Το υπόσχομαι

2.9K 317 44
                                    

«Δηλαδή αύριο θα φύγεις; Δεν μπορείς να μείνεις λίγο ακόμα; Σε παρακαλώ Λυδία.» έλεγε η φίλη μου πασχίζοντας να με πείσει να κάτσω λίγο ακόμα στην Αθήνα. Μία ώρα είχα στο σπίτι της και δεν είχε σταματήσει λεπτό να με ψέλνει. Ξινό μου τον είχε βγάλει τον καφέ που προσπαθούσα να πιω.

«Μελίνα μου η απεργία του προσωπικού στη σχολή μου τελείωσε. Θα ανοίξει η σχολή από Δευτέρα. Πόσο να κάτσω; Δεν έχω τη δυνατότητα να χάσω πολλά μαθήματα. Θα μείνω πίσω.» της εξήγησα κι εκείνη κατσούφιασε.

«Αν φύγεις κι εσύ τι θα κάνω εδώ πέρα μόνη μου;» συνέχισε τα παράπονα.

«Αφού έχεις κι εσύ τι σχολή Μελινάκι. Και το σαββατοκύριακο μπορείς να έρθεις σε μένα ή να έρθω εγώ.» πρότεινα θέλοντας να βελτιώσω την κακοδιαθεσία της. Η πόρτα του δωματίου άνοιξε και μπήκε ο Γιώργος με τα μούτρα επίσης κατεβασμένα.

«Άλλος από' δω.» αναφώνησα βλέποντας τον. «Μα καλά τι πάθατε σήμερα αδέλφια Ταβουλάρη; Να μην πιούμε τον καφέ με ηρεμία;» τους μάλωσα αστειευόμενη.

«Πρέπει να μιλήσουμε.» είπε ο Γιώργος κι ένιωσα να ταράζομαι.

«Τι συμβαίνει;» θέλησα να μάθω.

«Πάμε στο δωμάτιο μου.» παρακάλεσε και βγήκε απ' της Μελίνας. Τον ακολούθησα έχοντας ένα κακό προαίσθημα. Μπήκαμε στο δωμάτιο του και κάτσαμε στο κρεβάτι. Απέφευγε το βλέμμα μου κι αυτό δεν ήταν καλό.

«Τι συμβαίνει;» ζήτησα να μάθω.

«Βρήκα δουλειά.» απάντησε.

«Αυτό είναι και με κατατρόμαξες; Αυτό είναι υπέροχο νέο, Γιώργο μου, γιατί είσαι τόσο κατσούφης;» ρώτησα με έκδηλη απορία στη φωνή μου. Δεν μπορούσα να αντιληφθώ πως ένα τόσο όμορφο νέο θα γινόταν σε δευτερόλεπτα εφιάλτης.

«Η δουλειά είναι στο Λονδίνο.» ξεστόμισε και πάγωσα. Το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη μου, η καρδιά μου σφίχτηκε, η χαρά εξανεμίστηκε και η σκέψεις μυ θόλωσαν. Οι λέξεις επαναλαμβάνονταν στο κεφάλι μου και παρακαλούσα να ονειρεύομαι.

«Πότε φεύγεις;» ήταν οι μόνες λέξεις που βγήκαν από τα χείλη μου και η φωνή μου, ακούστηκε στα αυτιά μου τόσο ξένη που αναρωτήθηκα άθελα μου αν μίλησα όντως εγώ.

«Την Δευτέρα πρέπει να είμαι εκεί.»

«Τόσο σύντομα;» ρώτησα.

«Δυστυχώς, υπάρχει άλλος ένας υποψήφιος κι αν δεν πάω θα προσλάβουν αυτόν. Είναι μεγάλη ευκαιρία για μένα Λυδία, δεν μπόρεσα να αρνηθώ. Τον Σεπτέμβριο θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς για το μεταπτυχιακό που θέλω να κάνω.» απολογήθηκε.

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