Miss Wanna Be Superstar

Chapter 37: Famous

Elle's POV:
"Girlfriend, do you really have to draw an angel wing on my back? Why?" Bulong nya kaya palihim akong tumawa, ayaw na ayaw pa naman nito na sinusulatan sya sa katawan. Miski tuldok lang, dina-drawingan ko sya sa likod kasi.... Wala lang. Wala akong magawa e.

Sumilay ako sa kanya at nag-smirk, "You love me right? Then deal with it." Bulong ko at nakita ko naman syang sumimangot kaya tumawa ako. "C'mon it can't be that bad." Sabi ko at nagpatuloy na sa pagda-drawing. Ahihihihi.

"Yeah, whatever. You get what you want, love."

"Elle!" Sigaw ni Mama na ikinagulat ko kaya i gave her a death glare which she completely ignored, "Ugh. What's the problem?" Tanong ko na medyo may pagkairita pa, kasi naman. Nagmo-moment kami dito oh. The least i need right now is someone barging in like a tornado.

Tinignan nya yung likod ni Migs bago tumingin sakin, "Madaming media ang nasa labas ng bahay! Hindi ako makalabas, ang dami nila!" Hysterical na sabi ni Mama kaya sumilip ako sa bintana. Oo nga no! Ang dami nga nila. "Ano naman ginagawa nila dito?"

Bigla namang nagring ang phone ko kaya kinuha ko yon at nakitang Manager ko ang tumawag. "Elle, the picture's yours now."

*****
"What does it feel now that you're starting a good career?" Tanong ng isang media at nakaupo ako ngayon sa may swing ng bahay namin habang sila naman nakatayo. Oh diba? Feeling reyna ako. "It feels so amazing. It's like opening a new book." I said while maintaining my posture.

It really does feel good. A month ago i was just a girl auditioning and singing, but now, i'm finally becoming famous. Nabalita na din sa Pilipinas ang pasikat na ako. Everybody knows my story, how i got bullied, how i was a nobody. Nainispired ang lahat kaya siguro ako madaling sumikat. Everybody adored me. Everybody loved me. Everybody wants to be me.

They started romanticizing my story, it was dumb. How can they love someone who got bullied and left the country? How can they fantasize my pain?

"Elle! Can I have your autograph please?" Sigaw ng isang batang babae kaya ngumiti ako sa kanya at tumango, "Sure honey, come here." Sabi ko at naglabas ng pink na ballpen at puumirma na. See? Even the little ones love me.

"Elle, I just read your story, it was really inspiring!" Napatalikog ako ng marinig kong may magsalita na babae. Napangiti ako ng makitang nerd din sya kaya inalis ko ang salamin nya at binulsa sa bulsa nya. "Go live a life love, and enjoy it." Sabi ko at niyakap sya. Ngumiti sya at yumakap pabalik.

Kakatapos ko lang magperform sa isang sikat na TV Show dito sa New York, and the papps and the people are swarming over me. Para nila akong sinasamba and it feels so good to be adored by this people.

"Elle! Tara na!" Sigaw ni Migs kaya tumango ako sa kanya at nagpaalam na sa mga papps, Migs is also doing good. Many are being amazed by his arts. Paintings, poems, stories, and even a simple drawing. Sumisikat sya bilang artist.

And people thought that we were a perfect couple, I feel so too.

"How's your day, babe?" Tanong ko kay Migs bago sya halikan sa pisngi at sumandal sa balikat nya. I have accepted him, not because I was forced to, but because I wanted to. Na-proved nya sakin na he was worthy and I gave up, sinubukan ko syang mahalin and now, i can finally tell that I do love him.

I am now in love with my best friend, Miguel.

"It was fine babe, yours?" Medyo naadapt na din namin ang american accent kaya natutuwa ako kapag naguusap kami in english. "Tiring, but i'm fine now." Sabi ko at tumawa naman sya bago ako hawakan sa bewang.

Tumingin sya sa driver namin bago sakin, i know that look. I laughed and held his nape before kissing him. He kissed back t hinawakan ang hita ko. The kiss was getting intense and i too was getting hotter and hotter--

"Ma'am, Sir we're here." Napamulat ako at marahang tinulak si Migs. Panira! Ang sarap sarap na e. Naiinis akong lumabas sa kotsye at narinig ko naman ang pagtawa ni Migs, "Babe okay lang yan. It was too intense." Sabi nya at inakbayan ako kaya umirap na lang ako.

Pagpasok ko sa bahay namin ay naamoy ko agad ang masarap na pagkain na niluluto ni Mama at nakita ko naman si Nelle na nagce- cellphone. "We're here na po, Ma." Sabi ko at dumiretsyo na sa taas, sumunod naman sakin si Migs.

"Madami na talagang nagbago." Sabi nya at alam kong mags-start na naman syang mag-sermon kaya hinalikan ko na lang sya.

He kissed back and pulled away, too quick. I wanted more pero mukhang pagod na din sya. "I'll see you tomorrow babe, get some rest. I love you." Sabi nya at hinalikan nya ang noo ko kaya tumango na lang ako.

"Okay babe, you too. I love you too." Bulong ko at niyakap sya bago pumunta sa banyo at nag shower.

I still have some left questions for myself, katulad ng kung hindi kaya ako umalis sa Pilipinas? Pano kung nandun lang ako at pinaglaban si James? Kamusta na nga kaya sya? It's not that I still have some feelings for him pero pano nga kung ibang choice ang pinili ko? Pano kung hindi ko na kinailangan pumunta dito? Nasasaktan pa din kaya sya hanggang ngayon? Naka move on na kaya sya?

Would i still be the same Elle like before? The stupid, clumsy and nerd Elle?

Napailing na lang ako, iyan ka na naman sa pagiging selfish mo e. Tignan mo nga 'tong meron na kayo, Elle ano ka ba? Umasenso na nga kayo dito sa New York e, sumisikat ka na nga sa buong mundo e! Aayawan mo pa? I scolded myself thinking all the good things that happened here in New York.

Nagkaron kami ng pera. Nagkaron kami ng bahay. Nagkaron si Papa ng sariling kotsye. Nagkaron si Mama ng mataas na sweldo. Si Nelle naman sa mataas na standard school na napasok. Ako naman, nagkaron ng boyfriend na tanggap ako kahit noon pa. What else could I ask for?

Why do i still have to ask for more?

~~~~~~~~~~~~~~
Abangan!