Letters || H. S.

Part 89.

💎p.o.v. Gwenn💎

Ik weet niet wat ik moet doen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het enige wat ik kan ik huilen. Huilen van blijdschap. "Lieve Gwen....wil je alsjeblieft met mij trouwen?" Hoor ik hem zeggen. De woorden beginnen door te dringen. Hij staat op en kijkt me in mijn ogen aan. Ik knik, niet in staat iets te kunnen zeggen.

Huilend spring ik in zijn armen en druk ik mijn lippen op die van Harry. Ik vraag toestemming die hij mij geeft. Als hij terug kijkt en mij langzaam neerzet kijk ik hem recht in zijn ogen aan. "Heel graag" Geef ik nog antwoord. Harry veegt mijn tranen weg en kijkt me dan in mijn ogen aan.

"Happy birthday baby" Ik kijk hem aan met een glimlach. Hij doet de ring om mijn vinger en ik kijk er naar. Het is perfect. "Je hebt echt te veel geld uitgegeven" lach ik en ik knuffel hem.

"Het is het waard' hij heeft een twinkeling in zijn ogen en hij pakt mijn handen vast. "Ik ben zo blij met jou in mijn leven" zegt hij zachtjes. Hij kijkt recht in mijn ogen en ik voel alweer dat ik begin te huilen.

"Jezus Harry wat heb je gedaan? Je hebt een emotioneel wrak van me gemaakt" Allebei beginnen we te lachen en ik wrijf mijn tranen weg.

"Zullen we het je ouders gaan vertellen?" Ik knik en we pakken allebei alle spullen bij elkaar, waarna we naar de auto lopen. "Wisten ze er van?" Vraag ik als Harry de auto start.

"Ja. Vanmorgen toen jij aan het omkleden was heb ik je ouders om je hand gevraagd." Ik glimlach. Het verbaasd me niets dat hij dat aan mijn ouders heeft gevraagd, zo'n nette jongen is het wel.

"Wat nou als ze nee hadden gezegd? Dan had je geen cadeau" hij begint te lachen. "Nee dan was ik fucked, maar ik ging er vanuit dat ik het voor elkaar zou krijgen" hij heft zijn hoofd voor de grap waardoor ik lach.

"Weten anderen het ook?" Hij kijkt even snel naar mij. "Alleen mijn moeder, meer niet." Ik knik en glimlach. "Dus ik kan subtiel mijn ring laten zien?" Harry begint te lachen en knikt dan.

"Ja, ik dacht al dat je dat leuk zou vinden" lachend rijden we verder en niet veel later staan we al bij mij op de oprit.

Ik open de deur en zie helemaal niemand. Als ik dan naar de woonkamer loop zie ik mijn ouders, Thomas, Niall en Louis allemaal bij elkaar. Er hangen grote ballonnen met '18' en waarschijnlijk wilde ze me verrassen maar was dat mislukt.

"HAPPY BIRTHDAY" Hoor ik Niall en Louis naar me schreeuwen. Ze lopen naar me toe en knuffelen ze allebei tegelijk. "Dankjewel" mijn moeder staat ook op en loopt enthousiast naar me toe.

"En?En?" Ik steek mijn hand op en laat de ring aan mijn vinger zien. Mijn moeder begint te gillen en rent naar me toe. Ze trekt me in een dikke knuffel. "Gefeliciteerd lieverd" fluistert ze in mijn oor. Mijn vader komt ook naar me toe en trekt me in een knuffel.

"Gefeliciteerd schat" ook mijn vader bedank ik en als ik terug trek zie ik dat mijn moeder tranen in haar ogen heeft.

"WACHT" Hoor ik Louis ineens schreeuwen. "HIJ HEEFT JE EEN RING GEGEVEN? WAAROM IS IEDEREEN ZO BLIJ?" Iedereen begint te lachen.

"Misschien is het een ring met een betekenis slimmerd" zeg ik en Louis kijkt me nog steeds vragend aan. Als ik naar Niall kijk, kijkt hij met dezelfde vragende blik.

"IK BEN VERLOOFD SUKKELS" Hun mond valt open en vol blijdschap komen ze naar mij toe. Ondertussen gaan mijn ouders richting Harry en feliciteren hem.

"Gefeliciteerd bitch" Hoor ik Louis tegen me zeggen waardoor ik begin te lachen. "Ja dankje slimmerd" ik begin te lachen wat een duw van Louis oplevert.

Niall knuffelt mij ook en fluistert een gefeliciteerd in mijn oor. "Dankje" zeg ik zachtjes. "Hoe is het met jou en Thommie?"

"Het gaat...we zijn al een tijdje niet uit geweest maar praten wel nog steeds. Maar nu gaat het om jou" ik druk een kus op zijn wang en knuffel hem nog eens.

Thomas loopt naar mij toe en pakt mijn hand vast. "Hij is groot man. Jezus" ik lach hij trekt mij tegen zich aan. "Gefeliciteerd zusje" ik bedank hem en trek dan terug.

Ik loop richting Harry en knuffel me tegen hem aan. "Dankjewel voor vandaag" ik druk een kus tegen zijn wang. Hij kijkt glimlachend naar mij, maar omdat hij naar beneden moet kijken krijgt hij een onderkinnetje.

Ik knijp er zachtjes in en grinnik dan. "Normaal ben ik degene met een onderkin" iedereen begint te lachen, waaronder ik zelf.

"Moet soms wat verandering tussen zitten" zegt Harry waardoor ik weer naar hem kijk. "Nou als je hem wilt houden is dat prima hoor" allebei beginnen we te lachen.

Dan komt mijn vader ineens binnen met een taart met vele kaarsjes erop. Iedereen begint 'lang zal ze leven' te zingen en ik zit nu in die ongemakkelijke positie waarin ik niet weet hoe ik nu moet reageren.

Als ze uitgezongen zijn houd mijn vader de taart voor mijn gezicht. Ik doe een wens in gedachten, eentje die toch best voorspelbaar is, en blaas dan de kaarsjes uit. Alle kaarsjes gaan in 1 keer uit waardoor iedereen applaudisseert.

"Nu wacht je straks alleen nog 1 cadeau" fluistert Harry zachtjes in mijn oor. Kippenvel verspreid over mijn armen en ik kijk glimlachend naar hem. "I can't wait" fluister ik terug.

Niemand lijkt ons door te hebben, ze zijn te druk in gesprek met elkaar. "Dit is de beste verjaardag ooit" Zeg ik tegen Harry, we fluisteren niet echt meer, maar het is ook niet dat iedereen ons kan horen. Iedereen is zo met zijn eigen gesprek bezig dat ze het daardoor gewoon niet horen, maar dat is niet erg. Ik kijk glimlachend de kamer door als ik dan Harry weer ineens hoor fluisteren. "We're gonna make it even better"