Λυδία, Μελίνα, Γιώργος. Μια φιλία κι ένας έρωτας δοκιμάζονται. Περίληψη στο 1ο κεφάλαιο.
Text copyright Ευαγγελία Κελαϊδή.Όλα τα δικαιώματα ειναι νομικα κατοχυρωμενα. Κανένα μέρος του κειμένου δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή ή οποιοδή...
«Φτιάξε καφέ χαμένε και να λες πάλι καλά που σε συγχώρεσα.» τον πείραξα και πέρασα στο σαλόνι. Πήρα την κιθάρα του στα χέρια μου και άρχισα να παίζω απαλά με τις χορδές. Τόσα χρόνια δίπλα στον φίλο μου είχα καταφέρει να μάθω να παίζω κι εγώ λίγο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
«Σ' ονειρεύτηκα.
ήσουν εδώ.
Το χάδι σου νιώθω καυτό.
Φιλί στο φιλί να χαθώ.
Σ' ονειρεύτηκα.
Θα ήθελα να ήσουν εδώ.
Να μ' αγκαλιάζεις μονάχα ζητώ.
Λέξεις να ακούσω παρακαλώ.»
Τραγούδησα απαλά τους στίχους που είχα σκεφτεί το πρωί εκείνο.
«Λυδία πρέπει να γράφεις στίχους συχνότερα.» άκουσα τον Χάρη να λέει μαγεμένος.
«Μπα ο Σάββας είναι καλύτερος σε αυτό.» απάντησα και άφησα την κιθάρα στη θέση της.
«Πίστεψε με, με τη μουσική του Σάββα και τους δικούς σου στίχους, μπορούμε να φτάσουμε πολύ μπροστά.» είπε εκείνος και μου έδωσε τον καφέ μου. Τα λόγια του τα πήρα στα σοβαρά και σε συνεργασία με τον Σάββα ξεκίνησα να γράφω τους στίχους για τα τραγούδια μας.
Η προσπάθεια μου γνώρισε όντως τεράστια επιτυχία και σύντομα βρεθήκαμε να συμφωνούμε με μεγάλη δισκογραφική εταιρία για να βγάλουμε δικό μας δίσκο.
«Ματάκια μου αυτά είναι υπέροχα νέα.» είπε ο Γιώργος όταν του το ανακοίνωσα.
«Δεν μπορεί κανείς μας να το πιστέψει. Τα παιδιά έχουν τρελαθεί.» του έλεγα ενθουσιασμένη. Δεν ήταν και λίγο ένα άσημο συγκρότημα σαν το δικό μας, που απαρτιζόταν από τέσσερις φοιτητές να βρεθεί στο στούντιο ηχογραφώντας τα τραγούδια του.
Και κάπως έτσι, με γεμάτο πρόγραμμα τόσο για μένα όσο και για τον Γιώργο, πέρασε ο καιρός και έφτασε ο Αύγουστος του. Ο Στράτος ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και επέστρεψε. Η Μελίνα ήταν ευτυχισμένη που τον είχε και πάλι κοντά της και προγραμμάτιζαν τις διακοπές τους.
