💎p.o.v. Gwenn💎
Ik kijk Harry glimlachend in zijn prachtig heldere groene ogen. Man wat hou ik van die ogen van hem. Ik geef hem een knuffel en voel de warmte van zijn lichaam die van mij omhullen. Het voelt goed, vertrouwd.
Als ik terug trek zie ik Niall een beetje ongemakkelijk staan waardoor ik Harry even snel voorstel voordat ik hem meesleur naar de dansvloer.
"Heb ik een keuze?" lacht Harry naar me en ik schud mijn hoofd. Ik begin te dansen op de muziek en voel Harry mijn handen vast pakken en zie ook hem dan lachend dansen. Hij laat me een rondje draaien waardoor ik begin te lachen en dan zie ik in mijn ooghoek Thomas ineens. Hij is met Nina aan het dansen, nou ja dansen, ze zijn elkaar meer aan t inslikken met een paar bewegingen eromheen die op dansen zou moeten lijken.
"is dat je broertje?" hoor ik Harry vragen. Ik draai mijn hoofd om als schrikreactie maar Harry was naar voren geleund zodat ik hem hoorde waardoor zijn hoofd best dichtbij is waardoor ik nog meer schrik. Harry begint te lachen net zoals ik en knik zodra ik ben uitgelachen.
"Van mijn ouders moet ik een oogje op hem houden, maar hij moet zelf zijn grenzen leren kennen. Ik ben er alleen voor als het echt fout gaat" Harry glimlacht lief naar me en op dat moment, alsof het moment ervoor werd uitgekozen, word er een rustig nummer gedraaid. Ik kijk een beetje ongemakkelijk naar Harry en hij steekt vragend zijn hand naar me uit die ik aanpak.
Het is fijn dat hij die stap zette, want ik had het niet gedurfd, ook al wil ik het wel. Hij trekt zachtjes aan mijn arm waardoor ik een paar stappen naar hem toe moet zetten en best dicht tegen hem aan kom te staan.
"had ik al gezegd dat je er prachtig uitziet?" fluistert Harry me toe, door zijn lage stem krijg ik kippenvel. Ik schud als antwoord en zie Harry mij dan grijzend aankijken waardoor er kuiltjes in zijn wangen verschijnen, god wat is dat sexy zeg. "Nou dan zeg ik het nu, je ziet er prachtig uit Gwenn" ik voel mijn wangen rood worden en bedank hem zachtjes.
Rustig op de maat van de muziek bewegen we, we zeggen niets maar het is niet erg, dit maakt het moment juist zo mooi. We hoeven niets te zeggen, het is niet ongemakkelijk, het is perfect zo.
Ik kijk Harry recht in zijn ogen aan en kom erachter dat hij al naar me keek waardoor ik voel dat ik weer blosjes krijg. Wat doet deze kerel toch met me. Ik glimlach lichtjes naar hem en alsof hij mijn gedachten kan horen zie ik dat hij naar me toe leunt.
Ik voel zijn lippen op die van mij en zonder na te denken kus ik hem terug. Ik zet nog een stapje dichter naar hem toe zodat onze lichamen letterlijk tegen elkaar aan staan en leg mijn armen in zijn nek.
Ik voel zijn tong op mijn lip, vragend om toestemming, die ik hem al snel geef. Onze tongen spelen een spel, niet voor iemand om te winnen of voor iemand om te domineren, het enige wat er nu gebeurt is onze tongen die rustig en teder met elkaar een spel spelen en de rest van de wereld om ons heen lijkt even te verdwijnen.
Langzaam trekken we allebei terug en ik zie hoe opgezwollen zijn lippen zijn, waardoor ik al bijna kan raden dat die van mij er ook zo uitzien.
Op een of andere manier dringt de realiteit tot me door en besef ik me dat ik net, met zo veel mensen om me heen, heb gezoend met een jongen die ik nog maar 1 keer eerder heb gezien, maar het voelde zo goed. Ik glimlach breed naar hem.
Samen lopen we naar de tafel waar eten en drinken staat en ik schenk voor mezelf weer een malibu cola in en ik zie Harry een biertje pakken. Ik pak een chipje en knabbel erop als ik in mijn ooghoeken Harry naar me zie kijken.
Ik wil mijn telefoon pakken maar laat per-ongeluk mijn sleutels uit mijn zak vallen.Ik buk voorover, even niet bedenkend dat ik een rokje aanheb en mijn kont naar Harry toedraai. Als ik omhoog kom bedenk ik me het pas waardoor ik helemaal rood word en een hand voor mijn mond sla en een beetje ongemakkelijk begin te lachen.
"Geen zorgen hoor, het zag er prachtig uit" fluistert Harry me toe waardoor ik me nog ongemakkelijker voel. Hij drukt een kusje op mijn wang en ik voel heel langzaam het ongemakkelijke gevoel weggaan.
Ik zie Thomas vanaf een hoekje weer en als hij doorheeft dat ik naar hem kijk wijst hij naar Harry en steekt zijn duim op. Waarschijnlijk heeft hij ons ook zien zoenen waardoor ik begin te lachen, ik doe hetzelfde naar hem maar wijs dan naar Nina waardoor ik hem ook zie lachen.
"wat is er aan de hand?" Hoor ik Harry vragen maar ik wuif het weg. "binnen pretje met mijn broertje" lach ik naar hem. Ik zie hem zijn schouders ophalen en lachend pakt hij mijn hand vast en begeleid me weer naar de dansvloer. Ik voel hoe zijn handen naar mijn kont gaan, maar ik hou hem niet tegen. Normaal zou ik het tegengaan maar op een of andere manier vind ik het prima als Harry het doet, het is alsof het allemaal niet raar is als Harry het doet.
Ik drink langzaam nog mijn drankje op. Ik voel langzaam dat de alcohol begint te werken en ren snel naar de tafel om nog een drankje te pakken en loop dan snel weer terug naar Harry die me lachend aankijkt.
Ik ben niet dronken maar voel wel lichtjes dat de alcohol zijn werking gaat krijgen waardoor ik weet dat ik nu moet gaan stoppen, ik vind het fijn dat ik zelf zo goed weet wat ik wel en niet kan met drank en wanneer ik kan stoppen, daardoor kom ik bijna nooit in de problemen en kom ik altijd wel thuis. Maar ook als er nu wat gebeurt dan zou ik gewoon als een normaal persoon kunnen reageren en niet als een of andere straalbezopen persoon die helemaal niets meer kan, nou hou ik er ook niet van om al het besef van de wereld om me heen kwijt te zijn, ik ben meer zo'n persoon die alle touwtjes in z'n handen wilt hebben en het liefst dan ook nog kunnen beslissen wat anderen doen of zeggen, maar zo gaat het leven jammer genoeg niet.
JE LEEST
Letters || H. S.
FanfictionGwenn van der Veen is een meisje van 17 jaar, niets speciaals. Ze gaat naar school. Heeft haar puber problemen. Haar ouders werken hard en haar broertje Thomas is in de stres fase van de brugklas. Heel normaal, maar Gwenn krijgt af en toe brieven va...