Life Changes [1D]

65.

[Jade Smith]

Ik kijk uit het raam terwijl de bomen aan de zijkant van de weg voorbij schieten. Harry en ik zijn onderweg naar het vliegveld om Claire op te halen. Helaas moet ze over enkele dagen alweer terug naar Nederland. Ik zucht even als ik er over nadenk.

"Thinking about Claire?" vraagt Harry terwijl zijn ogen gericht op de weg blijven.

"Yeah," mompel ik. Ik draai me richting hem en kijk naar zijn gezicht. Het is best schattig, zo gefocused op de weg.

"I'm going to miss her, you know? We have whatsapp and stuff, but it's going to be different," zeg ik. Harry knikt terwijl hij met zijn hand de mijne vastpakt. Hij wrijft zachtjes met zijn duim over de rug van mijn hand.

"But when I look at you and Claire, I just know you're going to be best friends forever. I mean literally forever. You two are too close to fall apart because of something stupid like distance," zegt hij. Ik moet erom glimlachen, ergens heeft hij wel gelijk.

"Oh I almost forget to tell you. Noël is coming back as well and her sister was going to pick her up, but she couldn't make it. So we'll have to pick Noël up too, if that's okay?" vraag ik.

"Yeah sure, no problem," zegt Harry. We zijn er nooit echt moeilijk in om nieuwe mensen mee te nemen.

"Are we almost at the airport?" vraag ik. Ik woon nu al even in Londen, maar het is zo groot dat het moeilijk is om af en toe nog overzicht te houden.

"Yup, look to your right," zegt hij. Ik draai mijn hoofd naar rechts en zie een vliegtuig net opstijgen.

"Ah, I see," zeg ik droog. We schieten allebei even in de lach. We nemen de eerste afslag en voor ik het weet, zijn we al geparkeerd.

"I'm excited and nervous to see her, is that weird?" vraag ik. Ik ben gewoon blij dat ik haar weer zie, maar mijn onderbuikgevoel blijft knagen omdat ze snel weer zal gaan.

"No, it isn't. I can imagine the mixed feelings you're having," zegt hij. Ik pak zijn hand vast en zo lopen we in stilte naar de goede gate.

"I think she'll be here in a minute, we left just in time," zeg ik tegen Harry terwijl ik twee handen voor mijn ogen voel. Ik draai me meteen om.

"Claire!" gil ik blij. Ze gilt terug en slaat haar armen stevig om me heen. Ik knuffel haar terug en zo blijven we even staan. Als we loskomen uit de omhelzing, hebben we allebei waterige ogen. Voor sommige mensen lijkt het misschien overdreven, maar Claire betekent echt alles voor me.

"Ik ben zo blij dat ik je weer zie," zeg ik terwijl ik mijn tranen weg veeg met de mouwen van mijn sweater.

"Het is dubbel, hè?" zegt ze. Ik knik en ga Noël een knuffel geven.

"And how was it?" vraag ik.

"It was amazing, I know why you love the Netherlands. Although the weather is shit," zegt ze lachend. Ik begin ook even te lachen, ze heeft wel gelijk.

"Do you know where my sister is?" vraagt ze dan.

"Yeah I do, she's issued and couldn't make it, so we're dropping you off at home. She texted me that she would be here in five minutes." zeg ik giechelend. Noël slaat haar hand voor haar hoofd.

"Why does that not even surprise me anymore," zegt ze lachend.

We halen de koffers van Claire en Noël op, en vertrekken we weer richting de auto.

"Let's drop you off at home first," zegt Harry tegen Noël.

"Thanks a lot," zegt Noël meteen. We kletsen een beetje met z'n allen totdat we bij hun huis aankomen.

"Thanks and I'll see you guys later," zegt Noël. Ik zwaai even naar haar terwijl ze met haar koffers richting de deur loopt. De rest van de autorit praten Claire en ik elkaar bij over wat we allemaal hebben gemist.

"Moet je dadelijk meteen alvast wat inpakken?" vraag ik. Claire knikt.

"Ik kan anders wel helpen. Dan maken we het tenminste een beetje leuk," zeg ik. Ze geeft me een highfive.

"Muziekje erbij en het wordt een feestje," zegt ze lachend.

---

"Claire," zeg ik als ik haar kamer oploop. Ik zet de muziekbox in het midden neer en zet via mijn telefoon alvast wat muziek aan.

"Ja, kom eraan!" roept ze vanuit haar badkamer. Ik begin alvast met verhuisdozen vouwen terwijl ik meezing met de muziek.

"Just say you won't let go," zingt Claire overdreven als ze de slaapkamer binnenkomt. Met gedachten zat ik helemaal bij Ed's tour door dit liedje. Ik grinnik en ze ploft bij me op het bed.

"Als we nou eerst dozen vouwen, kunnen we ze daarna vullen. Ik heb van die stickers gevonden waarmee we ze kunnen labelen," stel ik voor. Claire knikt.

"Zie je nou wel, ik heb jou nodig. Ik had gewoon alles in dozen gegooid," zegt ze lachend. Ik knuffel haar even.

"You're welcome," zeg ik. We vouwen alle dozen terwijl we meezingen met de muziek.

"Just a touch of your love!" schreeuwen we mee. Ik pak snel mijn telefoon om een snapchat te maken voor de meiden. We dansen rond het bed en schreeuwen het hele nummer mee.

"Okay, die ga ik sowieso naar iedereen sturen," lach ik. Claire ligt inmiddels uitgeput op de grond.

"Dansen is erg intens," zegt ze droog. Ik steek mijn hand uit om haar overeind te trekken.

"Claire, als ik je kleding doe, dan kun jij je nachtkastje en zo leegmaken," zeg ik. Ze steekt een duim omhoog en ik pak een van de gevouwen dozen. Ik schrijf op het labeltje 'kleding' en begin de eerste lade van haar kast leeg te halen. Ik probeer de kleding er zo netjes mogelijk in te doen.

"Jadey," hoor ik dan plotseling. Ik was even in mijn eigen wereld met de muziek op de achtergrond.

"Ja?" zeg ik tegen Claire als ik me omdraai. Ze staat voor haar nachtkastje met een fotolijstje in haar hand.

"Weet je dit nog?" vraagt ze. Ik bekijk de foto en knik. Op de foto staan Claire en ik samen voor een bus, we waren ongeveer twaalf jaar oud, denk ik.

"Ons eerste uitje samen," zeg ik zachtjes. Claire zucht even en ik leg mijn hoofd op haar schouder.

"Ik ga je missen," zeg ik en ik sla mijn arm om haar schouder.

"En ik jou nog veel meer," zegt ze.

--

WIEHEIEIEIEEEEEE WIJ HEBBEN TICKETS OM HARRY TE GAAN ZIEN IN AMSTERDAAAAAAAM!! Wie gaat er ook heen?