Just Say It

06

"WILL you shut up?"

He's been in his annoying self again. Inuudyukan akong gawin ang confession na kanina pa nyang sinasabi.

Magkatabi pa rin kami ngunit pilit akong lumalayo dahil sa pang aasar nyang wala naman patutunguhan.

He is Rex Castro. A friend of mine since elementary days. Mapang asar, bibo at puro kalokohan sa buhay.

"Dude, chill." Natatawa nyang sabi.

Bahagya syang lumayo ngunit hindi ganun kalayo. Umurong lang sya ng kaunti at naka tabi pa rin sa akin.

"Annoying" Bulong ko.

Hindi pa rin sya tumitigil sa pang aasar, mas lalo pa syang ginaganahan tuwing nakikita nya kong asar na. He's annoying boy who wants to annoy me.

"Dude." Kalabit nya, "Tignan mo oh" Isenenyas nya gamit ang kanyang labi.

Sinundan ko naman ito, itinuturo nya ang isa sa mga kaklase namin. Yung kaklase namin na nakasalamin ngunit hindi isang nerd. Napakunoot naman ang noo ko at agad na napatingin sakanya. Tinaasan lang nya ko ng kilay at ngumisi.

"Ysabelle or Nikka? Hmm" Bulong lamang nya.

He wants to play that game again. The choose you game. Pausong laro ng taong ito. We've been playing that game since were in first year.

Simple mechanics, simple rules and simple game lang naman ito. It is about an game with an option but a twist.

"Wanna play it again?" Nakangiti nyang sabi.

I admit. Nais ko din laruin ang larong iyon. Hindi naman ito nakakasakit sa iba, para lamang itong game of consequence in an particular person.

Bahagya akong lumapit at ngumiti sakanya "Let's play that game of yours"

He smile. Alam nyang hindi ko tatangihan ang larong iyon. Matagal na ng huli namin itong nalaro kaya medyo excited ako ngayon.

———

Napag pasyahan na sa magkita na lamang kami sa bahay pagkatapos ng klase. Ngayon ay hinihintay ko na lamang syang dumating ayon sa napag usapan.

Wala ang mga magulang namin. Si Janna ay marahil kasama na naman si Belle kaya solo ko ang bahay. 

Sampung minuto na kong naghihintay ngunit parang wala syang balak na dumating. Walang tawag at wala ring text.

He's always late. Walang usapan na lagi syang dumadating sa tama sa oras. Filipino time, ika nya. Lagi nalang nyang sinasabi na ganyan daw dapat ang pinoy kaya masanay na ko. 

Habang hinihintay sya ay humigi muna ako sa sofa at ipinikit ang aking mata.

Hindi pa man din ako tuluyang nakatulog ay narinig ko na ang maingay na yapak ng dalawang tao. Nagsisigawan pa ang mga ito.

Nagkunwari akong tulog at piniling pakinggan pa amg usapan ng dalawa. Rex and Janna.

There's something about them but, hindi nila sinasabi.

"No." Janna said. "I can't." Dagdag pa nya.

Hindi ko maintindihan ang kanilang usapan. Pakiramdam ko lamang ay mayroon silang inililihim saakin. Isang Sikreto.

"Just do it. Hindi naman nya malalaman"

"No."

Patuloy lamang ako sa pakikinig at pakikiramdam sakanila. Ngayon ay nasa gilid sila ng kinahihigaan ko base sa lakas ng pananalita at linaw nila.