Samen wandelden ze naar het asiel. Hand in hand. Mila kreeg haar ogen niet meer van Jonas af. Ze was bijna gestruikeld over haar eigen voeten. Jonas voelde dat aan haar hand. 'Wel zien waar je u voeten zet', zei Jonas plagend. Mila grinnikte. 'Dan moet jij mij niet afleiden', zei mila uitdagend. 'Ik kan er niks aan doen dat ik zo verleidelijk ben', zei Jonas. Mila moest lachen. 'Vind jij dan van niet?', vroeg Jonas. 'Jawel! Zolang je maar niet te verleidelijk wordt', zei mila. Mila keek de andere kant op, zodat hij niet kon zien dat ze begon te blozen. 'Hoe bedoel je? Je denkt toch niet dat anderen voor mij zullen vallen?', vroeg Jonas. 'Waarom niet? Het kan toch?', zei mila. 'De enigste die mij krijgt ben jij!', Jonas verwachte ook zo'n uitspraak van mila. Mila lachte, ze wist wel wat Jonas van haar wilde horen maar om hem te plagen liet ze een minuut doorgaan voor ze het zei. 'Jij blijft ook die van mij! Ik zou niemand liever willen dan jou!', zei mila. Mila leunde haar hoofd tegen Jonas' schouder. Ze stapten door anders zou het asiel gesloten zijn als ze aankomen.
Het asiel was nog open. Mila opende de deur met een stralende glimlach. Samen gingen ze direct naar de kleine kittens. Een klein hoopje kwam naar de tralies gelopen buiten één die zat apart in haar eentje. Mila viel dat ene kleine katje op. Ze bestudeerde het katje eens goed. Na even kijken herkende ze zichzelf erin. Bang voor wat er gebeurd, van haar moeder weggenomen,... . Jonas zag mila staren naar dat katje. 'Wil je die?', vroeg Jonas. Mila knikte eerst zacht maar daarna knikte ze nog is heel overtuigd. Mila zal voor het katje zorgen als een moeder dat zou doen. Ze stelde het zich voor als mila en haar pleegouders maar zij zou beter voor het katje zorgen dan haar pleegouders mila voor haar zorgen. Ze zat diep in haar gedachten. Plots werd het katje achter het tralies uitgehaald en werd aan mila overhandigd. Mila zag de mooie blauwe ogen, iets wat de andere katten niet hadden. 'Is het een meisje?', vroeg mila aan de verkoopster. De verkoopster zei 'ja'. Het katje had een grijze vacht met zwarte strepen, een tijgerkatje zoals ze zo een noemen. 'Hoeveel kost ze?', vroeg mila. '150 euro', zei de verkoopster. Dat viel nog goed mee. Het katje was inslaap gevallen in mila's armen. Jonas had al afgerekend. 'Vertrekken we?', zei Jonas met een draagbare benz in z'n hand voor het katje. Mila glimlachte naar Jonas en zette het katje voorzichtig in de benz, ze wilde haar niet wekken. Jonas en mila vertrokken. 'Hoe zullen we haar noemen?', vroeg Jonas. 'Moet je altijd zo een moeilijke vragen stellen?', zei mila sarcastisch. 'Kies jij maar', zei mila. 'Ja, tippis, als het moeilijk is dan moet ik het zeggen', zei Jonas en lachte. 'Sanne?', vroeg mila. 'Waarom ook niet? De enigste naam die ik kan verzinnen of in m'n hoofd heb is "mila"', zei Jonas. Mila gooide een kusje. 'Jullie ogen zijn precies hetzelfde, maar die van jou vind ik het mooist', zei Jonas. 'Wat ben je toch lief!', zei mila. 'Ik spreek alleen maar de waarheid', zei Jonas. Mila begon spontaan te blozen. Even later kwamen ze aan bij het huis van Jonas. Jonas zette de benz op tafel. Mila deed het deurtje van de benz open en haalde Sanne er voorzichtig uit. Mila ging met haar in de zetel zitten. Jonas stond van bij de tafel toe te kijken hoe voorzichtig mila was. Niemand ziet mila zo zacht en teder, alleen bij Jonas komt ze zo voor. Mila keek met doordringende ogen naar Jonas. Het was alsof mila Jonas bestuurde en hem naast haar liet zitten. Mila bleef hem aankijken. Ze leunden hun hoofden tegen elkaar. Mila legde haar hand op z'n wang. Ze kusten elkaar. Mila ademde diep in met haar neus en sloot haar ogen. Jonas legde z'n handen in mila's nek. Mila realiseerde zich dat het volgende vrijdag Valentijn was en dat ze dan in Spanje zouden zitten. Die vrijdag zou fantastisch worden. De kus duurde lang. Door een beweging aan de andere hand van mila trok ze zich weg. Mila hief Sanne op en gaf haar een schaaltje melk. Nadat Sanne gedronken had zette mila Sanne terug in haar benz. Het was al laat. Sanne was moe.
