-Hesabı görülmemiş bir geçmişle sorunsuz bir gelecek kuramazsın-
Ela&Tolga
Orhan ve Vedat'ın dostluğu ansızın ortaya çıkan güzeller güzeli Nergis'in varlığıyla zedelenmiş iki arkadaşın yaşananlar karşısında arasının bozulması da ortaya birçok kötü s...
"Eğer beni biraz olsun seviyorsan sözümü ezip geçmezsin"
Birkaç saniye düşünceli gözler ile Ela'ya bakan Tolga kapının kolunu bırakıp sessizce "Rüya'yı alıp içeriye götür sonra da odanın kapısını kapat" dedi. Ela bu isteği korku dolu gözleri ile karşılarken Tolga da onu iki kolundan birden tutup gözlerine bakarak "Gürültüden uyanırsa ağlamaya başlar. Hadi götür onu buradan. Ben Buğra gidince sana haber veririm" dedi. Bu dediğine inanmalı mıydı? Ya Ela içeriye gidince Tolga kapıyı açıp Buğra ile birbirlerine girerlerse o zaman ne olacaktı?
"Tolga bana söz ver gitsem bile kapıyı açmayacaksın"
Bu istekle beraber birbirlerine bakıp kalmışlardı. Aslında Tolga'nın yapmak istediği Ela içeriye girer girmez dışarıya çıkıp kapıyı kapatmak ve Buğra'yı oradan yaka paça uzaklaştırmaktı. Artık aşağıya indiklerinde de kozlarını paylaşırlardı ama Ela'nın yaşadığı korku sebebiyle bunu yapamayacak gibi görünüyordu. Cevap vermek yerine bakışlarını kaçırınca Ela kendisine doğru bakmasını sağlayıp "Söz ver dedim" dedi. Tolga mecbur kalarak başını tamam anlamında sallarken Ela'nın içini bir korku kaplamıştı ama yine de onun dediğini yapıp salona giderek Rüya'yı kucağına aldı. Apar topar odaya giderken hâlâ kendisini dinleyip dinlemeyeceğinden emin olamadığı için omzunun ucundan da Tolga'ya bakıp isteksizce içeriye girdi.
Buğra son kez kapıya vurup "Eylül!" diye seslenirken Ela da hiç olmadığı kadar tedirgin olmuştu. Tolga şu an bir şey yapamıyor olduğu için köpürüyor olmalıydı. Bir an önce yanına gitmek için Rüya'yı yatağa yatırıp üstünü örttükten sonra odadan çıkarak kapıyı yavaşça kapattı. İyi de Tolga ortada yoktu ki. En son kapının önünde bekliyordu ama şimdi yerinde değildi. Ses de kesilmişti. Ne kapıya vuruluyordu ne de Ela ya da Eylül diye seslenmeler duyuluyordu. Tolga'nın kapıyı açıp Buğra ile gittiğini düşünen Ela ağlamaklı bir halde hızla yürürken bir yandan da "Gittin değil mi? Beni dinlemedin!" demeye başladı. Endişe içinde kapının önüne geldiğinde ise pencerenin kenarından dışarıya çıkan Buğra'ya bakan Tolga "Gitti" dedi bir yandan da dişlerini sıkarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ela onun hâlâ evde olduğunu görünce çok rahatlamıştı. Tolga çatık kaşlarıyla arabasına binip uzaklaşan Buğra'yı izlerken Ela da seri adımlarla yanına yaklaşıp "Beni dinlediğin için çok teşekkür ederim. Gitseydin ne yapardım bilmiyorum aklımı oynatırdım herhalde" diyerek boynuna sıkıca sarıldı. O sarıldı da Tolga gözlerini ayıramadığı Buğra'nın ardından gitmemek için zor duruyordu. Keşke şu an Mine ya da Eylül gelse de o da eve döneceği bahanesine sığınıp Buğra ile zamanı çoktan gelmiş olan konuşmalarını yapmaya gidebilseydi.
Düşünceli bir halde Ela'ya sıkıca sarılıp saçını öperek "Ben Kenan'ı arayacaktım hemen dönerim" dedikten sonra Ela'nın tedirgin bakışları eşliğinde odalardan birine girdi. Maksadı kardeşine kızları buraya yollamasını söylemekti çünkü onlar Ela'nın yanına gelir gelmez kendisi de Buğra'nın yanına gitmeyi planlıyordu. Ona göre yarım kalan konuşmalarını tamamlamanın vakti gelmişti.
