2016

3.9K 365 101
                                    

2016

«Κυρίες και κύριοι άλλη μια βραδιά καραόκε φτάνει στο τέλος της. Έχουμε ένα ακόμα ένα τραγούδι που προστέθηκε τελευταία στιγμή». είπε ο Διονύσης, ο ιδιοκτήτης του Νυχτερινού, που χρόνια τώρα αποτελούσε το στέκι μας. Εκεί είχαμε περάσει τις ομορφότερες και δυσκολότερες στιγμές της ζωής μας. Τα φώτα χαμήλωσαν.

Γύρισα στη Μελίνα θέλοντας κάτι να πω και τότε τον είδα να ανεβαίνει στην σκηνή. Η οθόνη πίσω του άναψε και εμφανίστηκε το κείμενο καθώς ξεκινούσε το τραγούδι. Έφερα τα χέρια στο στόμα για να μην ουρλιάξω και άρχισα να κλαίω.

«Όπως το είχε σκεφτεί τότε» μουρμούρισε ο Στράτος δίπλα μου. 

Ήμουν συγκινημένη και κουνούσα το κεφάλι μου θετικά. Ο Γιώργος ξεκίνησε να τραγουδάει.

«Έρχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι,

όσα θυμάμαι κι ακόμα με πονούν,

αυτέ τις ώρες να το θυμάσαι

πλάι μου να' σαι

όταν θα' ρθουν

δίπλα μου να' σαι

μαζί σου να με βρουν.

Να μ' αγκαλιάζεις

για να σ' αισθάνομαι

κι αν δεις να χάνομαι

να με ανεβάζεις

να με ησυχάζεις

και να με νοιάζεσαι

να με χρειάζεσαι

όπως κι εγώ...»

Ήταν οι στίχοι από το τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα 'Να μ' αγκαλιάζεις για να σε αισθάνομαι' και πίσω στην οθόνη υπήρχε γραμμένη μια φράση.

«Λυδία θα με παντρευτείς επιτέλους;»

ΤΕΛΟΣ

Ενημέρωση: η ιστορία κανονικά τελειώνει εδώ. Μετά από απαίτηση κάποιων αναγνωστριών έχει προστεθεί ένα bonus κεφάλαιο απο το μέλλον! Ελπίζω να το απολαύσετε!

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRWhere stories live. Discover now