Sleepover

285 20 1
                                    

Vanavond komen Charlie en Jimmy bij mij logeren. Jonas natuurlijk ook, maar hij is hier al. Hij gaat me helpen met m'n appartement op te ruimen. Alex kon niet komen, hij is met z'n hele familie op vakantie. Dus het zal met ons vieren zijn.

We beginnen onze grote opruim bij m'n kamer. Moest Jonas me niet helpen zou ik dit zeker niet allemaal kunnen en ik zou dan ook nooit zo gemotiveerd zijn. Het plan is:

1. Alle spullen die ik niet meer nodig heb gaan de vuilbak in, de spullen die ik wel nog gebruik mooi in de kast.

2. M'n bed verschuiven want daar is al jaren niet gekuist.

3. Nieuwe lakens zetten zodat ik in een fris bedje kan slapen.

4. Al de rest van de kamer kuisen en daarna aan de volgende kamers beginnen.

Dat zijn de eerste vier stappen die nu van toepassing zijn.

We beginnen bij stap 1. Jonas geeft me een hele stapel met dingen van m'n kast. Van al die spullen is er zeker maar één die overblijft. Alles wat ik niet meer wil hebben gooi ik in de vuilniszak. Die spullen hebben hun tijd gehad. Jonas geeft me een volgende stapel. Het is een stapel met fotoalbums en kleine schriftjes. Ik open een fotoalbum. Foto's van vroeger komen tevoorschijn. Foto's van toen ik nog kind was. Foto's met m'n vorig pleeggezin waar ik van m'n 6 tot m'n 12 jaar zat. Al bij al was dat het beste pleeggezin van al de vele. Maar toch bleef elke glimlach op die foto's nep. Ik ben nooit gelukkig geweest. Zou jij gelukkig zijn als je in een gezin terecht komt dat je niet kent? Elk pleeggezin krijgt elke maand kindergeld. Soms vraag ik me af of het hun ging om mij of om het geld dat ze krijgen. Zonder erbij na te denken gooi ik het album in de vuilzak. Er valt een enveloppe uit. Nog voor ik het vast kan nemen heeft Jonas het al in z'n handen. Uit de enveloppe haalt hij een brief.

Liefste Mila,

Ik weet dat je dit waarschijnlijk niet wilt lezen, maar ik hoop dat je het toch zal doen. Mila, ik heb spijt van wat ik heb mispeutert. Ik weet dat spijt te laat komt, maar ik moest zien dat er geld was, niet voor mij, maar voor jou. Ik mis je, Mila. Ik wil je niet verplichten, maar moest je me eens willen komen bezoeken, dat zou me heel gelukkig maken. We hebben veel tijd samen gemist en ik wil dat heel graag inhalen!

Liefs
Papa

Zenuwachtig blijf ik hem aanstaren. Hij blijft maar naar de brief kijken en het lijkt alsof hij aan het nadenken is. Z'n ogen glijden naar de rechterbovenhoek van de brief. De datum staat er vluchtig op geschreven. Aan de datum kan Jonas achterhalen dat ik zo'n 6 jaar was toen ik de brief kreeg.

Na enkele minuten die wel een eeuwigheid leken, kijkt hij me aan. Hij geeft me de brief terug en gaat zwijgend weer verder met stapeltjes uit de kasten te halen. Waarom moet mijn vader de leuke sfeer toch altijd verpesten? Ik ga achter hem zitten en doe m'n armen om hem heen. Ik druk me stevig tegen hem aan. Jonas draait zich om met een glimlach. Hij legt z'n stapeltje naast hem naar en neemt me vast. We knuffelen erop los. Geen emotievolle knuffel als die van daarnet, maar eerder een speelse knuffel. Hij duwt z'n gewicht tegen me aan waardoor ik languit op de vloer val.

Daar liggen we dan, op de grond. Even vergeet ik heel de opruim en geniet ik van het moment. Met pretoogjes kijken we elkaar aan. De lust is bijna voelbaar in de lucht tussen ons. Jonas neemt het initiatief om z'n lippen tegen de mijne te drukken. Hij komt over me hangen en legt z'n hand op m'n wang. 'Ik denk dat we voort moeten doen, anders geraken we nooit klaar', zegt Jonas met spijt in het hart. Ik rol op hem zodat hij nu degene is die op de grond ligt. 'Dat kan even wachten', zeg ik voordat ik me terug op z'n lippen stort. Na vele minuten vind ik de moed om terug te beginnen. Maar die vele minuten waren er uiteraard te veel. Ik wil nog maar een stapeltje nemen als er iemand aan de deur aanbelt. Ik leg m'n haar een beetje goed, want dat heb ik vandaag nog niet eens gekamd. Met een grote glimlach op m'n gezicht doe ik de deur open. Charlie springt op me nog voor ik de deur volledig open heb gedaan. 'Ik heb jou ook gemist', zeg ik terwijl het maar twee dagen geleden was dat ik haar nog heb gezien. 'Is Jonas hier ook?', vraagt Jimmy. Charlie geeft hem een por in z'n buik. 'Jonas is hier zeker al?', verbetert Jimmy zich. Ik knik en lach naar het tafereel dat me voor m'n ogen afspeelt. 'Kom binnen, ik was begonnen met een grote kuis.. maar ik heb eigenlijk niet echt veel gedaan, ik was te afgeleid', leg ik uit. Charlie grinnikt. 'Ik hoef waarschijnlijk niet te vragen door wat je afgeleid was?', vraagt Charlie met een knipoog. Ik schud m'n hoofd. Ze weet goed genoeg door wat. Jonas komt ook naar de woonkamer. 'Wat is het plan voor vanavond?', vraagt Jimmy. Een idee komt in me op. 'Wat dachten jullie van een grote kuis met muziek?', zeg ik enthousiast. 'Het lijkt misschien saai, maar het kan ook heel leuk worden! Toch Jonas?', ik kijk hem met een knipoog aan. Hij lacht kort. 'Ja dat kan inderdaad kei leuk worden!', zegt hij. Charlie is al helemaal zot van het idee! Ze overtuigt Jimmy dat het een heel leuk idee is. 'Let's begin!'. Ik zet de muziek op en haal borstels en vodden. Ieder neemt z'n ding en op het ritme van de muziek beginnen we te dansen en te kuisen. Luidkeels zingen we mee met de liedjes. Nooit gedacht dat kuisen zo leuk kon zijn!

De volgende kamer is m'n slaapkamer. M'n kasten zijn voor een andere keer. Het meest belangrijke deel is de onderkant van m'n bed. Met z'n vieren verschuiven we het bed. Charlie gilt bijna de ramen stuk. 'Wat is er Charlie?', vraag ik uiterst kalm. Ze laat weer een gil. 'SPIN!', ze wijst naar de muur waar m'n bed tegen stond. Drie gillende gekken komen achter Jonas staan. 'Dood het! Morzel het! Verbrijzel het!', roept Charlie hysterisch. Jonas doet z'n schoen uit en slaat met volle kracht op de muur op de plek waar de spin zit. Ondanks dat hij de spin moest doden, is hij ook best bang voor spinnen. Maar er moest toch iemand dat ongedierte doden. 'HELD!', roept Charlie en omhelst hem. Jimmy gaat mee in de knuffel en tenslotte ik ook.
Na een stevige knuffel gaan we verder.

Met een grote plof laten we ons allemaal in de zetel ploffen. Het huis blinkt. We hebben dat goed gedaan. 'KUSSENGEVECHT', gilt Charlie. We nemen onze kussens bij de hand en laten ons helemaal gaan in het moment.

Welkom bij (propere) Villa Santiago.

The story of milaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu