Jonas kwam bij Jimmy, Charlie en mila aan tafel zitten. 'Alex zien we vandaag niet meer zeker?', vroeg Jonas. Charlie schudde vastberaden "nee". Subtiel beginnen mila en Jonas elkaar te kussen. Charlie en Jimmy kijken naar elkaar met grote ogen. Ze wouden niet eens toe kijken. 'Sorry...', zei mila gegeneerd. 'Ik had er zin in en ik ben gewoon heel blij'. 'Waarom ben je heel blij?', vroeg Charlie nieuwsgierig. Mila keek naar Jonas. 'Omdat ik de beste vriend die ik me kan wensen heb, hij is zelfs nog beter en sinds we aan zee zijn zijn er weer enorm veel vonken, wat natuurlijk altijd is maar nu meer dan ooit', zei mila. 'Nee, meer dan ooit...ik herinner me toch nog meer vonken', lachte Jonas. Mila duwde met haar arm tegen die van Jonas. Ze drukte beschaamd haar handen voor haar gezicht. 'Wat gaan we vandaag nog doen?', vroeg mila om het onderwerp te veranderen. 'SHOPPEN', zei Charlie vastberaden. 'Dat is dan geregeld', zei Jonas. Mila en Charlie keken hem vragend aan. 'Wat? Heb ik iets verkeerds gezegd?', vroeg Jonas. 'Dat is gewoon iets voor meisjes onder elkaar', zei mila. 'Ja, natuurlijk, en wie betaald dat?', vroeg Jonas. 'Wij zelf', zei Charlie. 'Oké, dan is het goed', zei Jonas. Jonas deed teken dat mila dichter moest komen. 'Niet te veel op doen, binnenkort komt er nog iemand die enorm veel geld gaat kosten', fluisterde Jonas. 'Wees gerust, ik ga niet overdrijven', fluisterde mila. 'Dat is verstandig', fluisterde Jonas. 'Zullen we dan nu vertrekken?', vroeg Charlie. Ze tokkelde met haar vingers op de tafel. Mila knikte. 'Tot straks', zei mila en gaf Jonas nog snel een kusje. Charlie deed net hetzelfde (maar dan met Jimmy). De meisjes wuifde nog even gedag en gingen daarna verder. 'Wij hebben toch geluk met onze meisjes', zei Jonas. 'Nou en of', zei Jimmy op z'n Nederlands.
'Kijk jij nooit is naar wat in de mode is?', vroeg mila. 'Nee, ik maak mijn eigen mode', zei Charlie met een glimlach. 'Maar waar ergens is er een winkel voor jou?'. 'Ik heb geen idee', zei mila. 'Waarom moet jij toch altijd speciaal doen?', lachte Charlie. 'Het is m'n meisje die het moeilijk maakt', glimlachte mila. Ze omarmde haar buik. 'Heb je al een naam?!', vroeg Charlie héél nieuwsgierig. 'JA!', zei mila. 'We hadden al een naam voordat ik zwanger was...'. 'Wat is de naam?!', vroeg Charlie ongeduldig. 'De naam is....nog een geheim', zei mila. 'Een geheim', herhaalde Charlie teleurgesteld. Mila knikte. Charlie kruiste haar armen in mekaar. Ze keek van mila weg en zette een boze blik op. 'Komaan Charles, één ding kan ik wel zeggen, je zal héél blij zijn met die naam...', zei mila. 'Charlie, kijk me aan'. Charlie draaide d'r naar mila toe nog steeds met haar armen gekruist. 'Please', zei mila met puppy-oogjes. 'Oké', zei Charlie met een glimlach en een lach. Ze haakten hun armen in elkaar en gingen als beste vriendinnen door de straat heen. Er was eindelijk één winkel die besteed was voor "het geval van mila". Ze glimlachten naar elkaar en gingen binnen. Charlie rende meteen naar de schattige spulletjes voor baby'tjes. Mila ging naar de kleren voor zwangere vrouwen. Schaamrood was op haar wangen te zien. Dat ze hier al naar moest komen op zeventienjarige leeftijd. De "buik" van die poppen was veel harder dan die van mila. -in mijn buik is tenminste leven- dacht ze. Ze kwam hier voor kleren niet voor de poppen te bestuderen. Tot al haar verbazing viel de kledij nog goed mee. Het is ook weer niet haar stoere look zoals vroeger, maar het kan ermee door. Ze nam een rood-wit gestreept T-shirt. Het leek op een T-shirt die ze vroeger had. Ze nam die uit het rek. Ze nam er nog twee en wandelde naar Charlie toe. Charlie zat in de wereld van baby's. De geur van babydoekjes was in gans de winkel te ruiken. 'Ooit gebeurd dat ook met jou', zei mila en legde haar hand op haar schouder. Charlie keek mila aan. 'Als je ooit iemand nodig hebt om te babysitten, ik wil het altijd doen', zei Charlie. Deze winkel en al die kleine spulletjes hebben haar op een of andere manier rustig gemaakt. 'Ik weet dat ik op je kan rekenen', zei mila. Charlie glimlachte. 'Is het goed dat we dit gaan afrekenen en dan terug naar de jongens gaan?', vroeg mila. 'Ja, jij kan ook geen minuut meer zonder Jonas', lachte Charlie. 'En jij dan met Jimmy! Misschien moeten we is op dubbeldate', zei Mila. 'Nee! Geen spraken van! Niet met jullie', zei Charlie. 'Zijn wij dan zo erg?', vroeg mila. Charlie knikte uitbundig. 'Apart zijn jullie al erg, maar samen zijn jullie nog erger', zei Charlie. Ze kreeg een speelse slag op haar schouder. 'Ik hoop dat jullie meisje even erg gaat worden, want hoe erg jullie ook wel zijn, ik hou van jullie en die liefde gaat even groot, of misschien zelfs iets groter zijn voor die kleine schat', zei Charlie. Mila smolt van die mooie woorden. 'Eigenlijk zijn jullie niet erg, maar ERG verliefd', zei Charlie. Mila glimlachte haar tanden bloot. Ze rekende af en gingen opzoek naar de jongens.
