Epiloog

211 13 1
                                    

💎p.o.v. Gwenn💎

Ik weet niet eens meer waar ik moet beginnen. Tijd vliegt zo voorbij wanneer je het naar je zin hebt. We zijn nu 10 jaar verder en wat heb ik veel in die tijd meegemaakt.

Ik ben niet met mijn ouders mee gegaan naar Spanje. Thomas is wel meegegaan, maar ik mocht bij Harry intrekken van zijn moeder. Dan kon ik de kamer van Gemma nemen, aangezien zij is geëmigreerd naar Argentinië. Niet dat ik ooit in haar kamer geslapen heb, maar het feit dat ik wel een plekje voor mezelf had was erg fijn.

Elke vakantie gingen Harry en ik, soms ging Anna ook mee, naar Spanje om mijn ouders op te zoeken. Mijn ouders hebben het erg naar hun zin in Spanje, Thomas daar in tegen had in het begin veel moeite met alles. Hij moest een nieuwe taal leren voor school, hij had een lange afstandsrelatie gekregen die hij na 2 maanden heeft afgebroken.

Ondertussen heeft Thomas nu ook een verloofde, een maand geleden heeft hij Santana ten huwelijk gevraagd. Santana is een typische Spaanse vrouw, maar harstikke lief en precies een meisje wat ik me voor Thomas inzag.

Harry en ik zijn ondertussen getrouwd en hebben een kleine op komst. Ik zeg wel een kleine, maar officieel zijn het er twee. Ik ben in verwachting van een tweeling, Harry hield het erop dat z'n zaad zo sterk was dat 1tje meteen twee eitjes heeft kunnen bevruchten.

Harry is ondertussen al aan het werk in een soort kliniek waar hij mensen met depressies, suïcidale gedachten en verslavingen helpt. Hij werkt daar nu al 2 jaar en komt nog steeds met groot genot thuis. Hoe gek dat ook klinkt.

Ik daar in tegen zit nog steeds op school, ik ben door gaan leren nadat ik mijn diploma geschiedenisdocent tweede graads had gehaald. Nu ben ik in mijn tweede jaar van mijn opleiding om ook eerste graad docent te kunnen worden.

Met de kleine op weg maakt het wel iets lastiger, aangezien ik vaak moe ben. Maar school ondersteund me goed en ik heb vriendinnen gekregen die alles voor mij bijhouden als ik het niet red om naar school te gaan.

Niall zit nu op dit moment thuis met een gebroken been. Tijdens het skiën is hij gevallen en heeft daardoor zijn been gebroken. Het goede daar aan is dat hij daardoor nu Damien heeft ontmoet. Damien was een van de Nederlandse verplegers die in Oostenrijk was voor de vakantie periode.

Niall en Damien hebben nog veel contact en het zou mij niets verbazen als ze snel wat zullen krijgen.

Louis heeft al twee kleintjes op deze aarde gezet. Hij en zijn vrouw Veronica wilde allebei vroeg kinderen zodat ze met al hun energie van hun kinderen konden genieten. Louis is een grafisch designer geworden en verdient daardoor ook genoeg dat zijn vrouw niet hoeft te werken. Zij is thuis met de twee kleintjes en zorgt ervoor dat het huis goed schoon blijft.

Mijn leven gaat op dit moment perfect. Al mijn familie, al mijn vrienden, iedereen om mij heen is gelukkig. Ik heb Gemma voor het eerst gezien tijdens ons huwelijk. Ze is een hartstikke lieve en mooie vrouw. Haar hart op de goede plek en oprecht naar alles en iedereen.

Onze kleintjes laten, als alles goed gaat, nog 2 maanden op zich wachten. Onder tussen weten Harry en ik al dat het een jongen en een meisje gaan worden. Daardoor kunnen we nu al namen gaan bedenken, al liggen we hiermee niet echt op 1 lijn.

Ik denk nog vaak terug aan de tijd dat Harry en ik alleen nog maar schreven, toen ik nog niet eens wist wie H. nou was. Het voelt alsof het een jaar geleden is, ondertussen is dat al bijna 12 jaar geleden. Tot de dag van vandaag ben ik Harry zo dankbaar dat hij die brieven is gaan schrijven.

Zonder die moeite van Harry zouden we hier nooit zijn geweest.

Ik leg de doos met al zijn brieven weer terug in de kast. Dit is weer een hoofdstuk wat we langzaam kunnen afsluiten en focussen op het volgende hoofdstuk wat er gaat komen. De twee donderstenen.

"Waar denk je aan?" Ik draai me om en loop naar Harry toe. "Alles, hoe het nu gaat met ons. Hoe we zijn begonnen, hoe dankbaar ik daarvoor ben" Harry's handen wrijven over mijn grote buik en kijkt mij recht in mijn ogen aan.

"Ik hou van je Gwenn" Ik glimlach en geef hem een klein kusje. "Ik hou ook van jou"

💎
En dan is nu dit boek echt klaar😭 iedereen heel erg bedankt voor het lezen❤️ ik hoop dat ik jullie een mooi einde heb kunnen geven.

Lots of love 💖
Caya

Letters || H. S.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu