Δεύτερη γνώμη

2.7K 315 51
                                    

Λίγες ώρες μετά βρισκόμασταν στο Καβούρι. Η ψύχρα του Γενάρη διαπερνούσε τα ρούχα μου, αλλά δεν με ένοιαζε. Με έκανε να αισθάνομαι ζωντανή. Ο ουρανός γεμάτος γκρίζα, βαριά από την βροχή που κουβαλούσαν, σύννεφα. Κάπου-κάπου ξεπρόβαλαν ασημένιες και φωτεινές ακτίδες ήλιου και προσγειώνονταν στην θάλασσα. Σκούρα και σκοτεινή εκείνη, ανταριασμένη σαν την ψυχή μου. Μύρισα την αλμύρα της να πάρω λίγο θάρρος για να πώ όσα μου είχε αποκαλύψει ο γιατρός.

Όταν τελείωσα ο πατέρας μου με κοιτούσε σαν χαμένος. Αναρωτιέμαι αν καταλάβαινε τα δάκρυα που κυλούσαν στα μάτια του. Αν τα ένιωσε, δεν μπήκε στον κόπο να τα σκουπίσει. Η μητέρα μου από την άλλη έκλαιγε γοερά.

«Συγνώμη για τα νέα που φέρνω...» είπα νιώθοντας ενοχές που τους έβλεπα σε αυτήν την κατάσταση.

«Λυδία τι λες; Παιδί μου εμείς πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη που λυγίσαμε.» αποκρίθηκε ο πατέρας και σκούπισε τα μάτια του.

«Μα δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε;»

«Μαμά ο γιατρός ήταν σαφής.»

«Σου ανέφερε κάποιες θεραπείες.»

«Μαμά δεν έχει νόημα.»

«Παιδί μου πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια. Δεν γίνεται να παραιτηθείς. Δεν μπορώ να σε αφήσω απλά να πεθάνεις.» είπε η μητέρα μου, προσπαθώντας να μου αλλάξει γνώμη.

«δεν θέλω να περάσω τον χρόνο που μου απομένει στο νοσοκομείο. Αν είναι γραφτό μου να φύγω τώρα, θέλω να προλάβω να κάνω κάποια πράγματα. Σας αγαπώ πολύ.» είπα και συνέχισα. «Ξέρω ότι δεν το έλεγα συχνά, όμως σας αγαπώ. Είστε δυο υπέροχοι γονείς και σας ευχαριστώ για όσα έχετε κάνει για μένα.»

Η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει. Καταλάβαινα ότι δεν συμφωνούσαν με τις αποφάσεις μου και πως έψαχναν τρόπους να μου αλλλαξουν γνώμη. Όταν επιστρέψαμε σπίτι άρχισε να χτυπάει το κινητό μου. Ήταν ο Γιώργος.

«Μην μιλήσετε» παρακάλεσα και απάντησα την κλήση.

«Παρακαλώ.»

«Λυδία; Λυδία; Που είσαι κορίτσι μου και έχω τρελαθεί.;»

«έλα Γιώργο. Καλά είμαι. Τις είδα τις κλήσεις αλλά δεν είχα χρόνο.» έλεγα ψυχρά και ένιωθα να πνίγομαι στα ψέματα μου.

«Λυδία μου, είσαι καλά; Ακούγεσαι κάπως.»

«Καλά είμαι Γιώργο. Χαίρομαι που πήρες γιατί ήθελα να σου μιλήσω. Βλέπεις άλλαξαν λίγο τα σχέδια.»

Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GRWhere stories live. Discover now