| Pag-eensayo sa Nalalapit na pag-atake|

44 0 0
                                    



| Akira |

Mag eensayo ako magpana, Ngunit kahit anong Ensayo ko bakit hindi ko makuha kuha.

"Hindi kase ganyan ang tamang Puwesto at tamang pagpapana!"narinig kong magsalita ang isang boses.

"Pwede bang wag mo akong pakealaman Jera"sabi ko.

"Hindi ko nais pakealaman ka, Nais kong pakealaman ang kawawang pana dahil ikaw ang may ari nya"sabi nya. Ang yabang nya. Aalis na lang ako. Ngunit nagulat ako ng makatapak ako ng bubug at bumaon iyon sa aking kaliwang paa.

hindi ko ito matangal. Kaagad na pumunta si Jera saakin, "Hindi ka kase tumitingin eh!"galit na sabi nya at tinangal ang bubog. sumigaw ako.

"Maka sigaw ka naman! Simpleng bubog lang eh. Umupo ka"sabi nya.

"Paano kung ayaw ko?"sabi ko at nagulat ako ng biglaan nyang pinisil ang paa ko. "Uupo ka  ba o Ibabaon ko ang daliri ko dito sa sugat mo?"sabi nya, Sptinarayan ko sya at umupo sa lupa.

Tinangal nya ang sapatos ko. At nagulat sa balat na parang butuin. nagulat ako ng bigla syang napaluha."Anong umiiyak ka?"tanong ko.

"Wala, Naalala ko lamang ang aking anak"sabi nya.

"May anak ka?"tanong ko.

'oo, Nagkaroon ako ng anak! Nabuntis ako nang punadala ako sa timog kanluran upang makidigma. Dahil nga lumalaki na ang aking tyan ay naging utak na lamang ako ng grupo. hangang sa nakapanganak ako doon. ngunit inatake kami ng mga rebeldeng humahabol saakin. Hindi ko sila nakaya. At nakuha nila ang anak ko. at nahulog sila sa bangin."nagulat ako sa kinuwento nya.

Kawawa naman pala sya. "Sino ang ama? Ang aking ama ba"tanong ko.ngunit hindi nya sinagot. "Muckhang tama nga ang mga sabi-sabi"sabi ko.

"Na ano?"tanong nya at Pinunit ang tela ng damit nya.

"Na inagaw lamang ng aking ina ang aking ama sayo heneral"sabi ko.ngumite sya.

"Matagal na iyon, nakalimutan ko na! Lalo na ngayon na ikaw pala ang bunga nun! Masaya ako sa naging resulta sapagkat lumaki kang matiwasay at malusog. Masaya ako na kapalit ng aking mga luha may isang batang nabuhay"sabi nya, napangiti ako.

"Pasensya ka na! Sa lahat! Sa lahat ng pagtataray ko! Sa pagbibintang ko! Hindi ko alam na ikaw pala ang mas kawawa"sabi ko. ngumite sya.

"Tuturuan kita"sabi nya.

"Talaga? Pero! Ayaw mo diba?"sabi ko.

"Ayaw mo ba?"tanong nya.

"Hindi! Gustong gusto ko! Para naman may silbi ako sa hari"sabi ko.

"Silbi ka dyan? Nais mo lang matutu upang Marami kang mapaslang na mga kalaban"sabi nya.

"Kuha mo talaga ang kiliti ko"at sabay kaming tumawa.

minsan iniisip ko, Na parang meyroon kaming pagkakaparehas. Sa pag iisip at sa mga hilig parang sya yung nanay ko.

Flying Sorcerer # 2 : Battle of FatesWhere stories live. Discover now