Πέρνα πίσω

3.7K 374 24
                                    

Θα κλείναμε τα δεκαοχτώ αλλά λόγω των πανελλαδικών, που συνέπεσαν, αποφασίσαμε να τα γιορτάσουμε όταν θα τελειώναμε τις εξετάσεις, με λίγους φίλους, σε μια βραδιά καραόκε, στο Νυχτερινό.

Είχαμε ήδη μιλήσει με τον Διονύση για να το εντάξει στο πρόγραμμα. Οι βραδιές καραόκε ήταν πάντα πολύ επιτυχημένες κι έτσι δεν μας έφερε καμία αντίρρηση.

«Τελειώστε εσείς με το καλό τις εξετάσεις σας και θα την κάνουμε τη βραδιά όποτε θέλετε» μας είχε πει και του χαρίσαμε από ένα φιλί στο μάγουλο.

Ο Διονύσης δεν ήταν πολύ μεγαλύτερος μας. Στα εικοσιπέντε του και αφού είχε δουλέψει πολλά χρόνια, από το σχολείο ακόμα, ως γκαρσόνι αλλά και παίζοντας μουσική σε νυχτερινά μαγαζιά, είχε καταφέρει να αγοράσει το Νυχτερινό και να το μετατρέψει σε ένα μαγαζί που μάζευε όλη τη νεολαία της περιοχής και όχι μόνο.

Εμείς ήμασταν από τους τακτικούς θαμώνες και κάθε φορά που ήθελε να δοκιμάσει κάτι νέο, ζητούσε τη γνώμη μας. Μετά από τόσο καιρό είχαμε γίνει φίλοι.

Όταν τελειώσαμε τις εξετάσεις και ο Γιώργος με τον Στράτο την εξεταστική, αποφασίσαμε να γιορτάσουμε τα γενέθλια μας.

Πήγαμε και τον βρήκαμε και κανονίσαμε το επόμενο σαββατοκύριακο να διοργανώσει καραόκε.

Λίγη ώρα πριν την έξοδο μας, το τηλέφωνο χτυπούσε χωρίς έλεος. Προσπαθούσα απελπισμένα να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν το ακούσει και να συνεχίσω τον ύπνο μου. Στάθηκε αδύνατο να το πετύχω. πέταξα τα σκεπάσματα νικημένη και πήγα να το σηκώσω.

«Ναι;» είπα νυσταγμένα.

«Αμάν ρε Λυδία τι κάνεις τόση ώρα; Δεν το ακούς;» Άκουσα τη Μελίνα να ρωτάει

«Καλά αφού είδες ότι δεν το σηκώνω γιατί επιμένεις».

«Γιατί η ώρα είναι 9 και σε περίπου δεκαπέντε λεπτά θα σου χτυπήσει την πόρτα ο Γιώργος».

«Τι λες παιδί μου;»

«Κορίτσι μου σήμερα δεν είναι να πάμε για καραόκε το ξέχασες; Σου έχω στείλει δέκα μηνύματα και πόσες αναπάντητες. Φαντάστηκα ότι σε πήρε ο ύπνος και πήρα να σε ξυπνήσω».

Και τότε επιτέλους συνειδητοποίησα τι μου έλεγε. Ξεστόμισα μια βρισιά και έκλεισα το τηλέφωνο για να ετοιμαστώ.

Ο Γιώργος θα είναι εδώ σε λίγο, κι εγώ είμαι ακόμα χάλια. Κοίταξα την ζούγκλα που κατοικούσε στο κεφάλι μου.

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRWhere stories live. Discover now