Letters || H. S.

Part 71.

💎p.o.v. Gwenn💎

De dagen lijken te vliegen. Ook al is er geen dag dat ik niet aan Louis denk, de mensen om mij heen zorgen ervoor dat mijn leven gewoon doorgaat. Hoe erg ik hem ook mis.

Ondertussen is er dan ook al een maand voorbij gegaan. Een maand zonder Louis. Een maand waarin ik nog veel hechter ben geworden met Harry. Een maand met gemis, maar ook met geluk.

De laatste schoolmaand is dan nu ook aangebroken. De laatste toetsen beginnen er langzamerhand aan te komen. Harry slaapt ondertussen alweer thuis, voor ons allebei komt er nu een drukke tijd aan en als we dan elke avond samen zijn gaat het fout.

Ik ben minder bij Harry, maar juist meer bij Niall. Hij helpt me door samen door de stof heen te gaan die we moeten leren. Ik help hem met de dingen die hij moeilijk vind en hij bij de dingen die ik moeilijk vind. Sinds Louis in coma ligt is Niall zich heel erg op school gaan richten. Dan kan hij zijn gedachten namelijk ergens anders plaatsen dan bij Louis.

Ik heb hem al vaak willen helpen door andere dingen te doen, waardoor hij afgeleid kan worden. Maar die hulp slaat hij af, hij wilt het zelf een plek geven zegt hij.

Ik hoor een klopje op mijn deur en kijk op van mijn bed. De hele dag zit ik al met mijn neus in de boeken en ik ben op dit moment die evolutietheorieën helemaal zat. Langzaam gaat de deur open en zie ik een lieve jongen met krulletjes mijn kamer binnen komen, mijn lieve jongen met krulletjes.

"Hee" zeg ik zachtjes terwijl hij naar mij toeloopt. Ik schuif wat opzij en volg al zijn bewegingen als hij naar mij toeloopt. Hij gaat naast me liggen en geeft me een kus.

"Heei i missed you" zegt hij zachtjes en ik kruip tegen hem aan. Ik geef een klein kusje op zijn kaak en kijk op naar hem. "I missed you too"

Ik zie hoe Harry om zich heen kijkt. Heel mijn kamer is een bende door alle boeken die overal en nergens liggen.

"Lukt het leren een beetje?" Ik haal mijn schouders op. Aankomende week begint mijn toetsweek pas en ik weet dat ik de stof wel ken, toch kan het altijd nog tegenvallen. "Ik denk het, maar weet het pas zeker als ik mijn cijfer terug krijg." Ik zie Harry begrijpend knikken.

"En bij jou? Lukt het een beetje?" Ik zie hem twijfelend knikken. "Het lukt wel al is mijn aandacht er niet altijd bij" ik knik begrijpend. Normaal had ik ook niet zoveel moeite om dingen te leren, maar mijn hoofd is er inderdaad ook niet altijd bij waardoor het niet zo makkelijk gaat.

"Gwenn ik had trouwens een vraag.." ik kijk hem nieuwsgierig aan. Hij klinkt best ernstig, maar hij lacht erbij waardoor ik niet zo goed kan pijlen wat hij wilt vragen.

"Zou je het leuk vinden om samen een weekje weg te gaan in de vakantie?" Ik zie een twinkeling in zijn ogen waardoor ik weet dat hij heel enthousiast is. Ik kijk hem blij aan en knik. Een weekje weg zou ons goed doen.

"Lijkt me geweldig" ik geef hem een lange kus. Mijn hoofd maakt al meteen scenario's over plekken waar we naartoe kunnen gaan.

"Waar wil je naar toe?" Vraag ik hem zachtjes. Ik weet niet waardoor we allebei wat zachter praten, het is namelijk helemaal niet nodig.

"Mijn moeder heeft een vakantie huisje dichtbij Rome, ik dacht dat we daar wel naartoe konden gaan?" Mijn ogen worden groot en ik knik snel. Rome is een plek waar ik altijd al naartoe wilde gaan, het lijkt me zo mooi, zo sfeervol.

"Dat lijkt me fantastisch" ik merk hoe enthousiast ik begin te worden en ik heb een glimlach op mijn gezicht die er niet meer af te krijgen is.

Harry kijkt me aan en begint ook te glimlachen voordat hij zijn lippen op die van mij trekt. Rustig vraagt hij toestemming die ik hem geef. Deze zoen is niet uit op meer, het is vol liefde. Het hoeft niet altijd hetzelfde te eindigen. Dit maakt het alleen maar beter.

Langzaam trek ik terug en kijk ik hem aan. "Ik hou zo veel van je" zeg ik hem voordat ik hem een klein kusje geef. "Ik ook van jou"

Mijn geluk kan niet meer op. Het lijkt alsof het weer allemaal normaal is. Al weet ik dat er nog steeds een knagend gevoel bij me zit. Het voelt soms alsof ik geen lol mag maken, alsof ik bij Louis moet zijn en altijd maar aan hem moet denken.

"Zou ik je helpen met leren?" Harry haalt me uit mijn gedachten waardoor ik weer naar hem opkijk. Ik schud mijn hoofd en begin te lachen. "Ik ben helemaal klaar met die klote evolutietheorieën" ook Harry begint te lachen en trekt me dan tegen hem aan.

"Nog een week meisje, dan ben je klaar met al je toesten. Het jaar zit er bijna op" ik knik en zucht ondertussen. Het jaar is zo snel gegaan dat ik me af en toe afvraag waar al die tijd is gebleven. Het lijkt alsof ik door het jaar ben doorgevlogen. Ik heb niet zoveel moeite hoeven te doen, maar toch wil ik bij deze laatste toetsweek iets meer mijn best doen. Ik wil met goeie cijfers het jaar ingaan. Niet dat ik er nu slecht voor sta, maar als ik nu mijn gemiddelde iets hoger kan krijgen zou het wel heel handig zijn.

"Wanneer wil je trouwens gaan?" Vraag ik Harry zachtjes. Hij haalt zijn schouders op en kijkt me dan aan. "Ik denk dat we t vanzelf wel gaan zien. We moeten niet te ver vooruit plannen. Straks gebeurt er ineens iets waardoor we helemaal niet meer willen." Ik weet dat hij het over Louis heeft waardoor ik knik. Hij kent me zo goed dat hij dan weet dat ik bij Louis wil zijn. Of in ieder geval in de buurt zijn, zodat ik er kan zijn wanneer hij me nodig heeft. Alleen weet je natuurlijk niet wanneer hij wakker word, of überhaupt wakker wordt.