Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GR

εξετάσεις

Όταν μετά την γιορτή των Θεοφανείων ο Γιώργος έφυγε πάλι, επέστρεψα κι εγώ στο σπίτι μου. Λίγες μέρες μετά έκλεισα ραντεβού για τις εξετάσεις που μου είχε γράψει ο γιατρός μου και μετά κατέβηκα στον Χάρη και την Γιώτα. Την πόρτα άνοιξε η φίλη μου. Φαινόταν κακόκεφη και στεναχωρημένη.

«Τι έγινε κοπέλα μου, γιατί τέτοια μούτρα;» ζήτησα να μάθω.

«Τίποτα Λυδία μου όλα καλά.» είπε εκείνη χωρίς να με πείθει.

«Γιώτα σε μένα μιλάς. Σε ξέρω πολύ καλά για να καταλαβαίνω ότι δεν είσαι καλά. Δεν θέλω να σε πιέσω, αλλά το ξέρεις ότι μπορείς να με εμπιστευτείς έτσι;»

«Το ξέρω Λυδία μου. Δεν είναι τίποτα θα μου περάσει. Τσακωθήκαμε λίγο με τον Χάρη. Αυτό είναι όλο.» απάντησε εκείνη και ξεκίνησε να φτιάχνει καφέ.

«Αλήθεια που είναι ο Χάρης;» ρώτησα όταν μου έδωσε τον καφέ μου.

«Κοιμάται.»

«Τέτοια ώρα; Κοντεύει μεσημέρι.» εξέφρασα την απορία μου.

«Ξενύχτησε χτες.» παραδέχτηκε η κοπέλα. Εκείνη την ώρα μπήκε ο Χάρης μέσα ξύνοντας το κεφάλι του. Η όψη του είχε τα χάλια του και μου θύμισε κακές στιγμές του παρελθόντος.

«Καλημέρα.» μουρμούρισε. «Λυδία; Πότε ήρθες;» ρώτησε μόλις με είδε και ήρθε κοντά μου.

«Τι χάλια είναι αυτά καλέ;» τον αποπήρα.

«Να χαρείς Λυδία μην αρχίζεις κι εσύ. Βγήκα χτες και ξεχάστηκα. Δεν είναι πως το κάνω κάθε μέρα.» απάντησε απότομα. Παραξενεύτηκα γιατί ο φίλος μου δεν συνήθιζε αυτή τη συμπεριφορά. Την απέδωσα στο ξενύχτι και δεν το συνέχισα.

«Τι κάνατε με τα παιδιά, τους μίλησες για την αντικατάσταση μου;» ρώτησα.

«Ναι. Συμφωνούν να γράφεις του στίχους εσύ. Ο Σπύρος ανέλαβε να βγάλει ανακοίνωση για οντισιόν. Με την δισκογραφική έχουμε κάποια προβλήματα. Δεν είναι σίγουροι για την αλλαγή και αποφάσισαν να παγώσουν προσωρινά τον νέο δίσκο.» Τα λόγια του με έκαναν να αισθανθώ άσχημα. Είχαμε παλέψει τόσο για αυτό το άλμπουμ και τώρα εξαιτίας μου έμπαινε στην αναμονή.

«Αν το βγάζαμε με μένα και αλλάζαμε μετά;» ρώτησα ψάχνοντας να βρω μια λύση που να ικανοποιεί όλους μας.

«Το προτείναμε κι εμείς αλλά δεν το βρίσκουν σωστό. Θέλουν να δουν πως θα εξελιχθεί με την νέα παρουσία, το συγκρότημα. Θα συνεχίσουμε τις εμφανίσεις και αν η αλλαγή δεν επιφέρει αρνητικές συνέπειες θα προχωρήσουμε.» με ενημέρωσε για τα όσα είχαν συζητηθεί. Έμεινα ακόμα λίγη ώρα και μετά ανέβηκα στο διαμέρισμα μου. Το κεφάλι μου πονούσε φρικτά. Με το ζόρι στεκόμουν. Ξάπλωσα και αποκοιμήθηκα αμέσως. Ξύπνησα την επόμενη μέρα από τον ήχο που έκανε το ξυπνητήρι του κινητού μου. Το έκλεισα και σηκώθηκα με δυσκολία. Σύρθηκα ως το μπάνιο νιώθοντας μια φοβερή αναγούλα. Άρχισα να κάνω εμετό. Στην συνέχεια σχεδόν κατέρρευσα στο κρύο πάτωμα. Ήμουν εξαντλημένη. Τα τελευταία χρόνια είχε υπερβεί τις δυνάμεις και τις αντοχές μου. Ο οργανισμό μου φώναζε απελπισμένα να μειώσω τους ρυθμούς αλλά εγώ δεν έδινα σημασία.