weer als ze telkens weer een nieuwe stap zet. Haar blik als ze achterom kijkt naar Jonas. Zo mooi. Voor ze op het zand gingen deden ze hun schoenen uit. Anders als het zand in hun schoenen zou kruipen dan zou dat schuren. Mila begon vredig in het zand te dansen. Jonas vond het mooi om naar te kijken. Even later nam mila Jonas vast. 'Je weet, ik kan niet dansen', zei Jonas. 'Dat is zever, je kan het wel, je moet het alleen maar willen', zei mila. 'Ik zal het proberen, voor jou', zei Jonas. Die blik van mila is goud waard. Mila gaf Jonas een knuffel. Ze wist niet echt wat ze moest zeggen. 'Voor jou'. Dat spookte heel de tijd in haar gedachten. Jonas pakte mila op de juiste manier vast en slowde zachtjes met haar. Mila genoot ervan en legde haar hoofd op de schouder van Jonas. Jonas neuriede een liedje. Ze wouden niet stoppen maar zagen dat de zon begon onder te gaan. Ze liepen snel naar de strandstoelen. Arno stond er al. Hij had z'n camera en nog van die spullen bij. 'Zet jullie maar zoals jullie willen, we moeten snel zijn anders is de zon al weg, als jullie daarmee akkoord zijn zou ik graag willen eindigen met een kusfoto', zei Arno. 'Voor mij is dat goed', zei mila en keek Jonas vragend aan. 'Voor mij is dat ook goed', zei Jonas. 'Dan beginnen we!', zei Arno. Jonas en mila gingen zitten in het zand. Af en toe corrigeerde Arno hoe ze moesten poseren. De laatste foto zal gemaakt moeten worden of de zon is weg. Mila keek even rond haar of niemand toekeek. Niet dat ze zich ervoor schaamde maar het is en blijft privé. Jonas en mila stonde recht. Ze keken elkaar diep in de ogen en zonder erbij na te denken begonnen ze te kussen. Arno zat foto's te nemen maar hij vond de kus wel mooi om te zien. 'Het is goed, ik heb er genoeg', zei Arno. Toen mila uit de kus kwam glimlachte ze breed. Ze werden heel verlegen. 'Het is tof om met jullie te werken', zei Arno. 'Jullie zijn een mooi koppel!'. 'Bedankt', zei Jonas. 'Misschien dat we elkaar deze week nog is tegen zullen komen, tot later', zei Arno en was weer weg. 'Kom schat dan gaan we naar het hotel het is al laat', zei mila. Jonas nam haar hand vast en wandelde met haar naar het hotel. Hun schoenen namen ze mee. Ze kwamen in hun kamer aan en keken is rond. Er was een jacuzzi, badkamer , keuken,... Ze bleven staan bij de jacuzzi. 'Zouden we?', vroeg Jonas. 'Heel graag maar handdoeken?', zei mila. 'A ja dat hebben we niet', zei Jonas.'nu nog niet'. 'Maar als we ze hebben proberen we het direct uit, afgesproken?', vroeg mila. Jonas knikte. 'Gaan we slapen?', vroeg mila. 'Ja, en pyjama's?', vroeg Jonas. 'Jij kan in je onderbroek slapen, ik zie wel wat ik doe', zei mila. Jonas kleedde zich uit tot hij in z'n onderbroek stond. Mila kleedde haar ook uit. Bij haar ondergoed twijfelde ze en verdiepte in haar gedachten. Zal ik zo gaan slapen? Als ik zal liggen zal m'n sluiting van m'n bh in m'n rug drukken. Durf ik dat wel uit te doen? Ik heb toch geen ander ondergoed voor morgen. Ik wil ook niet in bezweet ondergoed rondlopen. Mila! Je bent al meer dan een halfjaar met Jonas samen en je schaamt je toch niet voor Jonas?! Ze deed het snel uit en zorgde ervoor dat ze snel onder het deken lag. Ze zat met haar rug naar Jonas. Dit kon ze niet eeuwig volhouden. Mila draaide haar snel om. Misschien iets te snel. Ze botsten met hun hoofden tegen elkaar. 'Sorry', zei mila. 'Is niks', zei Jonas. Mila knuffelde Jonas zonder erbij na te denken. 'Ik hou van je!', zei mila. Je kan dat maar niet genoeg zeggen. Het kan altijd je laatste dag zijn en je zoute heel schuldig voelen als je dat niet had gezegd. Maar Jonas zal niet rap weg zijn! Daar zou mila wel voor zorgen, ze zou voor Jonas zorgen. Je mag dat jezelf ook niet te veel wijsmaken! Het licht in de kamer was uit het gordijn was dicht. Buiten was het nog licht. De gordijnen zijn redelijk doorzichtig. Nog iets wat Jonas en mila gemeenschappelijk hebben; ze kunnen 's nachts niet slapen met licht. Dat is een groot probleem. Mila kroop onder het deken. 'Zie dat je genoeg lucht krijgt', verwittigde Jonas. 'Jaja' knikte mila. Jonas kwam ook met z'n hoofd onder het deken liggen. 'Je hebt gelijk, dit is veel beter', zei Jonas. Mila glimlachte. Ze pakte Jonas vast. Jonas wreef met z'n hand over haar blote rug. Mila genoot daarvan, sloot haar ogen en luisterde naar de rustige hartslag van Jonas. Ook al was zijn hartslag rustig toch was Jonas nerveus. Mila zo klerenloos tegen hem aanliggend. 'Slaapwel', fluisterde Jonas. Mila wilde hem ook 'slaapwel' zeggen maar haar lippen drukte sneller tegen de zijne dan dat de woorden uit haar mond kwamen. 'Dit is dan mijn manier voor slaapwel te zeggen' dacht mila.
