Life Changes [1D]

74.

[Jade Smith]

"Goodbye, sweetheart," Anne drukt nog een kusje op Harry's krullen. Harry geeft haar nog een knuffel.

"Goodbye mom, I love you," zegt hij. Anne glimlacht.

"Love you too, Harry," zegt ze nog. Dan lopen Harry en ik samen naar de auto. Vandaag gaan we naar Nederland, na zes maanden zie ik pap, mam en Thomas vanavond weer. Opa en oma komen morgen, hetzelfde geldt voor Claire.

We stappen in de auto, en vanaf dat punt gaat het eigenlijk best wel snel. Harry rijdt naar het vliegveld, en voor ik het weet zitten we in het vliegtuig.

"We got through a lot of things," zegt Harry opeens. Ik kijk hem vreemd aan.

"What do you mean?"

"I mean, we were both too scared to admit that we liked each other, Niall liked you, I was jealous, we played thruth or dare, I kissed you, we became a couple, Niall and Claire got together, Niall and Claire broke up, Niall got depressed, we celebrated new year in Holland, we got on seperate tours at the same time, then I was so fucking stupid to kiss that blonde girl, but you forgave me, you won a BRIT award, we won a BRIT award, we got to Paris together and you promised me to stay with me, we got to my parents, and we're on our way to Holland now," somt hij op. Nu hij het zo zegt, we hebben echt een heleboel samen meegemaakt. Deze opsomming was nog maar een begin.

"And we'll make so many more memories together," zeg ik dan. Hij wrijft met zijn duim over mijn hand, en glimlacht. "What would you like to happen in the future?"

"I don't know, of course making more music with the guys, be happy with you, see the other lads find a girl, get married with you someday, maybe have children," zegt hij, terwijl hij duidelijk nog nadenkt. "I see my future with you."

"And I see my future with you," antwoord ik hem. Hij geeft me een kus, en ik glimlach. Op dit soort momenten realiseer ik me altijd hoeveel geluk ik heb met Harry.

--

Eindelijk is het vliegtuig geland. Het is opzich niet zo'n lange vlucht, maar voor de verandering kon ik dit keer niet in slaap vallen. Harry draagt de koffers van ons beiden, daar moest hij moeite voor doen, want ik stond erop dat ik mijn eigen koffer wel kon dragen, maar dat wilde hij niet.

Zoekend kijk ik rond, op zoek naar mijn ouders en Thomas.

"Babe, over there," zegt Harry, hij wijst naar de compleet andere richting, en ik zie daar inderdaad mijn ouders en Thomas staan.

"Mam!" roep ik uit reflex, terwijl ik naar ze toe ren. Ze merken mij op en voor ik het weet, sta ik in een groepsknuffel met mijn hele gezin. Na een tijdje laten we elkaar weer los, en kijk ik om, zoekend naar Harry. Ik vind hem met wat paparazzi om hem heen, en ik grinnik zachtjes. Harry is echt de enige celebrity op deze hele wereld die aardig doet tegen de paparazzi. Ik bedoel, er zijn er wel meer die er niks tegen hebben, maar Harry begint altijd gewoon een gesprek met ze.

Als Harry klaar is met zijn theekransje komt hij ook naar ons toe gelopen en hij begroet mijn familie.

"Harry kan ook Nederlands nu, of ja, soort van," vertel ik ze. Thomas schiet gelijk in de lach.

"Dat geloof ik echt niet," grinnikt hij.

"Dat is jammer," zegt Harry droog. Mijn vader begint gelijk te schateren als hij het gezicht van Thomas ziet, waardoor Harry, mam en ik ook beginnen te lachen.

"Je moet wel nog werken aan dat accent, Styles," zegt Thomas grijnzend. Ik weet dat hij dit doet zodat hij zeker kan weten of Harry echt Nederlands kan.

"Het is moeilijker dan jij zal denken," zegt Harry. Ik schiet in de lach door zijn gebrekkige zinsopbouw.

"Well, Harry can talk Dutch, but the grammar is obviously not 100% right, and I think he still prefers English," leg ik uit.

"I think you're right," zegt Harry grinnikend. "But Dutch is a beautiful language."

"I guess you should give us all your Dutch skills when our grandparents come to visit us, they don't speak English," zegt Thomas lachend. Harry slaat hem lachend op zijn rug en we lopen richting de uitgang.
--

We zitten in de woonkamer, bij te kletsen. Opeens gaat de deurbel, mijn moeder staat snel op en ik hoor dat ze de deur openmaakt. Ze is al snel terug en gaat weer zitten.

"Het was de postbezorger," zegt ze. We hebben al een beetje Nederlands gepraat tussendoor, zodat Harry zich een beetje kan voorbereiden. Harry draait zich om.

"Rare postbezorger hebben jullie," merkt hij droog op. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan en draai me dan om.

En daar staat mijn beste vriendin met een brede grijns op haar gezicht.

"Clairie!" gil ik, als ik over de stoel heen spring en haar knuffel. Volgens mij knijp ik haar bijna fijn, maar ze lijkt er geen last van te hebben.

"Hey, Jade," zegt ze lachend. Dan laat ik haar los.

"Je zou toch morgen pas komen?" zeg ik verbaasd. Ze begint te lachen.

"Dacht je nou echt dat ik nog langer kon wachten?" grinnikt ze. "Soms ben je best wel dom."

"Thanks, babe," zeg ik droog. Dan staat Harry op en loopt hij naar Claire toe om haar een knuffel te geven.

"How's everything going?" vraagt hij, als we weer zitten.

"Good, better than back in England, to be honest," antwoordt ze eerlijk. "And how are you guys doing?"

"Good, bit busy now, but we're used to it," grinnikt Harry.

Glimlachend kijk ik om me heen. Ik houd ervan als het zo is. Met Harry. Met pap. Met mam. Met Thomas. Met Claire.