Επείγον

3K 304 30
                                    

Το πρωί ξύπνησα και ο Γιώργος δεν ήταν δίπλα μου. Ντύθηκα και πήγα να τον βρω. Καθόταν στην τραπεζαρία με τον φορητό υπολογιστή μπροστά του.

«Καλημέρα.»

«Καλημέρα ματάκια.» είπε μόλις με είδε. Εντωμεταξύ είχα πλησιάσει, οπότε με τράβηξε και με έβαλε να κάτσω στα πόδια του.

«Τι κάνεις εκεί;»

«Κοιτάω ξενοδοχεία. Για πες ποια θέα προτιμάς;» ρώτησε και μου έδειξε τις φωτογραφίες των ξενοδοχείων στο Παρίσι.

«Κοίτα αυτό!» αναφώνησα και του έδειξα ένα που είχε θέα τον πύργο του Αιφελ. Η φωτογραφία ήταν τραβηγμένη βράδυ και η θέα ήταν καθηλωτική.

«Έκλεισε λοιπόν σε αυτό θα πάμε.» άρχισε την διαδικασία για την κράτηση και το μάτι μου έπεσε στην τιμή.

«Γιώργο αυτό είναι πανάκριβο.» αναφωνώ βλέποντας την τιμή.

«Όχι τόσο.» αποκρίθηκε αδιάφορα εκείνος.

«Μα τι λες;»

«Λυδία, αυτό δεν σου άρεσε;»

«Ναι αλλά...» το δάχτυλό του άγγιξε τα χείλη μου διακόπτοντας τις διαμαρτυρίες μου.

«Τίποτα. Λυδία λεφτά έχω. Τόσα χρόνια τι νομίζεις ότι χαλούσα από αυτά που έβγαζα. Τα μάζευα για να σου αγοράσω το σπίτι των ονείρων σου, όταν θα ερχόσουν να μείνεις μαζί μου. Δεν έχουν καμία αξία για μένα αν δεν μπορώ με αυτά να σε κάνω ευτυχισμένη. Αν πρέπει να δώσω τη ζωή μου για να βλέπω τα μάτια σου να γυαλίζουν από ευτυχία και ενθουσιασμό όπως όταν αντίκρισες την φωτογραφία αυτή, τότε την δίνω με ευχαρίστηση. Γι' αυτό σε παρακαλά κάνε μου μια χάρη.» είπε.

«Τι;»

«Ζήτα ότι λαχταρά η ψυχή σου κι εγώ θα κάνω ότι μπορώ να στο προσφέρω.» απάντησε εκείνος.

«Γιώργο μου...» ψέλλισα συγκινημένη πριν τα χείλη του αγγίξουν τα δικά μου και με παρασύρει με τα φιλιά του.

Ο Γιώργος τα κανόνισε όλα. Έκλεισε εισιτήρια, ξενοδοχείο. Σε δυο μέρες πετούσαμε για Παρίσι. Το βράδυ βρισκόμασταν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μου. Όλη μέρα στο μυαλό μου κλωθογύριζε η ίδια σκέψη. Τα λόγια του Γιώργου με είχαν συγκινήσει. Παράλληλα όμως με έκαναν να αναθεωρήσω αυτά που σκεφτόμουν μέχρι τώρα. Το βράδυ στο κρεβάτι δεν μπορούσα να ηρεμήσω.Σκεφτόμουν όσα είχε πει ο Γιώργος. Δεν ήταν όμως μόνο τα λόγια. Οι πράξεις του μιλούσαν πριν από τις λέξεις.

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRWhere stories live. Discover now