'Zullen wij beter ook niet naar boven gaan?', vroeg mila. Jonas stond op en liep naar mila toe. Hij nam haar handen vast. 'Ik wil niks liever', fluisterde Jonas. Mila sprong op Jonas' rug. Zo droeg Jonas haar naar boven. Samen deden ze hun pyjama aan in de slaapkamer. Ze schaamden hun niet voor elkaar. Waarom zouden ze dat nog doen. Zich schamen. 'Mag ik je nog eens iets zeggen?', vroeg Jonas. 'Ja, tuurlijk, altijd!', zei mila. 'Ik hou van je!', zei Jonas. Mila glimlachte. 'Ik ook van jou', zei ze. Ze kropen dicht tegen elkaar aan. Mila had koude voetjes maar verwarmde die aan die van Jonas. Die waren lekker warm. Mila deed haar oogjes al dicht maar sliep nog niet. Jonas streelde over haar wang. Een glimlach verscheen. Jonas streelde met z'n vinger van haar wang naar onder haar kin. Hij duwde die lichtjes omhoog. Mila opende haar ogen weer. Jonas zijn ogen glinsterden. Hij bedekte de lippen van mila met een kus. Na de kus liet mila haar hoofd op z'n borstkas rusten. Telkens wanneer mila dat doet begint Jonas z'n hart tekeer te gaan. Zo schattig dat ze dat vindt. 'Je hart moet echt niet zo snel slaan, ik doe je niks', zei mila en knipoogde bij het laatste dat ze zei. 'Ik kan er niks aandoen, dat gaat vanzelf', zei Jonas. Mila knuffelde hem. Ze wachtte tot z'n hart kalmeerde. Veel verschil kwam er niet. Mila dacht dat als ze hem een kus gaf dat z'n hart rustiger ging slaan. Ze keek Jonas weer in de ogen. Jonas keek verwonderd naar wat ze met hem deed. Haar ogen gleden van zijn ogen naar z'n neus en als laatst naar z'n lippen. Een van haar favoriete plekken op z'n lichaam. Het was al kei laat. Morgen was het school. Het maakte niks uit voor hun. Ook al zaten ze achter hun boeken als zombies, ze waren samen en hadden genoten en dat is het belangrijkste. Mila nam z'n kraag van z'n pyjama vast en trok haar zacht naar z'n lippen. 'Rustig..', zei Jonas. 'Wat bedoel je met rustig?', zei mila speels. Ze zette de kus in gang. Eerst heel kalm naarmate ze bleven kussen verstevigde de kus. Sinds Jonas er is voelt mila een nieuw gevoel. Een gevoel wat ze ervoor niet had. Verliefdheid. Liefde. Er heeft nog nooit iemand zoveel van mila gehouden als Jonas. Niemand heeft ooit van mila gehouden. Misschien wel maar dat kon mila zich niet meer herinneren. Jonas is een schat. Een held. Mijn schat! Mijn held! Mijn engel! Informatie verwisselde in de kus. Elke kus voelt anders. Dan zijn ze blij. Als er iets scheelt. Een bezorgde kus. Een kus van blijdschap. Van alles. De kus is alleen voor hun. Voor Jonas en mila. 'Zouden we niet beter gaan slapen, anders overslapen we ons morgen', zei Jonas. 'Dan doen we dat maar', zei mila speels. Het besef dat het morgen school was was er nog niet. Ze vielen in hun omhelzing in slaap.
De wekker ging af. Jonas zette hem snel af. Mila was nog zo moe. Ook Jonas kon zijn vermoeidheid moeilijk verbergen. Tegelijkertijd moesten Jonas en mila gapen. Daarvan moesten ze lachen. 'We moeten opstaan', zei Jonas moe. Mila kroop onder het deken. Jonas deed dat ook en zocht mila's gezichtje. 'Nog tien minuutjes dan', zei Jonas. Mila knikte met haar ogen dicht. Ze greep Jonas bij z'n arm. De tien minuten werden een uur en van dan uur werd het twee uur. Ze werden wakker door Sanne die zat te miauwen van de honger. Mila schrok wakker. Het eerste woord dat ze zei was 'Sanne!'. Ze liep naar beneden en nam haar uit de benz. Mila liet Sanne drinken. 'Jonas?', vroeg mila. 'Ja?', zei Jonas terwijl hij de trap af kwam. 'Één we hebben ons overslapen en twee wil je kattenbrokjes gaan kopen?', vroeg mila. 'Oké ik ga me omkleden en dan zal ik gaan komen, school...dat regelen we wel', zei Jonas en knipoogde. Mila at samen met Jonas wat cornflakes. Daarna kleedde Jonas zich om en vertrok.
