Daar lag een briefje opgevouwen. Tori nam het vast en vouwde het open. Er was tekst opgeschreven. Maar het was niet het handschrift van Jonas. Waarschijnlijk van mila.
Liefste mama (tori)
Het zal je waarschijnlijk al opgevallen zijn dat wij er niet zijn.
Dat komt omdat wij op dit moment in Spanje zijn.
Sorry dat we het je zo moesten zeggen.
We hadden even nood aan tijd voor ons twee.
Veel liefs
Jonas&mila xxx
Ps: er zijn een paar kleren van mij (mila) in de kast :)
Wat krijgen we nu? Jonas en mila samen naar Spanje. Tori moest lachen. M'n kleine jongen wordt groot. Hoe jammer ze dat ook vond, maar hoe gelukkig ze voor hem ook was.
Jonas en mila kwamen het water uit. Ze gingen naar de handdoek. Mila stopte nog even voor ze op het zachte zand kwam. Ze begon een hartje in het zand te tekenen met erin: J+R. Jonas ging naar mila toe met de handdoek. Mila stond terug recht. Jonas deed de handdoek om mila heen. 'Mooi getekend, zullen we naar het hotel gaan?', vroeg Jonas. Mila knikte. Jonas riep de zonnecrème op en ging samen met mila naar het hotel. De zon was ondertussen aan het ondergaan. Toen ze in hun kamer aankwamen grepen beiden hun gsm. 'Mijn mama heeft me blijkbaar willen bellen', zei Jonas. 'Mij ook', zei mila. 'Ondertussen zou ze het briefje wel gevonden hebben', zei Jonas. 'Met jou mooie handschrift', voegde Jonas eraantoe. 'Zo mooi kan ik nu ook weer niet schrijven', zei mila. 'Maar jawel', zei Jonas. 'Van alles wat ik doe zeg je dat het mooi is', zei mila. 'Omdat jij het doet is dat altijd het geval', zei Jonas. 'Dus als iemand een hele mooie tekening gemaakt heeft en ik heb het niet getekend dan vind je het niet mooi?', vroeg mila. 'Jawel maar...euhm', zei Jonas. 'Nu weet je niet wat zeggen hé', zei mila. 'Het is niet omdat jij het niet doet of maakt dat het niet mooi is maar als jij iets doet is het altijd mooi', zei Jonas. Jonas keek nog is naar z'n gsm en zag dat hij een mailtje had. 'Mila, ik heb een mailtje van Arno, waarschijnlijk van de foto's', zei Jonas. Ze gingen op het bed zitten. Ze keken naar de foto's. 'Zie je, hier sta je weeral zo mooi op', zei Jonas. Mila draaide met haar ogen. 'Stuur ze maar is door naar u mama dan ziet ze dat ze haar geen zorgen moet maken', zei mila. 'Goed idee, natuurlijk want het komt van jou', zei Jonas. 'Dat is allemaal heel lief van je dat je dat zegt maar het wordt een beetje afgezaagd', zei mila. Jonas zweeg. Ze kwamen bij de laatste foto. De kusfoto. 'Weet je zeker dat het een goed idee is om die door te sturen?', vroeg Jonas. 'Ja duh, het was toch een goed idee omdat het van mij kwam?', zei mila. 'Ja, dat is waar, ik vind het een hele mooie foto', zei Jonas. 'Ja? Vind je dat? Is het omdat ik erop sta of omdat wij aan het kussen zijn op die foto?', vroeg mila. 'Ja, ik vind dat en om allebei de redenen', zei Jonas. 'Maar vooral de tweede reden zeker', zei mila. 'Misschien', zei Jonas, 'oké ja', zei Jonas toen mila in z'n ogen keek. 'Dacht het al', zei mila. Ze gaf een kusje op z'n wang. 'Ik ben wel al moe, zal zeker van die fietstocht zijn, het was heel leuk!', zei mila. 'Ik ben ook wel moe', zei Jonas. 'Zullen we gaan slapen?', vroeg mila. Jonas knikte. Nu hebben ze hun pyjama's maar toch twijfelt mila. 'Ik heb geen zin om hem aan te doen' zei mila in haar zelf. Ze kleedde haar uit en ging liggen. Jonas ging gewoon in een boxershort slapen. 'Het gordijn?', zei mila. Jonas kreeg een idee. Hij stond recht en gooide de handdoeken over de gordijnen. 'Veel beter', zei mila. Jonas ging weer naast haar liggen. Hij streelde met z'n vinger over haar wang. Mila glimlachte. Ze ging op z'n borstkas liggen. 'Ik zal ooit wel graag moeder zijn', zei mila. Jonas verschoot dat ze daarover begon. 'Maar...?', vroeg Jonas. 'Maar ik ben bang', zei mila. 'Waarom?', vroeg Jonas. Hij kreeg een klein vermoeden van wat. 'Dat het zal zijn zoals bij mij, dat wil ik niet, ik wil dat die kan opgroeien met ouders en zeker met een moeder, iets wat ik nooit had', zei mila. Een traan begon te rollen. Jonas deed haar hoofdje naar omhoog. 'Hey, het is niet omdat dat met jou gebeurd dat je kind later dat ook zal gebeuren, ik zou jou ook niet willen missen en ik zal nooit de foute weg inslaan', zei Jonas. Hij veegde haar traan weg. 'Ik hou van jou', zei Jonas. Door die zin liet mila weer een traan. 'Ik hou ook van jou', zei mila en snikte even. Jonas plante een zoen op haar lippen. Mila legde haar hoofd terug op z'n borstkas. Jonas streelde over haar haar. Mila viel met haar hoofd op z'n borstkas in slaap.
