Het was het laatste lesuur voor de vakantie begon. Eindelijk was de vakantie in zicht. Mila zat naast Jonas in de les. Mila kon niet echt opletten ze zat of naar de klok te kijken of naar Jonas. Ze namen onder de bank elkaars handen vast. Jonas keek naar mila. Mila keek naar hem. Ze bleven elkaar aanstaren. 'Opletten!', zei meneer Verlinden. Ze keken hem aan en luisterden terug verder. Hun handen lieten ze niet los. Mila keek terug op de klok. Nog vijf minuten. Die vijf minuten zijn er echt veel te veel aan. Hun stoelen waren zo dicht mogelijk tegen elkaar geschoven. Nog twee minuten. Eindelijk ging de bel. Mila sprong recht. Ze omhelsde Jonas direct. 'Wat ben ik blij!', zei mila gelukkig. 'Ik ook!', zei Jonas. Meneer Verlinden kwam naar hun. 'Het is misschien het laatste lesuur en je kijkt misschien erg hard uit naar de vakantie dat betekend nog niet dat je niet meer moet opletten, fijne vakantie nog', zei Verlinden. Jonas en mila vonden het best gek wat hij zei. Wat maakt het uit. Ze gingen het lokaal uit. Charlie sprong op mila. 'Vakantie!', riep Charlie dol. 'Iedereen een fijne vakantie toegewenst!', zei Jimmy. Iedereen ging naar huis. 'Tot kerstavond , ik kom je halen', zei Jonas. 'Oké tot dan', zei mila blij. Ze vertrokken.
Mila kreeg een bericht. 'Kan al niet meer wachten tot morgen'. Mila stuurde terug. 'Ik ook niet meer'. Ze deed haar gsm uit en ging slapen. De volgende ochtend werd mila wakker. Het is kerst. Mila heeft geen flauw idee wat Jonas als cadeau heeft. Ze kon niet meer wachten. 'Komaan Jonas waar blijf je?', zei mila ongeduldig. Ze kreeg een deuntje in haar hoofd. Ze bedacht er een tekstje op en begon het te zingen.
Ik mis Jonas,
Echt verschrikkelijk hard
Ik mis Jonas,
Had dat nooit verwacht
Kon ik hem maar zien,
En in men armen nemen
Kon ik maar weten wanneer
Want ik mis Jonas
Echt verschrikkelijk hard
Want ik mis Jonas
Had dat nooit verwacht
Ik zal je nooit vergeten,
Je zit in m'n hart
Maar wil je me dan zeggen wanneer
Ik je terug zal zien
Mila stond verwonderd te kijken naar de tekst die ze geschreven heeft. Alles komt recht uit haar hart. Jonas belde aan. Mila deed direct de deur open. Toen ze Jonas zag staan vloog ze in z'n armen. 'Ik heb je ook heel hard gemist', zei Jonas. 'Kom nog maar even binnen', zei mila. Jonas volgde haar naar binnen. 'Wat is dit?', vroeg Jonas. Hij hield het blad vast waar mila de tekst op had geschreven. 'Ik miste je gewoon heel hard en ik kon niet meer wachten dus begon ik ineens een liedje te verzinnen', zei mila. 'Mooi gedaan en zeker over wie het gaat is leuk', zei Jonas al lachend. Mila nam de tekst uit
z'n handen. Ze zette het op tafel. Jonas nam mila in z'n armen. 'Ik hou van jou', zei Jonas zacht. 'Ik hou nog meer van jou', zei mila. 'Hoe kan jij dat weten?', vroeg Jonas. 'Dat is, ik hou het meest van jou', zei mila. 'Als jij het zegt, maar ik toch iets meer', zei Jonas al plagend. 'We houden allebei evenveel van elkaar', zei mila. Na die nutteloze discussie was het al laat geworden. 'Kom! Dan vertrekken we', zei Jonas. Ze vertrokken naar jonas' thuis. Jonas nam z'n sluiten en deed de deur open. Jonas zijn moeder had het huis heel gezellig gemaakt. 'Amai wat is het hier mooi', zei mila. 'Bedankt', zei Jonas' moeder. Er stond een kerstboom met cadeautjes eronder. De moeder van Jonas stelde voor om te gaan zitten. Mila mocht als eerste haar cadeau geven. 'O nee , ik ben de bloemen vergeten!', zei mila. 'Is niet erg', zei jonas' moeder. Mila nam haar cadeau voor Jonas. Ze gaf het hem. 'Het is niet zo groot maar ik hoop dat je het leuk vind', zei mila. Jonas scheurde het inpakpapier open. Het was een foto van hun tweeën met een kadertje. De moeder van Jonas keek naar de foto. Het was de foto die ze genomen hadden bij het zwembad. Jonas kon echt niet meer wachten. 