Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GR

Θα μου λείψεις

Και ήταν όντως μια φαρσοκωμωδία με την Ράνια να μην ξεκολλάει από τον Γιώργο σαν να προσπαθούσε να αποδείξει ότι εκείνη τον είχε και όχι εγώ. Τον φιλούσε διαρκώς χωρίς να σέβεται το ότι ήμασταν κι εμείς μπροστά φέρνοντας και τον ίδιο σε δύσκολη θέση.

«Επιτέλους Ράνια μαζέψου λίγο, δεν είμαστε μόνοι μας» της είπε κάποια στιγμή και την είδα να γίνεται κατακόκκινη από θυμό αλλά δεν έβγαλε άχνα.

Με δυσκολία και τρελή υπομονή επιτέλους η κοινή μας έξοδος τελείωσε και δεν έβλεπα την ώρα να φύγω για να μπορέσω να ανασάνω και πάλι.

Ο Σταμάτης με συνόδεψε μέχρι το σπίτι. Φτάσαμε και με τράβηξε κοντά του προκειμένου να με αποχαιρετήσει με ένα φιλί.

Μόνο που αυτή τη φορά το φιλί του ήταν πιο κτητικό και απαιτητικό και τα χέρια του το ίδιο. Κινήθηκαν πάνω στο σώμα του προσπαθώντας να πιάσει το στήθος μου. Τον σταμάτησα και προσπάθησα να τον σπρώξω μακριά μου.

«Σταμάτα. Τι κάνεις;» φώναξα.

«Ε συγνώμη, παρασύρθηκα» είπε ανασηκώνοντας αθώα τους ώμους.

«Κοίτα Σταμάτη δεν ξέρω τι έχεις συνηθίσει να κάνεις με τις κοπέλες που έβγαινες αλλά αν περιμένεις με δυο και τρία ραντεβού να προχωρήσω σε πράγματα που δεν θέλω να κάνω τότε ίσως είναι καλύτερα να σταματήσουμε τώρα αυτή τη σχέση»

«Όχι δεν υπάρχει λόγος Λυδία. Συγνώμη δεν θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο»

Μου φάνηκε ειλικρινής γι' αυτό και αποφάσισα να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία.

«Εντάξει. Πρέπει να φύγω είναι αργά και αύριο έχω σχολείο. Καληνύχτα» είπα και έφυγα πριν θελήσει να με ξαναφιλήσει.

Έπεσα στο κρεβάτι προβληματισμένη. Ενώ μου άρεσε ο Σταμάτης κάτι δεν μου κολλούσε. Το σίγουρο ήταν ότι δεν ήθελα να ξαναβγώ ραντεβού με τον Γιώργο και τη Ράνια.

Και σαν να ενώνονταν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα και κάνανε τις ίδιες σκέψεις εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κινητό μου και ήταν ο Γιώργος.

«Έλα»

«Λυδία συγνώμη για σήμερα. Η Ράνια ήταν απαράδεκτη και προκλητική»

«Δεν πειράζει Γιώργο μην μου απολογείσαι. Για να είσαι μαζί της μάλλον έχει περισσότερα χαρίσματα από αυτά που βλέπουμε οι υπόλοιπη» τον ειρωνεύτηκα.

«Μην αντιδράς έτσι σε παρακαλώ. Δεν πήρα για να τσακωθούμε»

«Τότε γιατί πήρες;»

«Ήθελα να ζητήσω συγγνώμη»

«Ωραία την ζήτησες λοιπόν. Θέλεις κάτι άλλο;»

«Όχι, δηλαδή ναι»

«Γιώργο είναι αργά και αύριο έχω σχολείο πες μου σε παρακαλώ τι θέλεις»

«Τίποτα ήθελα απλά να ακούσω τη φωνή σου. Αύριο φεύγω. Η κατάληψη στο ΤΕΙ έληξε και αρχίζουν τα μαθήματα»

«Α»

«θα μου λείψεις Λυδία»

«Καληνύχτα» είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.

Καλό βράδυ σε όλες!! :-*