Geçmişin Gölgesinde (Son 1 Bölüm Kaldı)

85.Bölüm : İstanbul yolcusu kalmasın!

"Kabahat bende! Kabahat onca insan varken gidip de Buğra gibi bir adamı seven kalbimde!"

Mine kapıdan girer girmez boynuna sarılan arkadaşını sıkı sıkı sarıp Buğra için ağlamamasını söylerken Eylül de hıçkıra hıçkıra  "Ben kendi aptallığıma ağlıyorum. Kendi aptallığıma!" diyerek daha da çok ağlıyordu. Mine apartman sakinlerinin konuşmalarını duymaması için Eylül'ü elinden tuttuğu gibi içeriye sokup "Salona geçelim de bana her şeyi anlat çünkü Buğra'ya ona göre sallayacağım. Bu aralar kafamı çok bozuyor zaten!" dedikten sonra çantasını bırakıp ceketini de asarak salona gitti.

Kızlar konuşurken Buğra'da o anlarda Ela'nın yerini kesinkes öğrenmek için Kenan'ın evine konuşmaya geliyordu. Tabii Kenan evde değildi çünkü o da küçük Şirine'sinin kafasında yarattığı karmaşayı çözebilmek için Eylül'ün evine doğru gidiyordu. Belki bu gece Buğra karşısına alacağı birini bulamayacaktı ama onun aksine Kenan'ın muhatabına ulaşma şansı ondan daha yüksekti.

Kenan'ın birazdan orada olacağından habersiz Eylül'den öğrendikleriyle çok şaşıran Mine ne diyeceğini şaşırmıştı. Yahu bu bahsi geçen adam öyle sıradan eften püften biri değildi ki Ela'nın da Mine'nin de hayatlarının büyük bir bölümünü beraber geçirdikleri çocukluk arkadaşlarıydı. Hangi ara bu kadar acımasız biri olmuştu gerçekten Mine'nin aklı bunu bir türlü almıyordu. 

"Biz nasıl bu hale geldik hiç anlamıyorum"

"Bunu bana mı söylüyorsun Mine? Kim derdi ki ben ve Buğra..."

"Of! Eylül bir de sen artık Buğra'yı çok iyi tanıyorsun ya Ela'dan bu kadar çabuk vazgeçmiş görünmesi seni hiç mi şüphelendirmedi? Nasıl olur da ona inanıp bu kadar ileri gitmeye cesaret edebilirsin? Sonunda üzüleceğin çok belli değil miydi?"

"Sen de Kenan gibi konuşma zaten o ne söylenmesi gerekiyorsa bir bir yüzüme çarptı. İşin kötüsü haklıydı da. Hem de çok haklıydı!"

"Kenan mı? Onun ne alakası var? Ay sakın her şeyi biliyor deme!"

"Buğra hâlâ buradayken Kenan geldi ve aramızda ne olduğunu da hemen anladı tabii"

"Şaka yapıyorsun!"

"Sorsalar birbirimizi bir kaşık suda boğarız derim ama ilk defa Kenan'ın beni önemsediğini hissettim Mine. Konuşurken benim içinde bulunduğum duruma çok üzüldüğü ve beni o girdabın içinden çekip çıkarmak istediği çok açıktı"

"Gerçekten mi? Ya bu çocuk sevimsizlikten uzaklaşıp böyle tatliş matliş bir şey olmaya başlıyor sanki"

Mine'nin sözü biter bitmez kapının zili durmaksızın çalmaya başlamıştı. Eylül çatık kaşlarıyla acaba Buğra olabilir mi diye ayaklanırken Mine'de aynı hızla kalkıp "Sen otur ben bakarım. Buğra geldiyse de paylar geldiği yere geri gönderirim" dedikten sonra kapıya doğru gitti. Eylül  ağladığından dolayı yüzünü yıkamak için banyoya doğru gidiyordu. Mine parmak uçlarında yükselerek delikten baktıktan sonra gelenin kim olduğunu hemen anladığı için "Bu saç kıvrımı... Bu ense.... Kenan!" diyerek kapıyı açtı. Bingo!

Kenan bitik halde eğdiği başını zile yaslamış zır zır öttürerek öylece açılmasını bekliyordu. Mine gerçekten de onun olduğunu görünce gözlerini kocaman açıp "Senin ne işin var burada? Hem öttürme şunu bütün apartman başımıza toplanacak" diyerek çıkıştı. Onun sesini duyup aniden doğrulan Kenan'da Mine'yi karşısında görür görmez ona sıkıca sarılarak "Konuşmamız gerekiyor Mine" dedi. Herkesin derdi başkaydı tabii.