Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GR

Φυτό-ζωούσα

Το επόμενο πρωί μας βρήκε αγκαλιασμένους στο φοιτητικό μου κρεβάτι. Άνοιξα τα ματιά μου αργά και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη μου αντικρίζοντας την αγουροξυπνημένη του μορφή.

«Καλημέρα.» είπα γλυκά χωρίς να αφήσω λεπτό το βλέμμα μου από τα μάτια του.

«Καλημέρα όμορφη.» απάντησε εκείνος και με έσφιξε πάνω του προσφέροντας μου ακόμα μια φορά τα χείλη του. Ετοιμαζόμασταν για πολλά περισσότερα φιλιά όταν χτύπησε το κουδούνι. Ο Γιώργος με κοίταξε απορημένος.

«Λογικά αυτός είναι ο Χάρης.» τον ενημέρωσα ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στο ρολόι του κινητού μου. «Είναι η ώρα για τον πρωινό μας καφέ. Έλα σήκω να ντυθείς να σας γνωρίσω.» συνέχισα να λέω ενώ ντυνόμουν βιαστικά.

«Ποιος είναι ο Χάρης ;» μπόρεσε να πει μόνο εκείνος χωρίς να κάνει καμία κίνηση να σηκωθεί. Ένα επιφώνημα έκπληξης έφυγε από τα χείλη μου καθώς συνειδητοποιούσα πως ο Γιώργος δεν είχε ιδέα για τη ζωή μου από τη μέρα που χωρίσαμε. Και ειδικά την ύπαρξη του Χάρη.

«Γιώργο μου, σου υπόσχομαι ότι θα στα πω όλα αργότερα που θα έχουμε χρόνο. Το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι πως ο Χάρης είναι απλά ένας φίλος. Πολύ καλό φίλος.» είπα και είδα την έκφραση του να μαλακώνει. «Άντε τώρα σήκω να ντυθείς.» τον μάλωσα και βγήκα από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Έτρεξα την υπόλοιπη απόσταση μέχρι την πόρτα και άνοιξα.

«Καλημέρα όμορφη, τι έπαθες σε πλάκωσε το πάπλωμα ;» με πείραξε ο φίλος μου και με αγκάλιασε την στιγμή που άνοιγε η πόρτα του υπνοδωματίου και βγήκε ο Γιώργος.

«Όχι το πάπλωμα, εγώ.» είπε λίγο άγρια και ο Χάρης απέμεινε να μας κοιτάζει εναλλάξ χωρίς να έχει λόγια.

«Αυτός δεν είναι ο....»

«Ναι.» απάντησα και ανασήκωσα απαλά τους ώμους.

«Μα είναι παντρεμένος. Τι κάνεις Λυδία ;» με μάλωσε ο φίλος μου που όπως είναι φυσικό δεν είχε ιδέα από τα νέα που είχε φέρει ο Γιώργος μαζί του. «Κι εσύ, δεν ντρέπεσαι να την ενοχλείς και πάλι ενώ έχεις γυναίκα και σύντομα παιδί ;» έστρεψε την οργή του στον Γιώργο που ετοιμαζόταν να απαντήσει με άγριες διαθέσεις.

«Ε, σταματήστε πρωί-πρωί της ανοησίες. Χάρη ο Γιώργος χωρίζει, το παιδί δεν είναι δικό του.» τον ενημέρωσα και είδα τον Γιώργο να με κοιτάζει θυμωμένα. Αγνόησα το ύφος του για την ώρα εκείνη και προχώρησα προς την κουζίνα καλώντας τους να κάνουν το ίδιο. Άνοιξα τα ντουλάπια βγάζοντας ότι χρειαζόμουν για τους καφέδες και καταπιάστηκα να τους ετοιμάσω.