Flying Sorcerer # 2 : Battle of Fates

|Ang Kasal ni Rianne & Zen|

| Zen |

"tinangap ko ang trabaho na maging Taga dala ng mensahe"sabi ko kay ate janine.

"Bakit mo tinangap? Ibig sabihin nun hindi ka na halos makakabalik dito sa ating bayan"sabi ni ate.

Ang mga taga-dala ng mensahe ay ang mga manlalakbay na kumikita sa paghahatid ng mensahi sa malayong lugar. medjo nakakapagod ang trabahong iyon. pero yun ang kailangan ko. magpakalayo para makalimutan ko na ang lahat.

Alam ko naman na isang malaking kahibangan ang Magmahal sa reyna lalo't na. Mahal na mahal pa pala nya ang namayapa nyang asawa.

"At tsaka, Mamaya na ang alis ko"sabi ko.

"Nagmamadali ka pa! Zenardo?"aba! Tinawag nya ako sa boung pangalan ko

Oo Zenardo ang Pangalan ko. Pero mas gusto kong tinatawag nila akong Zen.

"Opo"pamimilosopo ko. napahawak lang sya sa sentido nya.

wala na syang magagawa dahil bou na ang desisyon ko.

--

Nang hapon na ay umalis na ako.

Malayo na ang nalilipad ko. Mga kalahating oras na akong nagbya-byahe. hangang sa maalala ko.

"Nakalimutan ko pa yung mapa ng valhalla"sabo ko. at bumalik. haysss makakalimutin na ako.

| Rianne |

dahil sa sinabi ng anak ko at ni yuan ay pumunta ako sa tahanan nila zen upang ipagtapat sakanya ang aking nararamdaman. at ako ang mag aalok sakanya ng kasal.

ito yung pagmamahal na naramdaman ko kay ren, Kaya naman hindi ko na papatagalin pa. at papakasalan ko sya. Napangiti ako.

nakarating ako sa kanyang tahanan. "Oh janine, Nasaan si Zen?"tanong ko.ngunit dismayado ang muckha nya.

"Hinahanap mo si zen? Kanina pa sya umalis! Hindi na sya babalik Mahal na reyna! Kaya umuwi na ho kayo"sabi nya.

"ahh ok"sabi ko.

at tumalikod, doon bumuhos ang luha ko. kung kailan handa na ako, saka sya nawala. bakit ganun?

Laglipad ako sa hindi ko alam. dahil umiiyak ako. hangang sa.

BLAG

may nakabanga ako. nahulog ang mga kagamitan nya. at pinulot ko iyon. "Pasenya na! hindi kase ako tumitingi—"

"Rianne?"napatingin ako. Sa lalakeng nakabanga ko.

Si Zen...

Napayakap ako sakanya. "Akala ko wala ka na! Akala ko! Hindi na kita makikita ulit"iyak na sabi ko.

"Teka bakit ka umiiyak?"tanong nya. at hinampas hampas ko sya.

"Hindi naman punching bag ang Dide ko"talagang nagpapatawa pa sya.

"Hindi ba halata! Mahal kita!"sagot ko.

"Hindi kita maintindihan rianne?! Diba sabi mo mahal mo yung namayapa mong asawa at Sinampal mo pa nga ako ng halikan kita"sabi nya.

"Dahil akala ko mali, ngunit napagtanto ko na walang mali sa pag ibig! kaya tatanungin kita zen. Papakasalan mo ba ako?"tanong ko.

nanlalake ang mata nya. "Muckha ba akong nakapalda? at ikaw ang nakapantalon"sabi nya.

"Tinatanong kita, Oo o Hindi"sabi ko.

"Pwedeng pag - isipan muna?"sabi nya ng pabebe.

"Wag ka ngang pabebe"sabi ko.

"Shige na nga"aba't.

nakakatawa talaga sya. "Mahal kita"sabi nya.

"Mas Mahal kita"sabi ko.

"Hindi kaya ako, mas mahal na mahal kita"sabi nya.

tumawa ako. "Pag-aawayan pa ba natin ito?'tanong ko.

"Hindi"sagot nya at biglaan akong hinalikan.

Tumugon ako. At pagkatapos nun ngumite kami sa isa't isa.

3 na Buwan

ang nakalipas, at naging sigurado kami sa isa't isa. at itinuloy ang balak naming magpakasal. Minsan nag aaway pero nagkakabati rin kaagad. lalo na ngayon na magkakaroon na kami ng supling ay kailangan na naming magpakasal.

Hindi ko lubos maisip na, Makakahanap parin ako ng lalakeng mamahalin ko ulit ng kagay kay ren. Hindi ko parin sya makakalimutan. Ngunit ngayon..kailangan kong magsimula ng panibagong buhay kasama si Zen, ako, si alira, at ang magiging bagong myembro ng aming pamilya.

habang lumalakad ako sa altar ay napakasaya ko, si zen nga ay umiyak pa. wng panget nya pala pag umiiyak pero natatawa parin ako sakanya.

utal utal pa syang sumagot sa pare, Ngunit hindi naman kami makaka-abot saganito kung hindi namin mahal ang isa't isa.