Charlie werd gek. Waar is mila? Waar is Jonas? Zouden ze verongelukt zijn? Is er iets gebeurt? Komen ze niet meer naar het DAM? Al die vragen. De bel ging. Het is middag. Charlie neemt razendsnel haar gsm bij de hand.
"Waar ben je?!"
Dat was het eerste wat in haar opkwam om te sturen. Mila kreeg het berichtje. Ze antwoordde.
"Ik ben thuis en er is niks om zorgen over te maken, ik...Jonas en ik hebben ons overslapen"
Toen Charlie dat las waren al haar zorgen verdwenen. Mila is veilig. Bij het minste wat mila zou overkomen zou Charlie flippen. Ze is nu waarschijnlijk bij Jonas. Er zou wel een goede reden zijn waarom ze hun overslapen hebben. Na het school zal ik is langs bij hun gaan.
Jonas kwam thuis met kattenbrokjes. Mila nam de zak en goot een beetje in een schaaltje. Sanne had reuzenhonger. Mila vond dat fijn om te zien. Jonas kwam achter mila staan en greep haar rond haar middel. Mila klemde haar hand vast in de zijne. 'M'n meisje', zei Jonas. 'Tegen wie heb je het?', zei mila lachend. 'Tegen jou, Sanne is ONS meisje', Jonas legde de nadruk op 'ons'. Na een blikwissel kwamen ze dichterbij met hun lippen. Een kus was het resultaat. 'Weet je wat ik nu ga doen?', vroeg Jonas. 'Nee', zei mila. Jonas begon mila te kietelen. Iets waar ze totaal niet tegen kan. Mila lachte haar tanden bloot. 'Alsjeblieft stop ermee', zei ze tussen het lachen door. 'Omdat je het zo lief zegt', zei Jonas en stopte ermee. Sanne had haar brokjes allemaal al op. Mila nam haar op en ging in de zetel zitten. Jonas ging naast mila zitten. Mila aaide Sanne rustig. Alle drie vielen ze weer in slaap.
Het school was gedaan. Charlie huppelde naar Jonas' thuis. Ze stond voor de voordeur. Eerst keek ze door het raam. Ze zag hun liggen in de zetel. Ze besloot langs de achterdeur te gaan. Die was open. Charlie zag in de keuken kattenbrokjes liggen. Dat was raar. Toen ze naar de zetel stapte zag ze in de armen van mila een katje. Het lag er rustig te slapen. Rustig begon Charlie het katje te strelen. Het katje werd langzaam wakker. Het eerste wat ze deed was mila's hand kleine likjes te geven. Mila werd er ook wakker van. 'Dag Sanne', fluisterde mila. Sanne kwam met haar gezichtje naar mila haar neus. Dat begon ze ook te likken. Mila lachte stil. Toen viel Charlie haar op. Mila keek met grote ogen naar Charlie. 'Charlie?! Wat doe jij hier?!', zei mila nog steeds al fluisterend maar deze keer wel luider. 'Ik kwam is horen naar de reden waarom je u overslapen hebt', zei Charlie. 'We zijn gisteren Sanne gaan kopen', zei mila. 'Ze is echt een hele mooie schattig klein katje, ze heeft precies jouw ogen', zei Charlie. Door die hele vrolijke stem is Jonas nu ook wakker geworden. 'Hey liever...', Jonas stopte met praten toen hij Charlie zag. Charlie glimlachte. 'Lieverd' lachte ze. 'Ik vind dat niet erg hoor, het is alleen zo schattig', zei Charlie, ze droomde dat iemand dat ook tegen haar zei. 'Charlie ik heb eigenlijk nog een vraagje', zei mila. 'Vraag maar', zei Charlie. 'Volgende week gaan Jonas en ik naar Spanje, zou jij dan voor Sanne willen zorgen?', vroeg mila. 'Natuurlijk!', zei Charlie door het dolle heen. 'Heb je dat gehoord Sanne volgende week mag je met tante Charlie komen logeren', zei Charlie alsof ze met een kind bezig was. Jonas en mila moesten lachen. 'Ik zal haar goed verwennen', zei Charlie. 'Dat dacht ik al wel', zei mila. 'Ik zal jullie maar is laten', zei Charlie. Ze aaide Sanne nog een laatste keer en vertrok. 'Dat is dan al geregeld', zei Jonas.
