Ο έρωτας μου είναι ζηλιάρης
Ο έρωτας μου είναι διαφορετικός από τον δικό σας..
Ο έρωτας μου δεν ζει στον πλούτο μα αξιζει όλους τους θησαυρούς σας...
Στον έρωτα μου γονατίζουν βασιλείς και προσεύχονται ιερείς,
Τον έρωτα μου κανείς δεν τον αγγίζει, μήτε τον πονά,
Ο έρωτας μου κρύβει μυστικά αθώα και άλλοτε μεγάλα,
Μυστήριο το οποίο δεν μπορείς εύκολα να ξεδιπλώσεις,
Στην δική μου αγάπη ο κόσμος δεν χωρά,την περιμένω και με περιμένει,τον έρωτα μου δεν τον ξυπνάνε οι άγριες φωνές σας, κοιμάται ζώντας το παραμύθι, κοιμάται θέλοντας να με συναντήσει,
Ο έρωτας μου είναι ζηλιάρης,
Μα διαφορετικός Άπτον δικό σας...
Στεκόταν σκεπτικός πίσω της Κοιτάζοντας την με απόλυτη προσοχή....
Τα μάτια της ήταν καρφωμένα έξω στον παγωμένο και συννεφιασμένο ουρανό,ενώ το ζεστό της χέρι άγγιζε απαλά το παράθυρο...
<< Ο πρίγκιπας δεν θα ρθει Ασία,άλλαξε ρόλο,
Γύρισε ξαφνιασμένη στο μέρος του με ένα βεβιασμένο χαμόγελο...
<< Δεν ζήτησα πρίγκιπα....
Παρατήρησε απαλά εκείνη..
<< Τι είναι ο πρίγκιπας Ασία?ένας άντρας με το μόνο διαφορετικό πάνω του ,ένα στεμα από καθαρό χρυσάφι,δεν διαφέρει από έναν κανονικό χωρικό και όμως το στεμα τον βοηθάει να νιώθει διαφορετικός, υψώνει ανάστημα και σε γονατίζει μονάχα γιατί ο χρυσός του του χαρίζει την δυνατότητα να εκτελεί...
Στάθηκε ένα βήμα μακριά του τινάζοντας τα μακριά μαύρα μαλλιά της...
<<Δεν είναι όλοι οι πρίγκιπες έτσι,σωστά Τζέιμς?
Κατέβασε το βλέμμα του χαμογελώντας της απαλά ,ενώ δίχως να απαντήσει στην ερώτηση της πέρασε πίσω της πιάνοντας στα δουλεμενα του χέρια ,τα πανέμορφα μαλλιά της...
<< Τζέιμς?
<< Μμμμ;
<< Όταν το πλήρωμα καταλάβει πως λείπω?τι θα κάνουμε τότε;θα με αναζητήσουν είμαι η αρχηγος τους...<< Αν έρθουν θα τους βοηθήσω να γυρίσουν οριστικά σπίτι....Είπε εκείνος πιάνοντας τα μαύρα! Μαλλιά της μπλέκοντας τα σε μια πανέμορφη μα διακριτική μπλεξουδα,
Τα μάγουλα της κοκκίνισαν από ευτυχία,ενώ τα μάτια της αστραψαν απο έντονα συναισθήματα...
Όταν η μακριά μαύρη μπλεξουδα έπεσε στον απαλό της ώμο,τα χέρια του την γύρισαν στην μεριά ενός μεγαλοσωμου καθρέφτη...
Τότε έμεινε πίσω της με το στήθος του στην πλάτη της ,και τα χέρια του γύρο της ,με αυτό το βλέμμα επεξεργασίας που πάντα με θάρρος της χάριζε....
Να ήμουνα στολίδι μέσα από τα μαλλιά της,να μυρίζω αιώνια το άρωμα της...
Να ήμουνα ο άνεμος που χτυπάει το παράθυρο της ,να μου ανοίγει και εγώ να της χαϊδεύω το πρόσωπο...
Να ήμουνα το γέλιο που καθώς θα κλαίς θα κολλάει πάνω σου ,σαν δυο σώματα εξαρτημένα από έρωτα,
Να ήμουνα η ανασα σου να ζούσα μέσα σου,εκεί να είχα γεννηθεί εκεί να είχα υπάρξη...
