Απόδραση

2.8K 305 44
                                    

Χάρη στο συγκρότημα κατάφερα να βγάλω από το μυαλό μου τον χωρισμό μου. Διοχέτευσα όλα τα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει στους στίχους, φέρνοντας την επιτυχία. Τα τραγούδια μας βρίσκονταν διαρκώς στα πρώτα πέντε των ραδιοφωνικών σταθμών. Πέρασε άλλος ένας χρόνος χωρίς να τον καταλάβω. Το μόνο που θυμάμαι από την περίοδο εκείνη ήταν η δουλειά, η σχολή και αυτή η αίσθηση του ανολοκλήρωτου και της μοναξιάς την νύχτα.

Το 2012 με βρήκε με το συγκρότημα να ετοιμάζουμε και δεύτερο δίσκο. Εκείνη τη χρονιά οι υποχρεώσεις δεν με άφησαν να κατέβω στην Αθήνα για τις γιορτές. Έτσι δεν είδα τον Γιώργο. Η Μελίνα ευτυχώς ερχόταν συχνά και περνούσαμε χρόνο μαζί. Οι εμφανίσεις και οι περιοδείες μας σε όλη την Ελλάδα αποτελούσαν πόλο έλξης για χιλιάδες ανθρώπους. Με μεγάλη δυσκολία κατάφερνα να παρακολουθώ και τα μαθήματα στη σχολή. Μου έμεναν μόνο λίγοι μήνες για το πτυχίο και δεν ήθελα να το εγκαταλείψω. Είχα εξαντληθεί. Έχασα αρκετά κιλά, ήμουν διαρκώς κουρασμένη, είχα πρόβλημα με το έντερο μου κι όσο περισσότερο αγχωνόμουν τόσο αυξάνονταν τα συμπτώματα μου.

«Πρέπει να σε δει γιατρός.» έλεγε ο Χάρης καθημερινά.

«Κάτσε να τελειώσω με τη σχολή, να μην κουράζομαι τόσο και θα δει πως θα μου περάσει» έλεγα και ξαναέλεγα μέχρι που κι εκείνος βαρέθηκε να μου το λέει και σταμάτησε. Μετά από πολύ αγώνα, κατάφερα να ορκιστώ και να αποκτήσω το πτυχίο μου στην ώρα μου. Έκανα ένα μεγάλο πάρτι για τους φίλους μου στην Θεσσαλονίκη.

«Και τώρα τι σκοπεύεις να κάνεις;» με ρώτησε η Γιώτα.

«Δεν έχω ιδέα. Λογικά θα έπρεπε να επιστρέψω στην Αθήνα, αλλά εδώ ζουν τα τρία μέλη του γκρουπ, επομένως δεν ξέρω αν μπορώ να φύγω.» παραδέχτηκα.

«Εμείς πάντως σε θέλουμε εδώ.» είπε ο Χάρης που προστέθηκε εκείνη την ώρα στην παρέα μας.

«Αλίμονο» είπα και γέλασα. Ζήτησα συγνώμη γιατί άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Μπήκα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα αποζητώντας λίγη ησυχία.

«Μελίνα.» φώναξα χαρούμενη όταν απάντησα την κλήση.

«Συγχαρητήρια τρελάρα μου.» είπε εκείνη χαχανίζοντας.

«Και σε σένα φιλενάδα. Τα καταφέραμε.»

«Εσύ ειδικά Λυδία μου. έφτυσες αίμα αλλά το πήρες το πτυχίο. Μπράβο σου. Είμαι πολύ περήφανη για σένα.» εξομολογήθηκε η κολλητή μου που ήξερε πόσο πολύ είχα ζοριστεί για να μην εγκαταλείψω τις σπουδές μου.

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRWhere stories live. Discover now