'Mag ik nu?', vroeg jonas. Mila knikte snel 'ja'. Jonas gaf z'n cadeau aan mila. Het was een envelop. Mila deed het ongeduldig open. Haar mond viel open. 'Een weekendje Parijs voor twee ... zo lief! Bedankt!', zei mila. Mila omhelsde Jonas. 'We gaan het weekend na nieuwjaar', zei Jonas. Mila kon niet meer stoppen met glimlachen. 'Ja, ik heb gewoon wat geld voor als jullie gaan', zei Jonas' moeder. 'Bedankt', zei mila. Mila vond het stom dat ze die bloemen was vergeten, maar veel kun je er nu niet meer aan doen. De moeder van Jonas had eten klaargemaakt. Ze zorgde echt voor alles. Het eten smaakte echt super lekker. Als mila's moeder er nog was geweest had zij dit ook gedaan. Je moet niet stilstaan met wat al geweest is, je moet genieten van het nu en het gene dat nog gaat komen. Ze mochten van tafel. Mila en Jonas gingen naar de kamer van Jonas. Ze gingen op bed zitten. Mila zette zich zo dicht mogelijk tegen Jonas. 'Dat van die reis is echt super lief! Hoe kan ik je ooit bedanken?', zei mila dankbaar. 'Je hebt die reis verdiend', zei Jonas. 'Maar wie zal ik meenemen?', zei mila. Die keuze is volledig aan haar, maar Jonas zou het toch leuk vinden als hij mee mocht. 'Dat was maar een grapje! Tuurlijk dat ik jou meeneem, ik wil met niemand anders',zei mila. Jonas was blij met wat ze juist had gezegd. 'Zullen we met nieuwjaar naar het park gaan?', vroeg mila. 'Ja, lijkt me leuk', zei Jonas. 'We zullen die dagen ertussen nog wel afspreken, hé? Ik kan echt geen vijf dagen zonder u', zei mila. 'Ja sowieso, ik kan ook geen vijf dagen zonder u', zei Jonas. 'Ik zou toch geen maand zonder u overleven, stel je dat eens voor', zei mila. 'Liever niet', zei Jonas. 'Sorry dat ik zo een klein cadeautje heb..', zei mila. 'Is niet erg, het leukste en mooiste cadeau ben jij', zei Jonas lief. Mila begon lichtjes te blozen. 'En trouwens jouw cadeau is echt tof, als ik ga slapen dan kijk ik naar de foto en dan kan ik zien hoe leuk het is om bij jou te zijn', zei Jonas. 'Jaja nu is het genoeg met complimentjes geven', zei mila. 'Dat zijn geen complimentjes maar dat is de waarheid', zei Jonas. 'De waarheid is dit..', zei mila verleidelijk. Ze kuste hem. De moeder van Jonas kwam even boven kijken. De deur stond op een kier. Ze zag het gebeuren maar ging terug naar beneden. Ze wilde hen niet storen. Stel je voor dat je moeder in je kamer komt en die zit onder toeziend oog u kussen. Dat wilde zijn moeder echt niet. 'Laat die twee maar genieten' dacht de moeder van Jonas. Ze had nooit verwacht van jonas dat hij ooit zo'n cadeau ging geven aan een meisje. Het is zijn keuze. Hij zal zich zeker amuseren samen met mila in Parijs. Mila vond de avond echt superleuk. Jonas en mila gingen op bed liggen. Ze namen elkaars handen vast en haakten hun vingers in elkaar. Mila viel langzaam in slaap. Het werd al wat later. De moeder van Jonas kwam naar boven omdat het al zo laat was. Ze klopte op de deur en deed de deur open. Jonas deed teken om stil te zijn. 'Seg Jonas, als mila naar huis wilt gaan dan moet ze nu wel vertrekken want het is al donker', zei ze. Jonas keek naar haar. Ze lag daar als een roosje te slapen. Jonas kreeg het echt niet over zijn hart om haar wakker te maken. 'Laat haar hier blijven, ik zou haar niet willen wakker maken, ... ze ligt hier zo mooi', zei Jonas. Z'n moeder moest wel toegeven dat mila er lief lag. 'Oké dan maar morgen moet ik gaan werken dus je moet zelf zorgen voor ontbijt', zei ze. 