COLLEGE LOVE STORY (Completed)

CHAPTER 53 - BEFORE THE WORST

CHAPTER 53 - BEFORE THE WORST

CHALTON'S POV

NOW PLAYING: BEFORE THE WORST BY THE SCRIPT

It's been a while since the two of us talked
About a week since the day that you walked
Knowing things would never be the same
With your empty heart and mine full of pain

Hindi ko pa man naibababa yung phone ko ehh patakbo na akong pumunta sa kotse ko. Sumunod naman sila Mark, Jason, and Duff na halatang nagulat sa pagalis ko. Siguro ehh nakita nila yung ekspresyon sa mukha ko na walang iba kung hindi, takot. Oo, natatakot ako. Naiiyak ako ngayon din mismo. Hindi ko matanggap yung narinig ko...Sana okay lang siya...Sana okay lang siya...

"Saan ka pupunta, bro!?" Sigaw ni Mark habang humahabol pa rin sa akin. "May problema ba???"

"Pupuntahan ko si Nami..." Sagot ko na hinihingal na. Pero wala akong pakialam. Kung pwede lang lumipad ngayon din ehh lilipad talaga ako. Kung pwede nga lang mag-teleport edi sana ginawa ko na. Sht, I need to go there! I need to be with Nami right now!

So explain to me, how it came to this
Take it back to the night we kissed
It was Dublin City on a Friday night
You were vodkas and coke, I was Guinness all night 

"Where's she? Hindi ba ehh galing ka na dun?" Sabi naman ni Jason. "Relax bro!"

What the f! How could I relax!? "Just please shut up! Nami needs me right now!"

Tumahimik na sila at sumama sila sa akin sa kotse ko. Pagdating ko doon ehh agad ko namang pinaandar ito. Sobrang madaling-madali ako pero syempre, kailangan ko ring mag-ingat. I need to see Nami. Mababaliw ako kapag nalaman kong may nangyaring masama sa kanya! Ohh please...Nami, magpakatatag ka.

Walang nagsasalita sa byahe. Hindi ko mapigilan magmura sa tuwing aabutan kami ng traffic.

We were sitting with our backs against the world
Saying things that we thought would never hurt. 
Who would have thought it would end up like this?
Where everything we talked about is gone 
And the only chance we have of moving on 

*flashback

"Hello?" Sabi ko pagkasagot na pagkasagot ko sa cellphone ko.

"Chalton..." Mahinang sabi ng kausap ko. Alam ko nang si Tita Nadia iyon kahit tila ehh nagbago nang kaunti ang boses niya dahil umiiyak siya. "Naaksidente si Nami...Nandito siya ngayon sa *insert hospital name*. Hindi ko pa siya nakikita eh...Nasa emergency room pa siya..." Pagkarinig na pagkarinig ko nun ehh umalis ako agad.

*end of flashback

Is trying to take it back

Before it all went wrong

Pagkarating na pagkarating ko sa hospital na sinabi ni Tita Nadia, agad-agad kong tinanong yung receptionist kung nasaan si Nami. Sinabi nito na nasa emergency room pa. Walang sabi-sabi eh umakyat na ako doon habang nakasunod pa rin sila Jason at sa labas ng emergency room ehh nakita ko si Tita Nadia na umiiyak habang nakaupo sa desk. Nakaubob ito sa dalawa niyang kamay.