Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GR

Εσύ δεν έχεις την Ράνια;

Ο Κώστας με άφησε κάτω από το σπίτι του Στράτου. Στεναχωρήθηκα για το τέλος της σχέσης μας, αλλά χαιρόμουν που χωρίσαμε σαν φίλοι. Χτύπησα το κουδούνι και περίμενα να μου ανοίξουν. Μπήκα στο ασανσέρ και πάτησα το νούμερο τρία. Κατέβηκα στον όροφο του Στράτου και βρήκα τη Μελίνα να με περιμένει στην πόρτα.

«Ο Κώστας;» ρώτησε κοιτώντας πίσω μου, για εκείνον

«Δεν θα έρθει» είπα και μπήκα μέσα βλέποντας τον Στράτο και τον Γιώργο στο καναπέ. Πήγα και σωριάστηκα στο μεγάλο πουφ απέναντι τους.

«Τι έγινε; Μαλώσατε;» ρώτησε ο Στράτος, μα εγώ είχα μάτια μόνο για τον Γιώργο, που τώρα είχε ανασηκωθεί, φέρνοντας το σώμα μπροστά, στηρίζοντας τα χέρια στα πόδια του.

«Όχι, ήταν φιλικός χωρισμός» είπα χωρίς να αφήσω το βλέμμα του μέχρι που με πλησίασε η Μελίνα και με αγκάλιασε.

«Μη στεναχωριέσαι Λυδία μου»

«Δεν στεναχωριέμαι» είπα και της χάρισα ένα χαμόγελο.

«Πάμε λίγο μέσα; Σε πειράζει;» είπε η Μελίνα στο Στράτο που δεν είχε αντίρρηση και με τράβηξε στο υπνοδωμάτιο. «Λοιπόν τι έγινε γιατί χωρίσατε;»

«Ήθελα να προχωρήσουμε»

«Σε πίεσε;»

«Ό Κώστας; Όχι. Ισα- ίσα. Αν του έλεγα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα γινόταν, δεν θα με χώριζε ποτέ. Θα με περίμενε. Αλλού ήταν το πρόβλημα»

«Δεν καταλαβαίνω» αποκρίθηκε.

«Εγώ είμαι το πρόβλημα Μελίνα. Δεν μου βγαίνει. Μου αρέσει ο Κώστας ,δεν λέω, αλλά όταν είμαστε σε αυτή τη φάση, ξέρεις, δεν μου βγαίνει»

«Α, κατάλαβα» είπε εκείνη και δεν το σχολίασε παραπάνω. Επιστρέψαμε στο σαλόνι.

«Όλα καλά;» ρώτησε ο Στράτος

«Μια χαρά» είπα και το θέμα είχε λήξει εκεί για όλους, εκτός από τον Γιώργο, που συνέχιζε να με κοιτάει ερωτηματικά, προκαλώντας μου εκνευρισμό.

«Τι;» έκανα άηχα όταν ο Στράτος και η Μελίνα δεν κοιτούσαν κι εκείνος απλά ανασήκωσε τους ώμους.

Βάλαμε να δούμε μια ταινία. Η Μελίνα με τον Στράτο κάθονταν στον καναπέ κι εγώ με τον Γιώργο στο πάτωμα.

«Γιατί χώρισες;» με ρώτησε κάποια στιγμή. Στο αχνό φως της τηλεόρασης είδα τα μάτια του να γυαλίζουν.

«Δεν ήταν γραφτό μας. Σκάσε τώρα και μην με ενοχλείς» είπα σκουντώντας τον παιχνιδιάρικα κι εκείνος χαμογέλασε.

Το βράδυ η φίλη μου και ο Στράτος κοιμήθηκαν μαζί στο δωμάτιο, εγώ στον καναπέ και ο Γιώργος στρωματσάδα στο σαλόνι. Το πρωί που ξύπνησα και τον βρήκα να με χαζεύει.

«Είσαι πολύ όμορφη όταν κοιμάσαι» είπε με μια βραχνάδα στη φωνή κάνοντας το στόμα μου να στεγνώσει. «Και όταν ξυπνάς όμως δεν πας πίσω» είπε.

'Ηταν τόσο κοντά μου, που η ανάσα του χάιδευε το πρόσωπο μου, υπνωτίζοντας με κι είμαι σίγουρη ότι θα με φιλούσε αν δεν μας διέκοπτε η πόρτα από το υπνοδωμάτιο του Στράτου. Στραφήκαμε και οι δυο ξαφνιασμένοι προς τα κει και είδαμε την Μελίνα να μας κοιτάει

«Τι;» είπα και σηκώθηκα να μπω στο μπάνιο πριν από εκείνη, περισσότερο γιατί ήθελα να γλιτώσω την ανάκριση της.

Κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέφτη και ήμουν σαν ερωτοχτυπημένη έφηβη. Στην κυριολεξία όμως. Τα μάγουλα μου κόκκινα, τα μάτια μου λαμπερά, η καρδιά να χτυπάει ξέφρενα και να θέλω να ουρλιάξω. Τι στο καλό συμβαίνει εδώ;

Έδωσα λίγο χρόνο στον εαυτό μου να συνέλθει. Έριξα μπόλικο νερό στο πρόσωπο, πασχίζοντας να διώξω τη φλόγα που μου έκαιγε το πρόσωπο μου. Πήρα μια ανάσα και βγήκα πηγαίνοντας στην κουζίνα να ετοιμάσω καφέ πέφτοντας πάνω στον Γιώργο. Με συγκράτησε μαζί και τον εαυτό του πριν καταλήξουμε στο πάτωμα.

«Μανία που την έχεις κούκλα μου να με πετάς κάτω» είπε και γελάσαμε σαν χαζά. Η Μελίνα που έφτιαχνε ήδη καφέ στη κουζίνα, μας άκουσε και την είδα να ξεπροβάλει στην πόρτα.

«Τι τρέχει εδώ;» είπε απευθυνόμενη περισσότερο στο Γιώργο παρά σε μένα. «Εσύ δεν έχεις την Ράνια;» είπε και μας προσγείωσε απότομα στην πραγματικότητα. Ευτυχώς η φίλη μου δούλευε για μένα προστατεύοντας με. Θα μπορούσα να πέσω πάλι στην παγίδα του Γιώργου και ν' αρχίσω να ελπίζω. Εκείνος όμως, επιστρέφοντας σπίτι, θα εξακολουθούσε να είναι με την Ράνια. Το υπόλοιπο σαββατοκύριακο το περάσαμε οι τέσσερις μας, παίζοντας επιτραπέζια και βλέποντας ταινίες.

Τελαυταίο για σήμερα! Ελπίζω να σας άρεσε!!

;-*