Life Changes [1D]

75.

[Jade Smith]

"Klaar?" vraagt Claire. Ik knik, en gooi mijn tas over mijn schouder.

"Mam, we zijn even weg!" roep ik door het huis. Het duurt niet lang voor ik antwoord krijg.

"Is goed, wel voor 3 uur thuis!" roept ze terug. Opa en oma komen vanmiddag, dus dan moeten we wel terug zijn. Ik laat weten dat we dan terug zijn, en dan lopen Claire en ik de deur uit.

"Dus, Starbucks en dan shoppen?" stelt Claire voor. Ik knik instemmend, en we lopen de vertrouwde weg naar de Starbucks.

"Hoe gaat het nu eigenlijk?" vraag ik, als we over de Amsterdamse straten lopen.

"Beter, stukken beter. Ik ben echt veel meer op mijn plaats hier. Maar ik mis jullie wel hoor," vertelt ze. "Van samenwonen met vier gestoorde jongens en je beste vriendin naar in je eentje in een appartementje is best een verandering."

"Toen jij wegging was het opeens ook anders," zeg ik. We lopen in stilte verder, tot we de Starbucks bereiken. Ik ga alvast zitten en Claire bestelt drinken.

In gedachten zie ik Harry thuis zitten met Thomas en mijn ouders, en ik grinnik. Hopelijk neemt Thomas hem mee ergens naartoe, kunnen ze samen voetballen of zo.

"Koffie voor mevrouw Styles," zegt Claire, als ze een beker voor me neer zet. Grinnikend kijk ik naar de naam die ze erop heeft laten zetten. Jade Styles.

"Thanks, babe," zeg ik grinnikend, als ik een klein slokje neem. Ik denk aan hoe het zou zijn als Harry en ik zouden trouwen. Wanneer zou dat gebeuren?

"Ik hoop dat hij je snel vraagt," is Claire het eens met mijn gedachten. Glimlachend neem ik nog een slok van mijn koffie.

"Ik hoop het ook, maar in de tussentijd heb ik deze," zeg ik, wijzend naar de promise ring. Claire glimlacht en pakt mijn hand om de ring beter te kunnen bekijken.

"Hij is wel echt mooi," zegt ze bewonderd. Zachtjes lach ik, ik ben er ook nog steeds heel erg blij mee. We drinken onze koffie op en staan dan op, om wat nieuwe kleren te kunnen kopen.

We lopen eerst wat winkels binnen waar vrij weinig interessants te vinden is, tot we een winkel bereiken waar een prachtig jurkje hangt. Als gehypnotiseerd loop ik ernaartoe, en pak ik het van het rek. Maat S, mijn maat dus.

"Die zou je geweldig staan," zegt Claire, die naast me komt staan. Ik glimlach.

"Dat dacht ik dus ook," zeg ik lachend. We pakken nog wat andere kleren, voor we gaan passen.

"Jij eerst," zegt Claire, als ze me het pashokje induwt. Eerst doe ik een zwarte crop top met een zwart rokje en een denim jasje aan, en als ik uit het hokje kom klapt Claire in haar handen. "Dit staat je echt mooi!"

"Ik denk dat ik dit sowieso koop," ben ik het met haar eens. Ze knikt en ik ga weer terug het pashokje in. Volgende outift, een wit shirtje met een geruite bloes, een grijs vest en een spijkerbroek. Ook hier is Claire weer mega enthousiast als ik het hokje uitkom.