'Als het dat maar is', zei Jonas. Z'n moeder ging weg. Jonas deed even z'n pyjama aan en ging dan terug in z'n bed liggen. Mila zocht met haar hand naar Jonas. Jonas nam haar hand vast om haar gerust te stellen. Mila kneep zachtjes in z'n handen. Ze kreeg het koud dus kroop ze dichterbij Jonas. Dat voelde al iets warmer. Meestal vraagt mila zich af wanneer de nacht eindelijk gedaan was maar nu wou ze dat het eeuwig duurde. Maar jammergenoeg ging de nacht snel voorbij. Jonas z'n moeder was al naar haar werk vertrokken. Mila en Jonas werden langzaam wakker. Mila opende haar ogen. Hun hoofden waren tegen elkaar. Mila gaf Jonas een kus op z'n wang. Jonas glimlachte. Hij ging rechtzitten. Mila zette haar ook recht. Ze leunde tegen Jonas' borstkas aan. Jonas legde zijn arm om haar schouder. Hij gaf mila een kusje op haar voorhoofd. 'Goedemorgen lieverd ', zei Jonas super schattig. 'Goedemorgen ', zei mila. 'Goed geslapen?', vroeg Jonas. 'Heel goed ', zei mila. 'M'n moeder is al naar haar werk', zei Jonas. 'Vond ze het erg dat ik hier bleef?', vroeg mila. 'Nee helemaal niet! Ze vond het zelfs schattig hoe je hier lag', zei Jonas. Mila moest lachen. 'Je hebt een lieve moeder', zei mila. 'Jij o...'wilde Jonas zeggen maar hij besefte toen dat mila er geen meer had en hij wilde ook mila niet weer over haar verleden beginnen. 'Ik weet wel wat je wilde zeggen... maar dat is voorbij en nu moeten we genieten want dat houd het verleden mij niet tegen', zei mila. 'Je hebt gelijk voor de zoveelste keer', zei Jonas. Mila had honger maar ze wilde liever zo blijven zitten. 'Wil je iets eten?', vroeg Jonas. 'Ja graag!', zei mila meteen. 'Dat dacht ik al', zei Jonas. Ze gingen naar beneden. Jonas z'n moeder had de tafel voor hun al gedekt. Ze gingen aan tafel zitten. Er was nog maar één chocolade broodje. Jonas en mila wilde hem tegelijkertijd nemen. 'Neem jij maar', zei Jonas. 'Zeker?', vroeg mila. Jonas knikte overtuigend 'ja'. Mila kon het toch niet laten om het in twee te doen en een helft aan Jonas te geven. 'Je zult nooit opgeven', zei Jonas. Mila glimlachte. Nee ,mila zou inderdaad niet rap opgeven. 'Wat heb jij in de dagen gedaan toen we niet bij elkaar waren?', vroeg Jonas. Mila deed teken om even te wachten, omdat haar mond vol zat. 'Wat thuis gezeten en ik zat aan jou te denken', zei mila. 'Ik ook... ik bedoel aan jou te denken', zei Jonas al lachend. Mila moest ook lachen. Na het ontbijt kleedde Jonas hem om, ze praatten over van alles en nog wat. De tijd ging zo snel voorbij. De moeder van Jonas ging binnen een halfuurtje terugkomen van haar werk , dus mila besloot om maar is te vertrekken. 'Tot snel', zei mila. Ze omhelsden elkaar. 'Tot snel', zei Jonas. Mila vertrok. Even later kwam Jonas zijn moeder thuis. Jonas zat in de zetel. Z'n moeder kwam naast hem zitten. 'Het zit precies echt goed tussen jullie? Hé', zei ze. 'Ja, waarom?', vroeg Jonas. 'Nee ik vroeg dat zomaar', zei ze. Jonas bleef haar vragend aankijken. Z'n moeder kan daar niet zo goed tegen. 'Oké , misschien heb ik iets gezien toen ik boven was', zei ze. 'Hoe bedoel je?', vroeg Jonas nieuwsgierig. 'Een soort van intiem moment', zei ze. 'Zeg het gewoon', zei Jonas. 'Ik heb jullie zien kussen nu goed', zei ze. Jonas moest lachen. 'Ik apprecieer dat je niet bent binnen gekomen, jij bent niet de enige die ons ik zal zeggen betrapt heeft', zei Jonas al lachend. 'A nee, wie dan allemaal?', vroeg ze. 'Eerst Charlie dan zijn Jimmy en Alex er ook achtergekomen en bij het herfstexamen Lauren', zei Jonas. 'Hoelang zijn jullie nu eigenlijk al samen?', vroeg z'n moeder. 'Bijna 6 maand', zei Jonas trots. 'Amai', zei z'n moeder verwonderd. Wat kijkt Jonas toch uit naar nieuwjaar. Nu hij erover na dacht , het is niet alleen nieuwjaar maar dan zijn ze ook 6 maanden samen.
