Chapter 39: Glimpse

103 4 0
                                    

James' POV:
"Are you BGirls and BBoys excited for this upcoming concert of The Breakers? Cause' I am!" Sabi ni Miss Shane sa TV kaya napasmirk ako. Yes, kakasign lang namin sa bagong concert at biglaang concert.

Humarap ako kayla Tristan at tumango naman sila, "I still can't believe we're back." Sabi ni Brandon na para bang himala na pumayag ako. I can't just let Elle win the world. I got to get back on the ground somehow. And i'm trying.

"I still can't believe you're back." Sabi ni Louise sakin kaya tumawa ako at tumango na lang. They don'e need an explanation to know why i'm back. They simply know i'm fine. And that's good enough. "So what's the plan?" Tanong ni Tristan kaya gumawa kami ng isang bilog.

"Rock the world."

"Enjoy the girls."

"Be a real superstar."

But one thing I know, we all want one thing. It's to make a change, to be the change. You know? Everybody has their own history to make, and this one is ours. To change the world using music. To change myself. To change the bad ones.

Change.

"Breaking News: The newest popstar Elle Estrada, is having a concert in England! See you there people." Napapikit ako ng marinig ang pangalan nya at walang pasabi na tumayo. Ramdam ko ang pagtitig sakin nila Tristan pero hindi ko na sila pinanisn.

Lumingon ako kay Manager Sy, "I'm fine. I just need some fresh air." Sabi ko at tuluyan ng lumabas. Who said moving on was easy? Who said remembering without getting hurt is easy? It's not.

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ang mga bata na nagtatawanan, great. I ended up in a park. Sinuot ko ang hood ko bago sinuot ang shades. The last thing i need is to get swarmed by girls.

"Well, isn't this a surprise?" Napalingon ako at nakita si Rosita. Ngumiti ako sa kanya at niyakag syang bumili ng ice cream. Um-oo naman agad sya.

Actually, Rosita's a fine girl. She's simple and carefree. She always wear colored pants and plain shirts with sneakers to cover her little feet. She has dimples on her right cheeks.

"Bakit ngayon ka na lang bumalik? After a week huh?" Tanong nya kaya bumalik ako sa presence ko. One week akong hindi nakabalik kasi inayos ko ang mga papeles para sa concert. "I got sick." I lied, i don't need her to know i'm a stupid superstar.

Tumango sya bago dinalaan ang ice cream nya, "Why? You missed me?" Tanong ko at nagsmirk kaya tumawa sya at tumingin sakin. This girl is really something. "Yeah, like I would miss a guy I just met in the park." Sabi nya kaya tumawa naman ako.

"Hey one day is enough for you to know me." I said, acting hurt. She laughed and playfully punched me in my left arm. "But i'm glad you came back. Talking to a stranger is better than staring at the kids." Sabi nya bago magpakawala ng malakas na buntong hininga kaya natawa.

She laughed along, "Wait, why are you always here?" Tanong ko sa kanya dahil alam nyang one week akong nawala dito kaya ibig sabihin nandito sya araw araw nun, "Dito kasi ako binreak ng boyfriend ko nun. Dito nya sinabi na pera lang habol nya sakin. Dito ako unang nagka heart ache." Sabi nya kaya napatahimik ako. This girl is tougher than she looks like.

"Hindi ko alam pero gustong gusto ko dito, dito kasi ako naging matured at mas naging matatag. You know, after nung pangyayaring yon. Two days akong natulog dito sa park. Two days. Diba? Ang tanga ko pa nun." Sabi nya kaya hinawakan ko sya sa balikat. Tumango naman sya at tumawa ng mahina. Alam kong inaalala nya lahat.

Napabuntong hininga ako, "My ex girlfriend never really said goodbye." Mukhang nagulat sya sa pagkakasabi ko kaya ngumiti ako ng mapait sa kanya. "Ginising ako ng kaibigan ko nun and then poof, wala na sya. Sabi sakin umalis na daw. Hindi ko alam reason nun." Sabi ko bago tumingin sa ice cream kong natutunaw na.

"Then i watched this video she made, she told me everything there. Na pera lang habol nya. Na ang totoo nyang mahal e ang bestfriend nya. Na aalis na sya at sasama na dun." Sabi ko at binitawan ang ice cream na hawak ko. I don't know but sometimes letting go is less hurtful than holding on. Like a rope.

This time, it was her who raised her hand and put it on my other hand. "It's okay to cry." Sabi nya at walang sabi sabi na niyakap ko sya at umiyak dun. "It's okay Silv.... It's gonna be okay. You're gonna be okay..." Sabi nya habang hinahaghod ang likod ko. I was thankful but i couldn't utter a word.

I was damn hurt and I was breaking down.

"Hey, I know something that would cheer you up." Nilingon ko sya at pinunasan naman nya ang mga luha na nasa pisngi ko. Kumunot ang noo ko bago nya ako higitin patayo. "Don't worry, dala ko naman kotsye ko. Yun na lang gamitin natin." Sabi nya kaya tumango na lang ako.

I don't know but I trust her.

Naglakad kami sa parking lot at nakita ko ang color red na sasakyan, it was brand new. Now i know why the jerk wanted her money. Diamonds were nothing to her. But that doesn't make the dude less jerk. "Hop in."

********

"Is this.... A forest?" Tanong ko at tumango naman sya bago ilabas ang picnic basket na binili namin on the way here. Hindi ko alam pero nakahinga ako ng maluwag nang makitang walang masyadong tao. "Uhm, does this look like a mall to you?" Sarcastic nyang sabi and I couldn't help but laugh.

She's cute when she's trying to be sarcastic, "I prefer the sweet and innocent you." Sabi ko at ngumiti na lang sya bago higitin ako papasok sa forest.

"Have you been here before?" I asked while looking around, it was a clean and peaceful forest. Pretty awesome if you ask me. "Yes. Actually dito ako pumupunta if i feel lonely or kapag may napanood akong nakakaiyak." Sabi nya kaya natawa ako. Seriously, drama movies?

Tumigil sya kaya tumigil din ako, "Wait." Sabi nya bago ipahawak sakin yung picnic basket at takpan ang mga mata. "You're not planning on raping me, are you?" I asked, jokingly. Sinipa naman nya ako kaya napa-aray ako.

"Shut up. Ikaw ang una kong dadalhin dito kaya you should feel special." Sabi nya kaya napangiti ako. It's not everyday you'll meet someone who's willing to cheer you up.

I mean, i bearly know the girl.

Pinatigil nya ako kaya tumigil ako, "Okay. Here we go..." Pinakawalan nya ang mga mata ko kaya minulat ko ang mga to. "Wow." Was all i can say after seeing the water falls.

"Yeah. Ganyang ganyan din ang reaction ko nung mawala ako dito at nakita yan." Sabi nya at parang proud na proud pa sya na nawala sya at nakita to. "Kelan mo pa to nakita?" Tanong ko habang humahanap kami ng place kung saan magp-pinic.

Tumingin sya sa langit bago sa lupa, "A year na siguro. Ewan ko. Basta nasa camping lang ako nun tapos nawala ako. Kaya nilagyan ko ng mga red na tali yung mga puno tapos napunta ako dito. Ever since then sinusundan ko na yung mga taling yon tapos napupunta ako dito." Sabi nya kaya napangiti ako.

This girl is really surprising me.

"You're really full of surprise." Sabi ko kaya tumingin sya sakin at ngumiti. It was a sweet and genuine smile. And i couldn't help but smile back.

"Guess what? You're just seeing the glimpse of my life."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~'
Abangan!

Miss Wanna Be SuperstarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon