Life Changes [1D]

Epiloog.

[Jade Styles]

"Mommy! When are uncle Louis, Liam, Niall and aunty Noël coming?" Luke staat aan mijn been te trekken. Lieve Luke. Luke Jacob Styles. Mijn vierjarige zoontje.

Na de prachtigste bruiloft die ik me ooit had kunnen voorstellen hadden Harry en ik het vaak over kinderen gehad. Een jaar na onze bruiloft was het zover, ik was zwanger. Na negen maanden werd Luke geboren, en was mijn leven helemaal compleet.

Ik houd nog steeds elke dag meer van Harry, en ook van Luke.

"They could be here any moment," antwoord ik. Luke begint als een idioot op en neer te springen. Harry komt lachend aangelopen en tilt hem op, waarna hij hem over zijn schouder.

"Are you excited, little monkey?" vraagt hij. Luke knikt enthousiast, wat er hilarisch uitziet als hij ondersteboven hangt. Vandaag komen Liam, Niall, Louis en Noël, Jade kon helaas niet komen. Nadat Harry en ik getrouwd waren, zijn we al snel samen gaan zoeken naar een huis voor ons twee. Niall zocht ook een huis met Jade na een jaartje, Louis woont alleen, maar hij vindt het prima zo. En dan heb je nog Liam. Na twee lange jaren gaven hij en Noël eindelijk aan elkaar toe dat ze elkaar leuk vonden. Nu wonen ze al een paar jaar samen en gaan ze nog trouwen ook.

De deurbel galmt door het huis, en ik hoor Louis' Britse accent door de brievenbus.

"Uncle Lou!" gilt Luke. Harry zet hem op de grond en hij rent op zijn korte beentjes naar de deur. Natuurlijk komt hij niet bij de deurklink, dus maakt Harry de deur voor hem open. Louis zit al op zijn hurken, en opent zijn armen voor Luke, die er lachend inrent.

Harry kijkt glimlachend naar de hele situatie. Het is schattig hoeveel hij van Luke houdt. Harry is de beste vader die je ooit kan bedenken. Hij doet ontzettend veel met onze jongen.

Luke is ondertussen klaar met het knuffelen van Louis, dus Louis staat weer op, en geeft Harry een knuffel.

"Miss Styles," zegt hij dan. Ik lach, en sla mijn armen om hem heen.

"Don't worry, I'm here!" roept dan iemand achter ons. Ik kijk om, en daar komt Niall aan. Snel loop ik naar hem toe, om hem een dikke knuffel te geven.

"Sorry, we're late!" Liam en Noël komen ook aangelopen. Hand in hand. Kleintjes grijns ik, voor ik Liam en Noël om de beurt een knuffel geef. Harry maakt de voordeur dicht en we lopen naar de woonkamer, waar we allemaal gaan zitten.

Het is lang geleden dat we allemaal zo samen waren. Na het zesde album van One Direction hebben ze nog een wereldtour gedaan, toen brachten ze nog een zevende album uit, nog een wereldtour, en toen was het klaar. De jongens wilden allemaal vaker thuis zijn, en met Luke thuis, wilde Harry al helemaal vaker thuis zijn.

Het was groot in het nieuws. One Direction stopte. De fans waren echt helemaal ingestort, maar konden het na een maandje waarderen.

Liam zit met Luke op zijn schoot, en Harry zet glazen voor iedereen neer.

"Jesus guys, the throwbacks are real," lacht Louis, als hij langs onze nieuwe fotomuur afloopt. Er hangen allemaal foto's in van toen we nog samenwoonden.

"This was when we were on tour at the same time," zegt Niall lachend, als hij naar een foto wijst van ons met Ed op het vliegveld. Liam heeft Luke neergezet, en we staan nu met iedereen naar de foto's te kijken.

"When we told Liam and Noël that I was pregnant," zeg ik, terwijl ik naar een foto wijs, waar Liam, Noël en ik breed lachend op de bank zitten. En zo gaan we elke foto aan de muur af.

"Wow, this one," zegt Liam dan opeens. Hij wijst naar een foto die echt emotie bij me oproept.

"Our last performance," zegt Harry zacht. Harry, Liam, Louis en Niall, breed lachend, maar met tranen in hun ogen op het podium, met een gigantisch publiek achter ze. Hun laatste optreden als One Direction. Wat hebben we toen zitten janken met z'n allen.

"What if we could relive those times?" zegt Niall. Ik lach.

"It would be amazing," zegt Harry, en daarmee haalt hij me de woorden uit de mond.

En opeens stonden we in een groepsknuffel. Armen om elkaar heen, en we houden elkaar stevig vast. Want die tijd was niet voor even, die blijven we ons altijd herinneren. En die vriendschap, die blijft voor altijd en altijd.

--The End--