Μια κάτασπρη ψηλή πόρτα μπρος της άνοιξε , φανερώνοντας ένα φιλόξενο γηροκομείο,με μια απαλή κλασική μουσική,να δίνει την αίσθηση της αγάπης στις κουρασμένες τους καρδιες.
<< Τζέικομπ;δεν καταλαβαίνω.
Σηκώνοντας το δάχτυλο του ,της έδειξε ακριβώς απέναντι της ,την φιγούρα ενός ψηλού Λυγερού άντρα,με ένα κόκκινο σκουφι στο κεφάλι του,και ένα εξίσου κόκκινο πουλόβερ,να αγκαλιάζει το κορμί μιας μεγάλης σε χρόνια γυναίκας.
Μόλις είχε κατανοήσει το γιατί μύριζε ένα ξένο άρωμα πάνω του.
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα συγκίνησης.
Τον κοιτούσε να τους ταιζει έναν έναν ξεχωριστά,και να τους εξετάζει κοιτάζοντας τους χτύπους της καρδιάς τους.
Τα μάτια του έμοιαζαν κουρασμένα,ενώ τα πόδια του έτρεμαν,το κορμί του πονούσε και ήταν σίγουρη για αυτό, τούτο ήταν ο λόγος της παράξενης συμπεριφοράς του.
Κλείνοντας με τα χέρια της το στόμα της κρύφτηκε πίσω από την πόρτα πρωτού την δει.
<< Κυρά μου τι συμβαίνει;
<< Πάρε την μιρα σπίτι Τζέικομπ,ο Άνταμ ξεκουράζεται,και αν μπορείς πρόσεξε τα μέχρι να βοηθήσω τον άντρα μου.
<< Όπως θελήσετε κυρία εξάλλου,είμαι δοσμένος στην κόρη σας, αιώνιος δούλος της.
Χαμογελώντας του αγνά , έστρεψε την προσοχή της μια ακόμη φορά επάνω στον Τζέιμς,
Ο οποίος είχε καθίσει στο έδαφος κρατώντας ένα βιβλίο στα δύο του χέρια, διαβάζοντας στους ανθρώπους γύρο του,ένα μαγικό παραμύθι, δίνοντας τους μια ξαφνική ευτυχία που κάποιοι με τον χρόνο είχαν διαγράψει από την μνήμη τους.
<< Τι έγινε στο τέλος γιε μου;
Ακούστηκε ένα ενθουσιασμένο κοινό.
<< Ύστερα,το παλικάρι έκλεψε την κοπελιά Λίντα.
<< Και την έκανε δική του?έχουν παιδάκια?
Το δυνατό γέλιο του Τζέιμς έκανε την Ασία να κοκκινίσει.
<< Ωωω την έκανε σίγουρα δική του.
<< Θα μας πας βόλτα στον κήπο της Εδέμ?
Αφήνοντας τον αναστεναγμό του να ακουστεί με κόπο στα αυτιά τους ,όλοι κοίταζαν τα μάτια του καθενός ξεχωριστά.
<< Δεν μπορείς να μας πας γιε μου; Από τότε που η αρμόδια αναγκάστηκε να λείψει,ήσουν πάντα στο πλευρό μας,κάθε μέρα βγάζεις και έναν νεκρό από εδώ μέσα εξαιτίας των γερατιων μας,πήγαινε σπίτι σου να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου..
<< Λίντα μου παραπονιάρα μου,θα σε πάω στον κήπο της Εδέμ και θα σου τρίψω τα πόδια σου με αλοιφή.
<< Αλήθεια θα μείνεις γιε μου;
<< Σου χάλασα ποτέ χατίρι;
Σήκωσε το κορμί του, σέρνοντας το αναπηρικό καροτσάκι της Λίντα, αφήνοντας το μέχρι τα μισά της διαδρομής, ώσπου να σηκώσει και να μεταφέρει όλους τους άρρωστους στην έξοδο προς τον κήπο.
Τον κοίταζε δίχως να κάνει βήμα κοντά του, ένιωθε περηφάνια μα και στεναχώρια ξέροντας τα πολλαπλά τραύματα του.
Έχοντας βγάλει τους μεγάλους φίλους του στον πανέμορφο φωτεινό απτό φεγγάρι κήπο,όλοι θαύμασαν τα μυρωδάτα λουλούδια που έμοιαζαν με αστέρια κάποιου πολύτιμου ουρανού.
Ώσπου μια κραυγή έσπασε την σιωπή.
Ένα καρότσι έπεσε,με αφορμή ο αναβάτης του να ακολουθήσει,και να βρεθεί στο έδαφος.
Με τρομαγμένη καρδιά,ο Τζέιμς έτρεξε με όση δύναμη είχε μέσα του,και σήκωσε τον άντρα στα χέρια του αγκαλιάζοντας τον,ώσπου να ισιωσει το καρότσι του...
