Να μ' αγκαλιάζεις-TYS_GR

2010

Μέσα Δεκέμβρη ήρθε και ο Γιώργος. Πως και πως τον περίμενα και κάναμε δυο μέρες να βγούμε από το σπίτι.

Μόλις είχα βγει από το μπάνιο και μύριζα ολόκληρη από το αρωματικό αφρόλουτρο μου. Ο Γιώργος ήταν ήδη στο κρεβάτι. Πήγα και ξάπλωσα κοντά του. Με αγκάλιασε και με μύρισε.

«Σοκολατάκι, μου έλειψες» ψιθύρισε στο αυτί μου.

«Κι εμένα, Γιωργή μου, πολύ.» παραδέχτηκα και τον φίλησα στον ώμο. Ετοιμαζόμασταν για έναν γύρο ακόμα χαδιών όταν χτύπησε το κουδούνι, ταυτόχρονα με την πόρτα.

«Ο Χάρης» είπαμε ταυτόχρονα και γελάσαμε.

«Και πολύ άντεξε. Δυο μέρες είσαι εδώ και δεν σε έχει δει.» είπα και σηκώθηκα να ντυθώ. Οι δύο άντρες είχαν αναπτύξει μια έντονη φιλία μεταξύ τους. Το γεγονός πως ο Χάρης στήριξε εμένα και ο Γιώργος τη Γιώτα, τότε με τον πατέρα της, τους είχε δέσει. Ο φίλος μου ανυπομονούσε να δει το αγόρι μου σχεδόν όσο κι εγώ. Γέλασα στη σκέψη και βγήκα από το δωμάτιο, αφήνοντας τον Γιώργο να ντύνεται.

«Που είναι;» ρώτησε ο Χάρης σπρώχνοντας με πιο μέσα όταν άνοιξα την πόρτα.

«Συγνώμη γι' αυτό, αλλά δεν μπόρεσα να τον κρατήσω άλλο.» Είπε η Γιώτα που ακολουθούσε.

«Λυδία, είπαμε να τον δεις τον Γιώργο αλλά να τον δούμε κι εμείς. Θα φύγετε σε λίγες μέρες για Αθήνα κι εμείς δεν θα τον έχουμε χαρεί.» παραπονέθηκε ο φίλος μου και γέλασα.

«Χάρη αν δεν ήξερα ότι είσαι με τη Γιώτα θα πίστευα ότι θέλεις να κλέψεις το αγόρι μου.» τον πείραξα και γελάσαμε.

Πάνω στην ώρα άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Γιώργος.

«Που είσαι ρε φίλε, καλωσόρισες.» είπε ο Χάρης και βρέθηκαν να αγκαλιάζονται χτυπώντας ο ένας τον άλλον στην πλάτη.

«Καλώς σας βρήκα. Τι κάνετε; Γεια σου Γιώτα.» χαιρέτησε την κοπέλα δίπλα μου.

«Καλώς ήρθες Γιώργο.»

«Καλέ ελάτε να κάτσουμε στο όρθιο θα την βγάλουμε;» τους πείραξα παρασύροντας του στο σαλόνι. Αποφασίσαμε να παραγγείλουμε σουβλάκια και να κάτσουμε σπίτι.

«Πως σου φαίνεται το Λονδίνο;» θέλησαν να μάθουν οι φίλοι μας. Ο Γιώργος άρχισε να μιλάει για τη δουλειά με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Του άρεσε πολύ το περιβάλλον και αυτό που έκανε ενώ οι προοπτικές ήταν πολύ καλές.

«Νιώθω πολύ τυχερός που ανήκω σε αυτή την εταιρία.» είπε.

«Έτσι όπως τα λες είναι σαν να σκέφτεσαι να μείνεις εκεί για πάντα.» συνοφρυώθηκε ο Χάρης. Ο Γιώργος με κοίταξε κάπως ανήσυχα. Του χάρισα ένα προσποιητό χαμόγελο, από αυτά που μας είχαν μάθει στη σχολή για να τον καθησυχάσω.