Yorumlar üslup çerçevesinde olursa sevinirim.
Depo'dan çıkmış, bize yardım eden güneş ışığının eşliğinde hilal şeklini almıştık. Herkes tek dizinin üstüne çökmüş, diğer dizinin üstüne ise silahını göz hizasından ayırmamak sureti ile tetikte bekliyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunun burada ne işi vardı? Neden ekranda bulunması gereken Mert değil de Kuzey'di??Tanrım...
Laptopu kucağıma yerleştirdim masanın üzerine koydukları laptopla Kuzey'in arkasında bulunan Mert' daha iyi seçebiliyordum.Kuzey sağ koluna dayanmış,gözlerinin altı hafiften morarmış ve dudakları çatlamıştı.Görmeyeli.
Aslında onu görmek istemiyordum,yaşananlar daha tazeydi.Fakat bir yandan da hep karşılaşıp bana pişman olan gözlerle bakmasını özür dilemesini istiyordum.Ya da sadece görmek istiyordum,bilmiyorum.Kafamda hep bilmiyorumlar var.Zamanla kendilerini bana çok alıştırmışlardı.Uzun zamandır bulamadığım aile sevgisini onlar tattım.Şimdi ailenin yerine bunlar asla koyulmaz ama ben aile sevgisini yaşayamadım.En azından babaannemin anlattıkları anılarla kafamda belirdiğim hatıraları göz önünde bulundurmaya çalıştım.İlk aşkımın babam,İlk sevdiğim kadında annem olmasını istemiştim,öyleydiler de zaten ama yoklukları...
İstemsizce gözümden birkaç damla yaş aktı görüntülü aramayı kapatmalıydım yoksa işe geç kalacaktım.Son kez baktım ona-onlara,sadece içimdeki şeytan dürttü ama benim tikim yok ki.Lakin yinede bir tarafım onu uzun bir süre göremeyeceğini söylüyordu.Acımasızca ha?
Kendimi hazırlayasıya kadar güçlük çekti diyebilirim.Lavaboya gitmek bile kendi evimde temkinli adımlar demekti..
Bugün spor giyinmiştim.Benim için spor demek huzur-rahatlık-güvende hissetmem demekti.10cm topuklularla yürümek,bir azaptı...Gerekli olan her şeyimi çantamın içine koydum.Hızla arabama ulaşıp yola koyuldum.Bizimkilere bu durumu anlatmam lazımdı,hemen!
...
Kuzey'in Ağzından
AH tanrım başım! Bu gece gözüme bir gram uyku girmedi diyebilirim.Mert'le uzun saatlere kadar dertleştikten sonra,uykusunun geldiğini söylemişti.Rüya'yı uyku sersemliğine unutmuş olmalıydı.Aslında çoğu şeyi unuturdu.Allah'ım bu çocuk nasıl doktor oldu.Gerçekten sınav anında vahiy falan indirildi herhalde..
Saate baktığımda 8.00 'di.Bir kaç saat sonra hastaneye gidecektim.Yerimden doğrulduğumda Rüya'yı göremem beni endişelendirmişti.Yoksa başına bir şey mi gelmiş-erkenden uyanıp enerji tasarrufu için bilgisayarını mı kapatmış-yoksa şarjımı bitmişti.Off,içimdeki duyguya hakim olamıyordum.Hızlıca Mert'in odasına gittim.Sızmış gibi yatıyordu,bu ne biçim bir hal böyle Mert??
Uzun uğraşlar sonucu Mert'i yatağından kaldırabilmiştim ve şimdide lavabodan çıkmak bilmiyordu,ne demeliyim sana Mert?
Deniz' baktığımda hala uyuyordu.Uyandırmaya kıyamadım.Deniz' ne kadar da sevgimi göstermesem de şu dünyada en değer verdiğim insandı.Bazen kendimi suçluyor ve bana sorduğu soruyla hep kendimi kötü hissediyordum."Beni zorlamı yanında tutuyorsun,sen beni sevmiyorsun" gibisinden.Hiç bir şey bu zamana kadar kalbimi kırmadı fakat Deniz,Deniz çok başka,kardeş çok başka...
