De gedachten van mila

830 31 14
                                    

Mila was aan het slapen. Ze was heel de tijd aan het dromen over haarzelf en haar moeder. Ze was heel de tijd aan het woelen. Er rolde een traan over haar wang. Al haar opgekropte gedachten en gevoelens moesten eruit. Ze kan het echt niet meer verstoppen. Ze dacht in haar eigen: 'help!'. Ze werd wakker. Haar tranen barstte uit. Ze nam haar gsm en belde Jonas. Het was nog maar 7 uur ofzo.

Jonas werd wakker door het muziekje van zijn gsm. Hij zag dat het mila was. Hij nam direct op en hoorde haar huilen. Jonas vroeg bezorgd: 'Wat is er?'. 'Zou je alsjeblieft willen komen ?', vroeg mila smekend . 'Oké ik kom!', antwoordde Jonas. Hij deed kleren aan en ging naar beneden. 'Wat doe jij hier zo vroeg?', vroeg zijn moeder. 'Er is iets met mila!', zei Jonas. Zijn moeder deed teken dat hij mocht gaan. Hij ging dan naar buiten en rende zo snel hij kon naar mila. Hij kwam aan bij haar thuis en belde aan. Mila deed met tranen open. Ze omhelsde hem direct toen ze hem zag en deed de deur toe. Hij veegde de tranen weg uit haar gezicht. Samen gingen ze in de zetel zitten. Mila drukte zich tegen Jonas aan en weende alles wat ze in zich had van al die jaren eruit. Het duurde even tot ze uitgehuild was. 'Wat is er?', vroeg Jonas. Eindelijk was mila berijd om iets te zeggen. 'Al die tijd heb ik mijn verdriet verstopt', begon ze, 'ik heb heel de nacht liggen dromen over mij en m'n moeder, ik kan het niet meer aan om al mijn verdriet te verbergen, ik mis mijn moeder!', zei mila. 'Dat weet ik', begon Jonas. Hij werd door mila onderbroken. 'Nee, jij hebt nog een moeder dus jij kan ook niet weten hoe het is om je moeder te verliezen', zei mila. Ze had gelijk. Jonas wist niet wat zeggen. Zo kwam die stilte terug. Mila ging in zijn schoot liggen. Jonas prulde door haar haar. Even later viel ze in slaap. Ze was blij dat Jonas er was. Zonder hem zou ze geen oog dicht gedaan hebben, zonder hem was haar leven niet zo kleurrijk. Hij is haar reddende engel. Zij blijven samen tot de dood hen scheidt.

( dit is misschien een kort deel maar er zit ook een stuk van mij in, ik hoop dat ik ooit iemand als Jonas vind en dat die iemand mij kan troosten en eens goed zou laten kunnen uithuilen , bedankt voor het lezen er komen nog duizend en één delen als jullie dat natuurlijk willen;) )

The story of milaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu