Letters || H. S.

Part 21.

💎 p.o.v. Gwenn 💎

Ik loop met een knoop in mijn maag achter Niall aan. Hij had me verteld dat ik het gewoon moest proberen om een rolletje in de musical te krijgen, maar jeetje ik ben nog nooit zo erg zenuwachtig voor zoiets klein geweest. Er hangt altijd zon grote druk aan je dat je gewoon alles moet en alles moet ook niet gewoon goed zijn maar perfect.

Nagelbijtend loop ik achter Niall aan. Hij lijkt totaal niet zenuwachtig te zijn in tegenstelling tot mij.

Er zit iemand aan de tafel voor de inschrijvingen, Liam heet hij als ik het goed heb. "Komen jullie je inschrijven?" Niall knikt enthousiast, ik knik ook maar een stuk minder enthousiast. Ik weet niet goed wat het is waarom ik zo zenuwachtig ben, want het is wel maar een schoolstuk maar toch kan ik het niet goed tegen houden.

"Oké jullie zijn vroeg dus jullie zijn hierna aan de beurt. Hier zijn de teksten, die kunnen jullie even doornemen en dan komt het goed. Succes" ik glimlach vriendelijk naar hem en krijg een lief lachje terug met een knipoog. Ik draai een beetje geschrokken van hem weg en loop dan voor Niall uit naar de stoelen om te kijken naar de mensen die nu bezig zijn.

"Wat was dat?" Hoor ik Niall lachend aan me vragen. Ik haal lachend mijn schouders op en zie dan hoe de mensen die zojuist bezig waren het podiumpje aflopen wat betekend dat wij aan de beurt zijn.

Niall pakt mijn hand en sleept me iets mee. De zenuwen nemen het over van me waardoor ik helemaal in paniek schiet als we op het podium staan.

"Gwenn diep ademhalen. Rustig aan het komt allemaal goed" ik luister naar wat Niall zegt en adem diep in. Een stukje van de zenuwen neemt af en als ik nog een keer diep adem haal knik ik naar Niall als teken dat we kunnen.

Niall zet het stuk in waar we moesten beginnen en de zenuwen lijken geen overmacht meer te hebben. Ik speel zoals ik dat altijd doe en het voelt gewoon goed.

Niall en ik krijgen allebei wat feedback als we klaar zijn maar over het algemeen leek het heel positief. Met een opgeheven hoofd lopen Niall en ik weer naar de stoelen. Het is nog even wachten tot we verdere informatie te horen krijgen maar dat is logisch.

We zien verschillende mensen voorbij komen, sommige goed, sommige echt bagger slecht, maar ook Nienke. Het meisje dat altijd er alles aan doet om maar de hoofdrol te krijgen. Ze kan verschrikkelijk slecht acteren, ook al is ze er zelf sterk van overtuigd dat ze geweldig is en wilt dat ook met iedereen delen.

Als ze klaar is loopt ze langs Niall en mij en laat een afkeurende blik over mij heen gaan waardoor ik haar arrogant aankijk. We liggen elkaar nooit zo lekker, maar toch lijkt het alsof ze altijd weer de confrontatie met mij aan wilt gaan.

"Oke dames en heren, iedereen bedankt voor hun deelname" begint de drama docent waardoor iedereen hun aandacht op hem richt. "De lijsten van de bijrollen komen zometeen daar te hangen met de namen erbij maar we maken nu alvast de hoofdrolspelers bekend. Liam en Nienke. Gefeliciteerd" mijn mond valt open van verbazing. Dat kind heeft een rol? Hoeveel heeft ze die man wel niet betaald. Ze loopt langs me met een glimlach die nog net niet schreeuwt 'ha ik heb de rol en jij niet lekker voor je ga maar bij je mama huilen' maar ik geef haar een blik die genoeg dan duizend woorden zegt.

Ik kijk verbaasd naar Niall die ik compleet van de kaart naar Nienke zie kijken. "Hoe?" Hoor ik hem alleen maar vragen waardoor ik begin te lachen. We liggen echt altijd op een level. "Ik weet het ook niet Niall. Kom laten we op de lijst gaan kijken"

Niall loopt voor me uit naar de lijst toe en ik zie hem gefronst kijken. "Niets..." hoor ik hem zachtjes mompelen. "Wat is er Niall?" Ik zie hoe Niall zich naar me omdraait en me een beetje dramatisch aankijkt. "We staan er niet op. We hebben helemaal geen rol." Ik duw Niall een beetje ongelovig weg. "Dat kan niet" mompel ik in mezelf en ik scan de lijst met namen die voor me hangt.

Inderdaad. We staan er gewoon niet op. Hoe is dat mogelijk? Allebei niet. 1 van de 2 kan ik nog lichtelijk begrijpen. Maar allebei? Niall is zo goed en dat weten ze ook, maar toch is het op een of andere manier gebeurt dat hij geen rol heeft. Als ik me weer omdraai zie ik hem op z'n hurken zitten met zijn handen voor zijn gezicht.

"Dit kan niet" hoor ik hem steeds herhalen. Ik leg mijn hand op zijn schouder om zijn aandacht te krijgen. Hij kijkt naar me op en geeft me dan een knuffel. Ik probeer hem te troosten voor zover dat mogelijk is maar allebei lopen we verbaasd, beduusd en vooral vol ongeloof de school uit.

Op de fiets wordt niets gezegd, alleen maar een 'doei' wordt uitgewisseld zodra ik bij mijn huis ben. Ik vindt het helemaal niet zo heel erg dat ik niet in het stuk zit, ik vindt het vooral voor Niall zo erg. Hij leeft echt voor dingen zoals dit en het is dan gewoon verschrikkelijk om hem zo verdrietig te zien. Hij was ook zo enthousiast dat het dirty dancing was dit jaar en nu heeft hij gewoon helemaal geen rol.

Ik zet mijn fiets op slot nog helemaal diep in de gedachten over wat er zojuist allemaal is gebeurt. Ik kan nog steeds ook niet geloven dat uit ieder meisje Nienke is gekozen, die man heeft haar vorig jaar nog zo hard afgekraakt dat ze de hoop op een acteerwerk maar moest gaan opgeven, en nu heeft ze de hoofdrol. Misschien ook maa beter dat we dan niet meedoen, want ik kan nu al bijna voorspellen dat het een reusachtige ramp wordt.

Ik pak wat te drinken en loop dan naar boven om even rustig op bed te gaan liggen en even tot rust te komen, maar zodra ik de deur open doe zie ik iets wat ik totaal vergeten was.
Het is Harry. Op mijn bed. Naakt.....