Life Changes [1D]

68.

[Jade Smith]

Ik spuug de tandpasta uit in de wasbak en veeg mijn mond af aan de handdoek. Snel pak ik nog de laatste toiletspullen bij elkaar in een tasje voordat ik de slaapkamer weer inloop. Daar staat Harry zijn koffer dicht te ritsen. We gaan de aankomende dagen eindelijk naar Parijs. We hebben de afgelopen maanden nooit echt vrij gehad samen, maar nu kunnen we toch gaan.

"Haz, are you ready?" vraag ik als ik mijn koffer ook dicht rits.

"Yeah I think so. We have to leave in five minutes," zegt hij. Ik knik instemmend als ik mijn koffer pak en naar beneden loop, wonderbaarlijk genoeg zonder van de trap af te vallen.

"Guys, we're about to leave!" roep ik rond het huis. Ik hoor wat gerommel vanuit de kuiken en de deur gaat open. Niall, Liam en Louis lopen de woonkamer in.

"Have fun and be safe!" roept Louis als hij op mij afrent. Ik sla mijn armen om hem heen en begin te lachen.

"You're such an idiot," zeg ik als ik hem speels sla. Hij grinnikt en loopt door naar Harry om afscheid te nemen.

"Have fun Jadey, try to relax," fluistert Niall in mijn oor als hij me een stevige knuffel geeft. Ik knik en druk een kus op zijn wang.

"Be strong, Ni," zeg ik en hij glimlacht. Dan komt Liam aangelopen voor een laatste knuffel.

"You can always call me if anything is wrong, okay?" zegt hij zachtjes. Ik grinnik, Liam zegt altijd dit soort dingen. Het is wel echt lief van hem, hij denkt altijd aan je.

"Yeah, I will," zeg ik glimlachend. Ik zwaai een laatste keer naar de jongens voordat ik naar buiten loop. Ik stop de koffers in de auto en ga zitten. Op naar het vliegveld voor de zoveelste keer deze maand.

"Are you excited, love?" vraagt Harry aan mij. Ik kijk hem aan terwijl hij zijn ogen op de weg houdt.

"Yes, I am. Very excited," zeg ik glimlachend. Ik hoor de begintonen van 'The Scientist' en ik draai de volumeknop flink omhoog.

"Tell you I'm sorry, you don't know how lovely you are," zingen Harry en ik samen mee. Het is zo fijn om met hem te kunnen zingen, een intiem moment samen.

"I love singing with you," zeg ik als het liedje afgelopen is.

"Me too, sunshine," zegt hij. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht. "I love you a lot." Ik pak zijn hand vast en verstrengel onze vingers.

"I love you too, Harry," zeg ik. We zijn ondertussen al bij het vliegveld aangekomen.

"Are you ready?" vraagt hij als we geparkeerd zijn. Ik pak zijn hand terwijl ik mijn koffer meesleep. Zo lopen totdat we eindelijk het vliegveld inmogen.

"I'm actually still scared when the plane is taking off," zeg ik zachtjes. Harry naast me begint zachtjes te lachen.

"Take my hand, everything will be alright," zegt hij lief. Het vliegtuig begint op te stijgen en ik knijp in zijn hand. "It's okay." Zijn duim maakt cirkeltjes op mijn hand.

"I'm alright," zeg ik als het vliegtuig eenmaal in de lucht is. Ik glimlach dankbaar naar Harry.

"Just an hour or so and we'll be in Paris," zegt hij.

"I'm going to take a nap," zeg ik lachend. Ik doe mijn ogen dicht en val al snel in een diepe slaap. Een uurtje later maakt Harry me wakker.

"Jade, we're about to land," zegt hij als ik mijn ogen eindelijk open heb. Ik strek me even uit en begin mijn spullen te verzamelen.

"That nap really helped me," zeg ik. Harry kijkt me aan en trekt zijn wenkbrauw op.

"Are you okay?"

"I was feeling really tired before, but now I'm feeling much better," leg ik uit. Hij knikt even voordat hij zijn mond opendoet om iets te gaan zeggen.

"Paris is a different timezone, isn't it?" vraagt hij.

"Yes it is, it is the same as the Netherlands though," zeg ik. Ondertussen let ik niet eens meer op in welke tijdzone ik zit, ik zie het wel op mijn telefoon. 

---

We zijn eindelijk door de paspoortcontrole en we hebben onze koffers ook heelhuids teruggekregen. Op dit moment proberen we even uit te zoeken hoe we het beste bij het hotel kunnen komen.

"I think we need to take a taxi, because we will get lost otherwise," zeg ik. Na even nadenken, knikt Harry toch ook.

"Yeah, you're right. Let me see if I can grab a taxi outside," zegt hij terwijl hij naar buiten loopt. Binnen vijf minuten loopt hij alweer terug met zijn duim opgestoken in de lucht.

"We have a taxi," zegt hij. Ik loop naar hem toe met onze koffers.

"You know French people only speak French, right?" vraag ik hem met een knipoog.

"Yeaah, we have Google Translate. Why?" vraagt hij als hij mijn gezicht onderzoekend aankijkt. Ik probeer neutraal te blijven kijken en druk snel mijn lippen op de zijne om hem af te leiden.

"Bonjour, monsieur," zeggen we allebei als we de taxi inkruipen. Harry probeert in zijn beste Franse accent de zinnen te vertalen zodat de chauffeur weet waar we heen moeten.

"Sounded pretty good, babe," zeg ik tegen hem als we eenmaal onderweg zijn. Hij glimlacht trots naar mij als reactie waardoor ik moet lachen.

"Why are you laughing?" vraagt hij verbaasd.

"When you go to middle school in the Netherlands, one of your subjects is French," zeg ik. Harry kijkt me nog steeds aan alsof hij er niks van snapt. "I speak French fluently." Zijn mond valt open en ik begin weer te lachen.

"You let me go through all this trouble whilst you knew what to say?" vraagt hij zogenaamd boos. Ik grinnik, ik ken hem wel beter dan dit.

"Babe, yes I did, because this was so much funnier en you did something on your own," zeg ik. Dan moet hij er toch ook wel om lachen.

"I love you," zegt hij uit het niks. Ik geef hem een kus voordat ik hem weer aankijk.

"I love you too," zeg ik. De aankomende dagen gaan echt geweldig worden.