Chapter 33: Singing

129 8 0
                                    

Elle's POV:
"Anak! Ready na yung pagkain sa baba. Kain na." Sabi ni Mama sakin kaya tumango ako at inayos muna ang buhok ko.

Sa loob ng isang buwan at isa't kalatahing linggo, madaming nagbago. Isang linggo na pala ang nakalipas nang pumunta dito si Migs.

And about that... Touchy topic... Nagtalo kami nun pero napapayag nya ako. Dahil...

Flashback:
"Elle c'mon! Hindi ko hinihingi ang pagpayag mo dahil mamahalin kita kahit anong mangyari." Sabi niya kaya inirapan ko sya at itinulak.

For the third day, ito na naman sya. Kinukulit ako. Hindi ko alam kung makakabuti to sakin o sa kanya pero ayoko pa ding i-risk ang chances. Kasi either way, may masasaktan.

"Please Migs, ayoko. Let's stay as friends." Sabi ko at kinuha na ang mga gamit ko sa desk dahil tapos na ang klase.

"But Elle, i wanna try... Just give me a chance." Sabi niya kaya napabuntong hininga ako at hinawakan ang kamay nya.

"I don't want you to get hurt because of me. Hindi ko kakayanin na pati ang kaisa isa kong kaibigan e mawala din sakin." I said, firmly. He shooked his head bago ako higitin palabas ng classroom.

"Then let's have a deal." Sabi nya kaya napatigil ako sa paglalakad. Anong klaseng deal? Kailangan pa ba nun? Hayts.

"You'll give me a chance at kung hindi umipekto, edi okay. I'll stop and stay as your bestfriend." Sabi niya kaya tumingin ako sa kanya. He was sincere.

Bakit kaya hindi na lang ako kay Migs nagkagusto? Kung sya kaya ang nagustuhan ko ay mas okay? Hindi kaya gantong kakumplikado? Walang masasaktan? Walang maaapektuhan?

"I still love James, and i don't know what to do anymore." Bulong ko, he slowly reached out for me and lend his hand to me.

"I'll be your way to start all over." He said, firmly as well. I sighed in defeat, "Okay."

End of Flashback

"Good morning girlfriend!" Napapitlag ako ng marinig si Migs at napangiti. He's really trying hard. Feeling ko tuloy ang sama sama ko. Huhuhu. Grabe na. "A-ah. Hello. Good morning. Tara na, male-late na tayo." I said while walking pass him.

Gusto ko syang bigyan nang chance, kaso mahal ko talaga si Silberyo. And i miss him so damn much. Sana makita ko na ulit sya. Sana mahawakan ko na ulit sya. Sana mahal nya pa din ako.... Ang sama ko!!!!!

"You're crying again." Napahawak ako sa pisngi ko at basa nga. Haaaay. Silberyo. Silberyo. "Haaaay, tara. First class na natin." Mahina kong sabi at nauna nang maglakad. Wala naman kasing magbabago kung iiyak ako, diba?

Pumasok na kami sa first class at as usual, si Migs lang ang kinakausap nila at hindi ako. Ewan ko ba sa mga foreigners na to, choosy! Dito siguro naadopt ng ibang pinoy ang pagiging choosy at maarte.

"As a values education teacher, we will have a stage play about love." Napatigil ako sa pagiisap tungkol sa foreigners at pinoy nang marinig ko ang teacher namin na nagsalita. Love? Silberyo... Haaay.

Pasimple kong tinignan ang teacher at nang makita na nagsusulat sya ay pasimple ko namang kinuha ang bag ko at dahan dahang umalis.

"First time kong magskip ng class pero kailangan ko lang talaga. I just really miss him." Bulong ko bago maglakad lakad, siguro uuwi na lang muna ako....

Napatigil ako sa paglalakad nang makita ko ang music room, it's been a month simula nang talikudan ko ang pagkanta at musika. Nakakamiss din pala, pero mas namimiss ko si Silberyo. Haaay.

Miss Wanna Be SuperstarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon