Mila heeft nooit stres, maar nu wilt ze het zo goed mogelijk doen, dus ze is een beetje gestresseerd . Op weg naar school kwam ze Jonas tegen. 'Hey!', zei Jonas. 'Hey, ben je er klaar voor?', vroeg mila. 'Ja! Ik heb er zin in', zei jonas. Mila zag er een beetje gestresseerd uit . Iemand die mila niet echt kende zou het niet opmerken , maar Jonas weet wel beter. 'Heb je stres?', vroeg jonas. 'Zie je het zo hard?', vroeg mila. 'Nee, maar ik voel dat aan', zei Jonas. Mila lachte. 'Het komt wel goed', zei Jonas 'ik geloof in je'. 'Bedankt ', zei mila. Ze namen elkaars handen vast en haakte de vingers in elkaar. Ze kwamen aan voor de poort. Mila trok Jonas nog even terug. 'Wacht nog even, dan kunnen we nog even samen zijn zonder dat iemand ons stoort', zei mila. Jonas knikte. Ze gingen zitten op een bankje een paar meters van het school. Mila legde haar hoofd op Jonas' schouder. 'Heb je al iets minder stres?', vroeg Jonas. 'Nu ik bij jou ben wel', zei mila. 'Als je nog stres hebt denk dan aan je armbandje. Je hebt hem toch aan?', vroeg Jonas. 'Tuurlijk ,Altijd ', zei mila. Ze keek naar haar armbandje. Jonas nam mila in z'n armen. 'Ik ben benieuwd naar je liedje', zei mila. 'Ik ben ook benieuwd naar hoe je het gaat vinden', zei Jonas. Mila sloot haar ogen. Binnen een klein kwartiertje ging het examen beginnen. Ze stonden op en gingen binnen in het DAM. 'Eindelijk!', zei Charlie. 'Sorry, we waren nog..', begon Jonas. 'Ik was nog iets vergeten', onderbrak mila. 'Oké , mila jij moet als eerste daarna moet Jonas ', zei Charlie. Ze gingen naar de theaterzaal. Dora begon met aankondigen. Mila kreeg weer zenuwen. 'Je gaat het goed doen ', zei Jonas. Mila glimlachte . Dora riep haar naam. Mila ging klaar staan. De muziek begon. Ze begon met dansen. Ze was supergoed bezig. Jonas herkende de muziek. Mila had die in de vakantie is opgezet toen hij bij haar was. Het was gedaan. De mensen applaudisseerden. Mila ging van het podium. 'Supergoed gedaan!', zei Jonas. Ze omhelsden elkaar. Dora riep Jonas het podium op. Jonas nam zijn gitaar mee. Hij begon met spelen en begon met zingen:
Het maakt niet uit waar je bent
Het is altijd het goede moment
Niemand kent jou
Zoals ik jou ken
Regen, storm,vrieskoud of wind
Weet dat ik je overal vind
'K zal bij jou zijn
'K zal bij jou zijn
Je hebt een vriend
Het liedje was gedaan. De mensen in de zaal waren er stil van geworden. Ze applaudisseerden. Jonas ging van het podium. 'Dat was echt ... te mooi voor woorden, bedankt', zei mila. Ze kusten. Lauren was de volgende. Ze kwam naar daar. Ze zag hun kussen. 'Wat schattig', zei Lauren. Mila keek verrast op. Brandon kwam kijken. 'Wat is er?', vroeg Brandon. 'Ik heb ze juist op heterdaad betrapt terwijl ze aan het kussen waren', zei Lauren. 'Ja en? daar is toch niks speciaal aan', zei Brandon. 'Maar dat is toch.... hé wacht is, wist jij dit al?', vroeg Lauren. 'Misschien , maar nu weet je het ', zei Brandon. 'Zou je alstublieft het nog aan niemand vertellen?', vroeg mila. 'Tuurlijk! Ik zwijg', zei Lauren. Dora riep Lauren af. Lauren ging fier het podium op. Mila keek naar Brandon. 'Ik had je toch gezegd dat ze er vroeg of laat achter ging komen ', zei Brandon. 'Zie jij maar dat ze niet heel de school ervan verteld ', zei mila. 'Ik zal m'n best doen', zei Brandon. Mila en Jonas gingen in het publiek zitten voor naar de anderen te kijken. Ze zaten samen juist één trede hoger dan Dora. Dora had een lijst met namen en de commentaar vast. 'Ik ben benieuwd wat ze van m'n lied vonden', zei Jonas. 'Ik zal is zien', zei mila. Ze begon de commentaar voor Jonas te lezen. 