Letters || H. S.

Part 46.

💎p.o.v. Gwenn💎

Dagen gaan totaal niet snel voorbij. Er is nog geen dag geweest dat ik niet heb gehuild. Nog geen dag waarin ik geen spijt heb gehad van het feit dat het nu over is, ik mis hem nog zo erg. Natuurlijk is het goed voor me dat het over is. Het is goed dat ik een keer aan mezelf denk, maar ik hou nog zo veel van hem.

Het lijkt wel alsof hij echt mijn soulmate is, of misschien was. Alsof we echt bestemd waren voor elkaar maar hij heeft dat nu zo verpest, maar hij heeft het dus voor ons allebei verpest.

Ik schrijf weer in mijn schriftje, het is echt mijn uitlaatklep geworden en ik vind het ook fijn om van me af te kunnen schrijven.

Als de deur van mijn kamer ineens open gaat doe ik uit reactie snel mijn boekje dicht. Ik zie dat het Thomas is die grinnikend naar me kijkt. "Mag ik je dagboek niet lezen" grap hij als hij mijn kamer binnen komt. "Het is niet echt bepaald mijn dagboek" Zeg ik simpel. Hij hoeft niet te weten dat ik er nu nog zo erg mee zit.

"Is er wat?" Vraag ik dan als Thomas een beetje naar zijn handen kijkt, dat is echt zo'n ding van hem. Hij wilt dan wat vragen of zeggen, dan neemt hij de actie, maar uiteindelijk durft hij het niet meer en moet hij een klein zetje hebben.

"Uhm.. Nina en ik..." Ik ga goed zitten voor wat hij wilt vertellen. "We willen een stapje verder" Mijn ogen worden een beetje groter. Het is niet dat ik het niet met zijn keuze eens ben, want hij moet dit soort dingen toch echt zelf weten en hij weet zelf of hij er klaar voor is of niet. Maar toch, hij is 15 misschien is dat wel wat jong.

"Verder in welke zin?" Natuurlijk zijn er meerdere manieren hoe je 'verder' kan gaan in een relatie dus moet ik wel even zekerheid hebben dat ik zeker weet waar hij het over heeft.

"Uhm.. ja seks" Toch ontstaat er een kleine glimlach op mijn gezicht. Hij zegt het en spontaan krijgt hij blosjes op zijn wang, hij is nog echt jong en onervaren met zulke dingen en dat merk je hier aan.

"Ben je er echt klaar voor" Ik zie dat hij echt moet nadenken over mijn vraag. Natuurlijk moet hij erover nadenken, hoe weet je dat je écht klaar bent. Ik denk dat je dat nooit zou weten, en dan heb je natuurlijk ook nog de vraag of zij er wel écht klaar voor is.

"Ik denk het wel, ik weet het niet goed. Maar ik hou zo veel van Nina, het voelt zo goed als ik bij haar ben. En ook al denk ik dat het waarschijnlijk ook niet voor altijd blijft denk ik dat het wel iets is wat ik met haar zou willen delen zonder er later spijt van kan krijgen." Ik ga naast Thomas zitten en leg mijn hand op zijn knie.

"Als jij zo over haar en jullie relatie kan praten dan ben je er echt wel klaar voor broertje. Je praat echt als een of andere 40 jarige, maar dat laat juist weer zien dat je volwassen met haar en jullie relatie omgaat. Natuurlijk moet zij er ook echt klaar voor zijn. En als jullie er dan allebei klaar voor zijn moet je het dan vooral niet forceren. Het komt vanzelf en als het komt dan weten jullie allebei dat het uit pure liefde is."

Thomas kijkt me glimlachend aan. Zijn blik is al bedankend, hij hoeft het niet eens te zeggen.

"Ben jij nog maagd?" Ik kijk hem aan en schud dan mijn hoofd. Ik zie hem op zijn lip bijten alsof hij de vraag wilt inhouden of mijn eerste keer met Harry was. "Ja het was met Harry" Zeg ik dan maar, hij zou het toch niet durven vragen.

"Heb je er nu spijt van?" Ik draai mijn lichaam naar hem toe en kijk hem dan recht in zijn ogen aan.

"Nu heb ik er spijt van, omdat voor mijn gevoel daardoor ook de gevolgen zijn gekomen waardoor het nu uit is. Maar op dat moment voelde het goed, op dat moment voelde het alsof niets tussen onze liefde kon komen. Het was totaal niet geforceerd en hij deed rustig, hij was namelijk geen maagd meer toen wij het deden. Maar je kan altijd later nog spijt krijgen van dingen die je nu doet, maar als je die dingen nu niet had gedaan dan zal het later misschien anders lopen dan nu. Je weet niet hoe het zal gaan als je een andere keuze maakt, en dat is het gemene van het leven, maar het is ook weer het mooie van het leven. Je keuzes van nu hebben invloed op je latere leven, of het nou goed of slecht is."

Ik zie Thomas nadenken. Het is even stil in de kamer, het is geen ongemakkelijke stilte. Het is een fijne stilte, een stilte om gewoon even na te kunnen denken.

"Mis je hem?" hij vraagt het zachtjes en ik knik als antwoord. "elke dag nog" Thomas legt zijn hand op mijn knie.

"Het komt allemaal goed sissie. Je verdient niet zo'n iemand die je gebruikt. Je verdient een jongen die trots over je praat, die pronkt bij zijn vrienden over wat voor prachtige vriendin hij heeft. Je verdient een jongen die ervoor zorgt dat jij je het meest jezelf voelt, dat je weet dat je honderd procent jezelf kan zijn bij hem. En Harry heeft dat verpest. Jullie hadden zoiets moois, ik was er echt jaloers op. Alleen blijkbaar was het van Harry alleen maar een spelletje, maar liefde is geen spelletje." Een traan verlaat mijn ogen, Thomas weet zo goed wat hij moet zeggen. Alsof hij al honderden relaties heeft gehad.

Thomas veegt mijn tranen weg en trekt me in een knuffel. "Je droomprins komt vanzelf, gewoon afwachten en dan zie je wat de tijd je brengt" Ik trek Thomas steviger tegen me aan en bedank hem zacht. Dit had ik gewoon even nodig.