Life Changes [1D]

41.

[Jade Smith]

Als ik wakker word, staat de tv nog aan en zit ik nog rechtop. Naast me zit Harry, met zijn armen nog steeds stevig om me heen geslagen. Ik heb zo het idee dat ik in slaap ben gevallen terwijl we een film keken. Harry's ogen vallen bijna dicht, en hij is duidelijk vermoeid.

"Jade, you're awake," mompelt hij, zijn hoofd zakt een beetje weg, maar hij schrikt meteen weer wakker.

"Harry? Did you sleep last night?" vraag ik bezorgd, hij is echt een mafketel.

"Yes, of course," zegt hij, bijna onhoorbaar.

"You didn't sleep, did you?" herhaal ik, het is duidelijk dat hij nog geen uur slaap heeft gehad.

"No," zucht hij.

"Why not?"

"You look cute while sleeping," fluistert hij.

"You stayed up to look at me?" vraag ik grinnikend. Wat een idioot.

"Yeah," mompelt hij. Meteen zorg ik ervoor dat hij gaat liggen.

"Harry, what the hell, go get some rest," zeg ik bezorgd, het is niet goed om zo weinig te slapen, zeker niet als je een baan hebt als die van Harry.

"No, I gotta go with Niall," fluistert hij, terwijl hij duidelijk vecht tegen de moeheid, die nu toch echt toeslaat. Niall heeft vandaag zijn eerste afspraak bij de psycholoog, en Harry en ik gaan met hem mee.

"Harry Edward Styles, you're going to sleep right now," zeg ik.

"No."

"I'll get Liam."

[Liam Payne]

Er staat iemand aan mijn dekbed te trekken, waardoor ik voorzichtig mijn ogen open. Jade staat half in paniek voor me.

"Jade, what's wrong?" vraag ik meteen bezorgd.

"H-harry, he doesn't want to sleep and he hasn't slept yet," ratelt ze.

"He didn't sleep for the whole night?" vraag ik meteen. Jade schudt haar hoofd, en ik stap meteen uit bed, om vervolgens naar Harry's en Jades kamer te gaan. "Jade, it's better to go downstairs now, I'll be there in a couple of minutes."

"Okay," fluistert ze.

"Harry?" vraag ik, terwijl ik op de deur klop. Een zacht gemompel is het enige antwoord wat ik krijg. Ik besluit het als een 'ja' aan te horen en ik loop naar binnen.

"Liam" zegt Harry vermoeid. Hij ziet er verschrikkelijk uit, zijn ogen vallen bijna dicht, zijn gezicht is bleek van het slaaptekort.

"Harry, mate, go get some rest," zeg ik, als ik op het lege deel van het bed ga zitten.

"No, I'm scared," piept Harry. Scared? Ik had veel van Harry verwacht, maar dat hij bang was?

"Scared of what?"

"I had a nightmare a couple of nights ago, Liam. Jade was gone, she was gone, I don't know where she was, but she was gone," fluistert hij, een traan loopt over zijn wang, en hij veegt hem snel weg.

"She's still here, Harry," zeg ik zacht. Ik weet dat Harry zijn nachtmerries erg echt ervaart, en altijd bang is dat ze uitkomen. "Go and get some sleep, buddy."

"I want Jade," fluistert Harry wanhopig als een vijfjarige, het is echt zielig als hij zich zo voelt.

"I'll get her for you, Harry. I promise. Wait here," beloof ik hem, snel loop ik de kamer uit, en loop ik de trap af. "Jade?"

"Yeah?"

"He wants you to come."

"Okay," zegt Jade, ze loopt achter me aan naar haar kamer en Harry begint te glimlachen als hij haar ziet.