'Supermooi , voor wie het dan ook geschreven mocht zijn , ik zal heel verwonderd zijn', las mila voor. Mila lachte. Jonas keek naar de commentaar van mila. 'Je bent een natuurtalent ', las Jonas. 'Nee dat kan niet', zei mila. Ze keek verwonderd. 'Zie je wel ', zei Jonas. Dora keek naar hun. Ze keken naar de anderen. Dora keek terug voor haar en bedekte het blad. Dat was op het nippertje. Het is zo mooi om al die verschillende talenten zien. Dat iedereen zo kan verschillen , maar toch een mooi geheel kunnen maken. Het examen was gedaan. 'Bedankt voor jullie mooie resultaat en ik geef je straks je uitslag', zei Dora. Charlie kwam naar hun toe. 'Ik ben echt zo benieuwd naar het resultaat!', zei Charlie. 'Zo benieuwd ben ik nu ook niet', zei mila. 'Hoezo? Het gaat hier wel over het herfstexamen', zei Charlie. 'We zullen wel zien', zei mila. Charlie vond het raar. Na de pauze kregen ze hun resultaat te zien. 'Wat heb jij bij commentaar?', vroeg Charlie. Mila had het nog niet gekregen. 'Bij mij staat dat ik een natuurtalent ben', zei mila. 'Hoe kan jij dat weten je hebt je resultaat nog niet gekregen?', vroeg Charlie. 'Mila weet alles', zei Jonas. Mila moest lachen. 'En wat staat er bij jou?', vroeg Charlie. 'Bij mij staat dat het supermooi is en dat voor wie het dan ook geschreven mocht zijn ik zal heel verwonderd zijn', zei Jonas. 'En hoe kan jij dat weten ? Je hebt je resultaat ook nog niet', zei Charlie. 'Jonas weet alles', zei mila. 'Ik vind dit heel mysterieus ', zei Charlie. Eindelijk kregen mila en Jonas hun resultaat. Charlie nam het uit hun handen. Ze keek verbaasd. 'Het staat er echt', zei Charlie. Ze wist niet meer wat zeggen. Dus ze begon te fantaseren. 'Zitten de geesten hier iets voor tussen? Hebben die dat ingefluisterd?', vroeg Charlie. 'Nee Charlie! We hebben dat gewoon op de lijst zien staan', zei mila. 'Dat is ook gemakkelijk ', zei Charlie. Charlie gaat het altijd ver zoeken. De les was gedaan . Ze wilden naar de volgende les gaan, maar dan kregen ze te horen dat je eerder naar huis mocht. Dus vertrokken de vijf vrienden. 'Ik wil iedereen een proficiat wensen met z'n mooi resultaat', zei Charlie. 'Dat van jou was ook prachtig', zei Jimmy. 'Bedankt', zei Charlie. 'Wat kijk ik uit naar de kerstvakantie', zei mila verlangend. 'Jij houd toch niet van de winter? Toch veel meer van de zomer?', vroeg Charlie. Als beste vriendin weet zij toch goed genoeg dat mila meer van de zomer houd. 'Ja, maar...', zei mila. Ze keek naar Jonas. Ze wilde niet zeggen dat ze met hem kerst ging vieren, dat zou niet zo leuk zijn voor Charlie. Charlie kreeg al rap door dat ze iets met Jonas ging doen. 'Zoveel maakt het nu ook weer niet uit', zei Charlie. Ieder ging z'n eigen weg. Jonas wandelde nog even met mila mee. Hij kreeg plots een idee als kerstcadeau voor mila. 'Is er iets ? Je bent zo stil', zei mila. 'Ik was aan het denken aan een kerstcadeautje voor jou', zei Jonas. Mila dacht er ineens aan. 'En wat heb je in gedachten ?', vroeg mila nieuwsgierig . 'Dat is nog een verrassing', zei Jonas. Mila keek lief naar jonas. 'Nee sorry, lief kijken gaat niks helpen ook al moet ik toegeven dat je er zo schattig uit ziet', zei Jonas. Mila keek hem vragend aan. 'Anders zie je er ook schattig uit'. Mila begon te lachen. 'Je bent een schatje', zei Jonas. 'Jij bent ook best schattig ', zei mila 'heel schattig '. Er bestaan niet echt woorden waarmee je kunt duidelijk maken hoe graag ze elkaar zien. Ze weten het van elkaar dus dat zegt al veel. Ze kijken heel hard uit naar kerstmis. 'Tot morgen', zei mila. 'Tot morgen', zei Jonas. Hij ging verder naar z'n thuis en mila ging binnen bij haar thuis. Toen mila binnen was zat ze na te denken over het cadeau dat ze zou geven aan Jonas. Maar wat.
